บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 18
ที่โรงเรียนของหนูมาลี บริเวณเวทีจัดงานสมโภชกฐิน มีช่างทำงานจัดเตรียมเวทีกันวุ่นวาย บอยเห็นเข้าตามประสาคนมีน้ำใจก็อาสาเข้าไปช่วย
วันนี้กลุ่มเพื่อนของโรสมานั่งโต๊ะตั้งวงเหล้าแต่หัววัน นั่งมองการทำงานสร้างเวที จู่ๆ แดงตะโกนร้องถามบอยขึ้นมา “เฮ้ยน้องๆ เขาบอกว่าน้องอ่ะเป็นผัวไอ้เรือง จริงหรือเปล่าวะ”
บอยตกใจมาก โรสเดินมาพอดีได้ยินเข้า “ไอ้แดง มึงมีปัญหาอะไรกับกูนักหนา” โรสไม่พอใจถามเสียงแข็ง
น้อยรีบเข้าไปกระซิบ พยายามไกล่เกลี่ยไม่อยากให้มีเรื่อง “มันไม่ได้มีอะไรกับมึงหรอก มันเมาทุกวัน แขวะคนนั้นคนนี้ทุกวัน อย่าไปสนใจมันเลย”
โรสเลยเดินหันกลับ จะหนีออกไปจากวง บอยรีบเดินตาม พยายามออกให้ห่าง
“แหมก็มัน สงสัย ไอ้พวกตุ๊ดแต๋วเวลานอนกันเนี่ย มันนอนกันยังไง ไหนช่วยขยายหน่อยเด๊ะ ว่าไงวะไอ้น้อง” แดงยังถามขุดคุ้ยไม่เลิก
โรสหมดความอดทน เดินกลับมากระชากเสื้อแดงถาม “มึงมีปัญหาอะไรมาคุยกับกูนี่” เพื่อนพุ่งเข้ามาห้ามทันที
“เฮ้ย อย่ามาแตะ เดี๋ยวกูเป็นตุ๊ดตาม กูไม่อยากเป็นตุ๊ด” แดงโวยวายทำท่ารังเกียจออกนอกหน้า
“เฮ้ยใจเย็นไอ้เรือง” น้อยเห้นท่าไม่ดีรีบห้ามโรสเอาไว้
“ถ้ามึงพูดคำว่าตุ๊ดอีกคำเดียว” โรสขู่เสียงดัง
“อ่ะๆ ไม่พูดก็ได้ แหมๆ” แดงทำท่าจะไม่ตอแยอีก
น้อยกับเพื่อนอีกคนเข้ามาแยกทั้งสองให้ออกจากกัน โรสยอมปล่อยเสื้อแดง
“แยกกันๆ ต่างคนต่างกลับบ้านไปเลย ไอ้แดง มึงไปก่อนเลย เมาทั้งวันไม่น่าอายุยืนนะมึงนี่ เขาจะทำงานบุญงานกุศล” น้อยด่าแดงที่ปากเสียไม่ดูกาลเทศะ
แดงเดินเซเมาไปสามสี่ก้าว แล้วเล่นมุขเอามือมาทำเป็นโทรศัพท์ทำท่ากดเบอร์ “084 444... อุ๊ย โทรศัพท์สายไม่ว่าง มันดัง...ตุ๊ดๆๆๆ”
คราวนี้โรสพุ่งเข้ามา ดึงแดงไปต่อยเปรี้ยงร่วงไปทันที
หนูมาลีวิ่งมาดึงโรส ตะโกนลั่น พี่ “อย่า”
“พี่ใจเย็นหน่อย” บอยก็พยายามห้าม
โรสโมโหจัดจะต่อยอีก หนูมาลีกับบอยต้องดึงไว้สุดแรง “กูจะบอกชัดๆ ตรงนี้เลย เกย์ไม่ใช่ตุ๊ด มึงจะคบกูหรือเปล่ากูไม่สน แต่อย่าด่าเกย์ว่าตุ๊ด!” โรสประกาศก้องเพื่อนทุกคนอึ้งไป ส่วนแดงสลบกองกับพื้น