บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 6

อธิกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์รอทองทาอยู่ในบ้าน สักพักเห็นหนูมาลีเดินเข้ามาพร้อมกับทองทา

“เอ้า หนูมาลี มาได้ไง” อธิทักขึ้น

“เมื่อคืนค้างที่นี่ค่ะ” 

“ค้าง?” 

“ตั้งสองครั้งแล้วพี่” หนูมาลียิ่งอธิบายยิ่งชวนให้เข้าใจผิด

“เฮ้ย ....  เธอสองคน” อธิตกใจ

“เฮ้ยเปล่า แกก็รู้จักฉัน ฉันเป็นคนแบบนั้นที่ไหน” ทองทาปฏิเสธแล้วย้อนถามเพื่อนเอาดื้อๆ

“เออเนอะ มันไม่น่ารู้วิธีด้วยซ้ำ” อธิพูดเองเออเองเสร็จ

“ก็ถึงว่า ... ว่าแต่พี่เถอะ หนูเห็นชุดตำรวจพี่อยู่ในห้องด้วย พี่ก็มานอนบ่อยล่ะสิ” 

“อื้อ  ....ใช่ นอนที่แฟลตบางทีก็เบื่อๆ” อธิตอบตรงๆ ไม่ได้คิดอะไร

หนูมาลีมองทองทา “ไอ้อย่างนี้ค่อยถนัดใช่ไหม” เด็กสาวมองบนโต๊ะมีของเช้าที่อธิซื้อมาวางอยู่ ”ข้าวเช้าพี่หรือ เดี๋ยวหนูเอาไปใส่จานให้นะ” 

“ถนัด ถนัดอะไร เขาหมายความว่าไงวะ” อธิยังไม่เก็ต 

ทองทาถอนใจเฮ้อ ว่าเราเป็นเกย์อีกแล้ว

“เดี๋ยวจัดข้าวเช้าให้พี่อธิแล้ว ขอเวลาสองชั่วโมงกลับร้านนะพี่ทองทา เดี๋ยวจะมาใหม่พร้อมอาหารเที่ยง” หนูมาลีขออนุญาต ทองทาพยักหน้า หนูมาลีรับถุงอาหารเช้าไปจัดการให้อธิ 

หนูมาลีเดินมายืนหน้าบ้านโรส แล้วก็เริ่มร้องเพลง จงใจร้องเสียงดังปลุกคนในบ้าน

โรสกับบอยต้องเปิดประตูออกมา หน้าตาแบบว่าเพิ่งตื่น

“หนวกหูโว้ย มายืนแหกปากทำอะไร จะหาเรื่องกันใช่ไหม” โรสโมโหที่ถูกปลุกแต่เช้า

“ฝึกร้องเพลง กฎข้อสองของครูฉัน เขาให้ฉันร้องเพลงทุกวัน วันละหนึ่งชั่วโมง” หนูมาลีอธิบายให้เข้าใจ

“พี่ทองทาเขายอมสอนแล้วหรือ” การะเกดและชงโคเดินมาพอดี  รีบเข้ามาถาม 

โรสตั้งใจฟัง หนูมาลีค้อนๆ โรส “ใช่ ไม่คิดเงินสักบาท คนไม่รู้จักกันเขายังคอยสนับสนุนกัน คนใกล้ชิดกันนี่ล่ะ หวังพึ่งไม่ได้” 

“ก็เอาสิ แกฝึกร้องเพลง ฉันจะนั่งแช่งแกให้ตกรอบ ตกรอบ! ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าระหว่างเทวดาของแก กับซาตานอย่างฉัน ใครมันจะชนะ” โรสเดินเข้าบ้านไป