บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 6 หน้า 3
“กรี๊ด….!” โรสเกร็งมือ แล้วกรี๊ดออกมายาว จนคนอื่นต้องปิดหู
“คราวที่แล้ว ถีบพัดลม ยังแมนอยู่ ไหงวันนี้สาวมาเชียว” บุญมากระซิบเมีย
“เป็นทั้งพ่อ ทั้งแม่ ทูอินวันไง” สมศรีตอบเสียงจริงจัง
อีกด้านที่บ้านทองทา อธิ การะเกด และชงโคนั่งมอง ตะลึงกับบางอย่างที่เห็น
“ไม่ ไม่ ปล่อยๆ” ทองทาพยายามจะหนีจากหนูมาลีที่เกาะขาอยู่ “เธอจะบ้าหรือ สอนคนเดียวก็เหนื่อยตายแล้ว นี่สอนคนไม่มีพื้นฐานตั้งสามคน ฉันไม่เอาด้วยหรอก”
“ไม่ๆ ฟองน้ำสามอัน มันจะดูดน้ำเอง พี่ไม่เหนื่อยหรอก เชื่อหนูมาลีนะ” หนูมาลียังคงตื๊อไม่เลิก
“ปล่อยๆ โธ่โว้ย” ทองทาลากขาหนี เดินไปข้างหน้าแบบกระดื๊บๆ หนูมาลีเกาะแจตัวถูกลากไปด้วย
“นะ พี่นะ .... เดี๋ยวการะเกดกับชงโค จะขยายแปลงปลูกผักให้อีกสองแปลง” หนูมาลีโฆษณาชวนเชื่อ
“ไม่เอา... แค่แปลงเดียวของเธอ สวนฉันก็พังหมดแล้ว” ทองทาไม่ยอมใจอ่อน
“เอาบุญนะพี่นะ บุญสามเท่า ขึ้นสวรรค์สามล้านปี” หนูมาลียังคงไม่ยอมแพ้พยายามโน้มน้าวสุดฤทธิ์
“โอ๊ยปล่อยๆ…” ทองทาพยายามดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุม
“ถ้าไม่สอน ฉันจะเกาะพี่อยู่อย่างนี้แหละ เกาะเป็นปลิงไปตลอดชีวิตเลย” หนูมาลีไม่ยอมแพ้ ทองทาลากขาไป หนูมาลีก็เกาะไปด้วยเป็นปลิง ลอยตามขาที่ก้าวเท้าไป แลดูขบขัน
“ปล่อยๆ ไม่เอาโว้ย ยกเลิกหมด ปล่อยๆ” ทองทาโวยวายไม่ยอมท่าเดียวเหมือนกัน
“สนุกละโว้ย” อธิขำออกมา รอลุ้นว่าเรื่องจะลงเอยยังไง
ทองทาลากขาที่มีหนูมาลีเกาะมาจนถึงวงกบห้องน้ำ ชายหนุ่มจะเข้าห้องน้ำ แต่หนูมาลีเกาะอยู่ไม่ให้ไปตรงหน้าห้องน้ำนั่นเอง “เฮ้ยอย่ามา…อย่าตามมา เด็กบ้า ปล่อยๆ”
“จะหนัก หรือจะเบา ฉันก็ไม่ถือ ถ้าพี่ไม่สอน ฉันจะตามไปทุกที่” หนูมาลีขยับเข้าไปในห้องน้ำด้วย
“ก็สอนๆ มันไปเถอะ เด็กมันน่าสงสาร เรื่องมากจริง” อธิเอ่ยปากขึ้น
“ไอ้อธิ ไม่ต้องมายุ่ง” ทองทาหันไปดุเพื่อน
“ถ้าไม่สอน ก็ไม่ปล่อย สอนเถอะนะๆๆ” หนูมาลียังมุ่งมั่นไม่ยอมแพ้
“ไอ้เด็กบ้า ฮือ” ทองทาทำหน้าทุกข์ทรมาน เพราะปวดทั้งหนักปวดทั้งเบา
“ปวดมากแล้ว ทนไม่ไหวแล้วใช่ไหม งั้นรับนี่ รับเร็วๆๆ” อธิรีบดึงการะเกดและชงโคไปใกล้ขึ้น
“ฮือ…” ทองทาดทรมานมากๆ
“ช่วยเราด้วยนะพี่นะ” การะเกดเอ่ยขึ้นอย่างขอร้อง
“พี่ขา ชีวิตเราสามคนขึ้นกับพี่คนเดียวเลยนะคะ สงสารเราด้วยเถอะ” ชงโคเอ่ยสนับสนุนอีกแรง
ทองทามองพานนั้นอย่างลังเล
“รับเถอะน่าเพื่อน เดี๋ยวฉี่เหลืองนะ รับเถอะ” อธิช่วยขอร้อง