บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 10 หน้า 2
ภายในห้องของหนูมาลี มูปโปสเตอร์ของซีโร่ที่ติดอยู่ที่ฝาบ้าน อัลบั้ม ซีดีเพลง วางเรียงอยู่มุมหนึ่งราวกับแท่นบูชา เพราะมีเทียนและกระจกอยู่ด้วย
“โห มีหมดเลย เอ แล้วนี่ เอาไว้ทำอะไรครับ” ซีโร่ชี้ไปที่เทียนกับกระจก
“อ๋อ อันนี้เอาไว้...” การะเกดกำลังจะอธิบาย หนูมาลีวิ่งตามเข้ามาดึงเทียนกับกระจกไปซ่อนไว้ข้างหลัง ส่ายหน้า ห้ามไม่ให้ไม่ให้การะเกดพูด
“เฮ้ย อย่าๆ ....อย่าพูดนะ ขอร้อง อย่าบอก”
การะเกดหัวเราะ แล้วจู่ๆ ชงโคโผล่เข้ามาประกาศเสียงดัง “เขาเอาไว้ จุดเทียน แล้วท่องชื่อพี่ซีโร่ หน้ากระจกพันครั้งแล้วพี่จะได้เป็นแฟนเขา”
“นังปากสว่าง! ฉันจะฆ่าแก” หนูมาลีแทบกรี๊ด วิ่งไล่ตีชงโคไปรอบๆ ซีโร่หัวเราะ กล้องถ่ายเหตุการณ์ไว้หมด
หลังจากความโกลาหลผ่านไป ทั้งหมดก็มาส่งพี่ซีโร่กลับ หนูมาลีเอาผ้าพันคอสีดำให้ซีโร่ด้วยท่าทางเขินๆ เหมือนเดิม
“หนูถักเองค่ะ นั่งถักก่อนนอนตั้งสามเดือน ตั้งเป้าหมายว่า จะมอบให้พี่กับมือ ตอนเข้ารอบ แล้วหนูก็เข้ารอบจริงๆ ได้ให้พี่จริงๆ” หนูมาลีหันไปมองกล้อง “ขอบคุณทุกเสียงโหวตค่ะ”
“ขอบคุณ ขอบคุณมากครับ” ซีโร่รู้สึกซาบซึ้งกับความจริงใจที่หนูมาลีมอบให้ “อืม ไม่รู้สินะฮะ” ชายหนุ่มเอามือจับผ้า คล้ายพูดไม่ออก “วันนี้ผมแวะมาเยี่ยมน้องๆทั้งสามคน ผมทึ่งมาก พวกเขายังทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ แล้วผมก็พบว่า ผมคือแรงบันดาลใจของพวกเขา...ผมประทับใจมาก และผมขอให้เธอชนะ” ซีโร่มองหนูมาลีด้วยสายตาลึกซึ้ง
ที่บ้านทองทา อธิกับทองทากำลังนั่งดูรายการทีวีซึ่งเป็นรายการเดียวกับที่ไปสัมภาษณ์หนูมาลี
ทองทาอึ้งเพิ่งรู้ความจริง “เธอเป็นไปได้ถึงขนาดนี้เลยหรือ”
หนูมาลีและการะเกดเดินออกมาพร้อมจานอาหาร ทั้งสองแวะมาทำอาหารให้สองหนุ่ม
“แหม คนเรามันต้องมีแรงบันดาลใช่ป่ะล่ะ” หนูมาลีเอ่ยขึ้น แล้วทั้งคู่ก็เดินกลับเข้าไปทำงานในครัว
อธิรีบกระซิบ “นี่ๆ แกบอกพวกเขาเรื่องแกไม่ใช่ตุ๊ดหรือยัง”
“เปล่าไม่เคยคุยกัน” ทองทาตอบสั้นๆ
“สาวๆ เขาเชื่อว่าเราเป็นตุ๊ด เป็นแบบ อี๊ แค่คิดก็ขนลุก” อธิทำท่าขนลุกขนพอง
“อื้อ” ทองทานั่งกินอาหาร ไม่ค่อยสนใจ
“แกอื้อเฉยๆ ไม่ได้นะ ถามจริงๆ แกเป็นอะไรของแก ทำไมแกชอบปล่อยให้คนเข้าใจผิดวะ”
“เอางี้ลืมฉันไปก่อน คิดถึงผู้ชายคนอื่น ที่แกไปเจอในผับ ถ้าเขาบอกแกว่าเขาเรียนบัลเล่ต์”
“เป็นตุ๊ด !” อธิตอบทันควัน