บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 10 หน้า 5
หนูมาลี กดอ่าน แล้วแทบจะกรี๊ดออกมา “อ๊ายยยยย.....”
“เฮ้ยอะไร ....ใครเหยียบหาง”
“มีข้อความมาบอกว่า นี่คือเบอร์มือถือส่วนตัวของพี่ซีโร่เอง...พี่ทองทาว่ามันจะจริงไหมอ่ะ ใครล้อหนูเล่นหรือเปล่า” หนูมาลีตื่นเต้นถามความเห็นกับทองทา
“ก็โทรกลับไปสิ” ทองทาเอ่ยแนะนำ
หนูมาลียกมือไหว้สิ่งศักดิ์ก่อนกดโทรออก
ที่ห้องแต่งตัวในสถานีเอ็มเอ็มแชนนัล ซีโร่แต่งชุดสวยแล้วกำลังจะถ่ายเอ็มวี ช่างผม ดูความเรียบร้อยของผมอยู่ ชายหนุ่มกดรับสาย “ฮัลโหล”
“ใครคะ” หนูมาลีกลั้นใจถามอย่างตื่นเต้น
ซีโร่ยิ้ม “หนูมาลีโทรหาใครล่ะคะ”
“พี่ซีโร่ พี่ซีโร่จริงๆ ด้วย”
“อย่าบอกเบอร์นี้กับใครนะ ความลับ”
“ค่ะ”
“นี่... วันนี้พี่จะใช้ผ้าของหนูมาลีถ่ายเอ็มวีด้วยคอยดูดีๆ นะ”
ขณะนั้นเอง ผู้จัดการส่วนตัวของซีโร่ หยิบเอาผ้าพันคอของหนูมาลีมาให้ซีโร่ และช่างทำผมรับไปจัดการพันคอให้สวยงาม
“พี่จะใช้ผ้าพันคอจริงหรือคะ” หนูมาลีตื่นเต้น
ซีโร่มีแววเศร้าขึ้นมาเพราะพักหลังๆ มานี้ชื่อเสียงของเขาเริ่มแผ่วลง “ชีวิตช่วงนี้มันวุ่นๆ น่ะ พี่ต้องการกำลังใจ แล้วที่เราเจอกันวันนั้น ก็ทำให้พี่รู้สึกดีมาก ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจากใจ” ซีโร่ส่งความจริงใจมาให้จนหนูมาลีซาบซึ้งรับความรู้สึกนั้นได้
“ค่ะ แล้วหนูโทรหาพี่ได้ไหมคะ”
“ได้สิ แล้วพี่ โทรหาหนูมาลีได้ไหมคะ”
“หา .....พี่จะโทรหาหนู ... เอ้อ ได้ค่ะ ได้” หนูมาลีหน้าเหวอ ตกใจ แทบทำอะไรไม่ถูกเมื่อได้ยิน
“แล้วคุยกันค่ะ”
หนูมาลีวางสาย “อ๊าย พี่ซีโร่จะโทรหาหนู พี่ทองทา พี่ซีโร่บอกจะโทรหาหนู”
“ชอบเขามากขนาดนี้เลยหรือ” ทองทาถาม
“เขาให้เบอร์มือถือ เขาใช้ผ้าพันคอหนูด้วยด้วยอ่ะพี่ เขาคิดอะไรกับหนูป่ะแต่หนูอ่ะคิดนะ...พี่ทองทา พี่ทองทา เขาจะทำแบบนี้กับหนูแล้วทิ้งๆ ขว้างๆ หนูไม่ได้นะ เพราะหนูคิด หนูคิดจริงๆ” หนูมาลีทำท่าพร่ำเพ้อ นั่งมองมือถืออาการหนัก ทองทาอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินรู้สึกเจ็บปวด
อีกด้านหนึ่ง ซีโร่เองก็มองโทรศัพท์และจับผ้าพันคอที่หนูมาลีให้ไว้อย่างใจลอย