บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 14
ด้านนอกกรุมอุทยาน นักข่าวกับไทยมุงมายืนออกันอยู่ที่รั้วด้านนอก หน่วยพยาบาลมาเก็บศพแม่บ้านที่ถูกห่อผ้าเรียบร้อย ทิชากับภาคินยืนให้ปากคำกับตำรวจที่มากันพื้นที่
อีกมุมหนึ่งไม่ไกลกันเอวายืนให้ปากคำกับตำรวจอยู่ โดยมีภูริชยืนอยู่ไม่ห่าง “แล้วผมจะติดต่อไปให้ปากคำที่สน.อีกทีนะครับ”
“ไม่มีปัญหาค่ะ “
“ขอบคุณมากครับ”
ตำรวจเดินแยกไป ภูริชกับเอวามองตาม “เดี๋ยวผมไปส่งที่รถ”
เอวามองหน้าภูริชแบบไม่สนใจอยากทำอะไรก็เชิญ หญิงสาวเดินแยกไปโดยไม่รอภูริช ภูริชถอนหายใจแล้วรีบเดินตามเอวาไป
ภูริชเดินมาส่งเอวาที่ลานจอดรถสองต่อสอง ทั้งคู่เดินมาถึงรถของเอวา
“ขอบคุณอีกครั้งนะครับ”
เอวายักไหล่ “ช่างมันเถอะ“ เธอเอี้ยวตัวไปเปิดประตูขึ้นรถ
ภูริชยืนลังเลแล้วก็ตัดสินใจเรียกเอวา “คุณ” เอวาหันกลับมามองอย่างสงสัยว่าภูริชเรียกทำไม “ผมขอโทษเรื่องที่ร้านอาหารด้วย”
เอวานิ่ง ทำใจสักพักก่อนตอบ “ไม่เป็นไรหรอก คุณทำตามหน้าที่ของคุณ” ปากพูดไม่แคร์แต่ใจเจ็บแปลบ “ที่สำคัญคุณกับฉันก็ไม่ได้คิดอะไรกันอยู่แล้ว แค่คนรู้จักผ่านมาเดี๋ยวก็ผ่านไป” ภูริชนิ่งอึ้งไปเล็กน้อย เอวาตอกย้ำ “คุณจะหลอกใช้ฉันเพื่อเป็นเครื่องมือ หรือเพื่ออะไร ฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอยู่แล้ว” หญิงสาวจ้องหน้าภูริช “เมื่อรู้ว่าคุณไม่จริงใจ ต่อไปฉันจะได้รักษาระยะห่างของเราให้เหมาะสม”
ภูริชรู้สึกหน้าชา ใจวูบวาบ มือเย็น อย่างบอกไม่ถูก เอวาทำเป็นเย็นชาไม่แคร์เดินขึ้นรถขับออกไป ภูริชได้แต่มองตามรถเอวาไป
เรนชะเง้อมองซ้ายมองขวาหลบมุมอยู่ในสวนคุยโทรศัพท์กับอาร์ม
“ตุลย์ชิงหลักฐานของศักดิศรมาได้แล้ว สะใจพี่จริงๆเรนจะเอายังไงต่อ”
“เรนอาจจะอยู่ที่นี่ต่ออีกซักพัก เผื่อพสุจะวางแผนอะไรโต้กลับพวกเราอีก”
“ตามใจ อยากให้พี่ไปรับเมื่อไหร่ก็บอกมา”