บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 7 หน้า 3
เอวารู้สึกได้ว่าต้องมีเรื่องอะไรไม่ชอบมาพากลซักอย่าง เลยยอมขับรถออกไปก่อน
ภูริชหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกอย่างใจเย็น “พี่ดิน ผมออกมาแล้ว ไว้เจอกันในเมือง เดี๋ยวผมให้คุณเอวาไปส่ง” ขายหนุ่มกดวางสายและเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า
“ที่แท้คุณคือโจรที่บุกเข้าไปในไร่ใช่มั้ย บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะว่าคุณแอบเข้าไปทำอะไร คิดจะมาจับผิดอะไรครอบครัวฉันอีก”
ภูริชถอนหายใจ ทำหน้าเซ็งๆ “ผมขอไม่ตอบคำถามคุณก็แล้วกัน บอกไปก็ทะเลาะกันเปล่าๆ” เขารีบเปลี่ยนเรื่อง “เอาเป็นว่าช่วยไปส่งผมในเมืองหน่อยสิ”
“นี่คุณ ฉันไม่ใช่แท็กซี่นะจะมาสั่งให้ฉันไปส่งไหนต่อไหนได้ตามใจชอบ”
“เอาน่า ไหนๆ ก็ทางผ่านคุณอยู่แล้ว ขอผมติดรถไปหน่อย อย่าลืมกดมิเตอร์ด้วยล่ะ” ภูริชพิงศีรษะพักหลับตานอนไปเลย
เอวาเจ็บใจปนหมั่นไส้ที่ไม่ตอบคำตอบอะไรจากภูริช จำใจขับรถต่อไป ภูริชเผยอตามองเอวาเล็กน้อย อมยิ้มชอบใจ
พสุถอนหายใจโล่งมองหน้าทิชากับภาคินที่กำลังรอฟังพสุอยู่ “ภูแอบติดรถคุณเอวาออกมาได้ บอกให้เราไปรับในเมืองด้วย”
ทิชากับภาคินมองหน้ากันแล้วก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกพร้อมๆ กัน
“ทิบอกแล้วว่าภูต้องเอาตัวรอดได้แน่ๆ”
“เล่นเอาเครียดกันไปหมดเลย”
“แล้วพี่ดินมีแผนอะไรต่อคะ”
“พี่ฝากคินช่วยดูความเคลื่อนไหวที่นี่ต่อที พี่จะกลับไปรายงานเรื่องของในโกดังกับท่านอธิบดี”
เอวาตั้งใจขับรถขณะที่ภูริชแอบเหล่มองแบบมีคำถามในใจ เอวารู้ตัวว่าภูริชมองอยู่ก็ทำเป็นไม่สนใจ
“นี่คุณจะหาเรื่องอะไรฉันอีก เดี๋ยวฉันก็ไล่ลงซะหรอก”
“โห ดุจัง มองหน้าเฉยๆ แค่เนี้ย” ภูริชขยับตัวนั่ง ถามหยั่งเชิง “ผมมีคำถามอยากถามคุณได้รึเปล่า”
เอวามองด้วยหางตา “ถ้าถามดีก็ตอบดี ถ้าถามกวนก็จะไม่ตอบแถมจะโดนด่าให้ด้วย”
“เรื่องสร้างมูลนิธิที่นี่ ผมยังไม่เห็นมีอะไรคืบหน้าเลย”
เอวาเถียงแทน “ทำไมจะไม่คืบหน้า วันนี้ฉันยังนั่งอ่านเอกสารของพี่อาร์มอยู่เลย มีทั้งแผนสร้างอาชีพให้ชาวบ้าน แผนพัฒนาชุมชน แถมยังส่งคนไปสำรวจทรัพยากร ทำงานวิจัยในป่าอีก โครงการดีๆ ทั้งนั้น ไม่คืบหน้าก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว”
ภูริชนั่งฟังอย่างใช้ความคิดว่าเดวิดกับอาร์มช่วยกันเตรียมข้อมูลเพื่อบังหน้าไว้
เอวาเห็นภูริชนิ่งไปก็มองอย่างไม่ไว้ใจ “คุณคิดว่าฉันโกหกคุณอยู่ใช่มั้ย พูดมาตรงๆ เลยดีกว่า”