บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 9 หน้า 2
เดวิดยิ้มเยาะกับคำพูดของเรน “เอาชีวิตเข้าแลกเหรอะ แกแน่ใจนะ” เดวิดเดินตรงไปที่โต๊ะทำงานแล้วเปิดลิ้นชักหยิบปืนออกมาแล้วเดินตรงกลับมาหาเรนท่ามกลางความตกใจของอาร์มกับตุลย์ “งั้นก็ตายซะตอนนี้เลย เป็นไง” เดวิดพูดพร้อมกับยื่นปืนให้
เรนอึ้งไปกับคำพูดของเดวิดค่อยๆเอื้อมมือไปรับปืนอย่างช้าๆ จ้องหน้าเดวิดทั้งน้ำตา “ฝากดูแลDad ด้วยนะพี่อาร์ม”
เดวิดคิดไม่ถึงว่าวินาทีสุดท้าย เรนก็ยังเป็นห่วงตน แต่ก็ไม่สนใจมองกระทำของเรนหน้านิ่งๆ
อาร์มร้องห้ามเสียงหลง “เรน อย่า”
ตุลย์ก็เช่นกัน “อย่าครับคุณเรน”
เรนหลับตาลงทั้งน้ำตา ก่อนจะเหนี่ยวไกปืนโดยไม่ฟังเสียงใคร เสียงปืนลั่นดังแชะ ปืนไม่มีกระสุน เดวิดมองอย่างพอใจที่เรนกล้าทำอย่างที่พูดไว้
อาร์มกับตุลย์รีบตรงเข้าไปหาเรนเพื่อแย่งปืนออกมาจากมือของเรน เรนกับเดวิดมองหน้ากันโดยไม่มีใครพูดอะไร
“คราวหน้าอย่ามาขัดขวางแผนของ Dad อีกเข้าใจมั้ย”
เรนพยักหน้ารับด้วยสีหน้ารู้สึกผิด
อาร์มถอนหายใจอย่างโล่งอก “Dad ให้ผมไปเก็บมันอีกรอบเถอะเรื่องนี้จะได้จบๆ ไปซะที”
“ไม่ต้อง ตอนนี้พวกมันรู้ตัวแล้วว่าเราเอาจริง คงระวังตัวกันมากขึ้น” เดวิดขบกรามแน่น “ปล่อยมันไปก่อน” เขาหันไปบอกเรน “กลับห้องไปได้แล้ว Dad จะคุยธุระต่อ”
เรนพยักหน้ารับแล้วก็เดินออกจากห้องไป อาร์มกับตุลย์มองตามอย่างเป็นห่วง
เดวิดมองตามอย่างพอใจที่ต่อให้เรนขัดขวางแผนการตนอย่างไรก็ยังภักดีกับตนอยู่
เรนเปิดประตูออกมาจากห้องทำงานเดวิด รู้สึกเสียใจที่สุดที่โดนเดวิดทั้งดุทั้งตบหน้าแถมโดนทดสอบความภักดีอีกด้วย เรนเหลือบตามองไปข้างหน้าชะงักไปเล็กน้อยที่เห็นเอวายืนดักรออยู่ไม่ห่างนัก
เอวาเดินตรงเข้ามาหาสีหน้าเป็นห่วงความรู้สึกของเรน “Daddy โกรธที่พี่เรนทำอะไรเสี่ยงๆ แกคงกลัวว่าพี่เรนจะเป็นอันตรายน่ะค่ะ พี่เรนอย่าคิดมากนะ”
“ก็คงอย่างนั้นแหล่ะ พี่ผิดเองที่ทำอะไรไม่คิด” เรนพูดจบตัวเซๆไปนิดนึง
เอวาตกใจรีบเข้าไปประคอง พอจับแขนแล้วก็ตกใจ “พี่เรนตัวร้อนๆนะคะอุ๊ย” หญิงสาวยกมือขึ้นจับหน้าผากเรน “หน้าผากร้อนจี๋เลย ไปหาหมอดีกว่านะคะ”
เรนส่ายหน้า “พี่อยากกลับไปนอนพักมากกว่า”
“พี่เรนนี่ดื้อจริงๆ”
เรนยืนยัน “พี่ได้นอนพักซะหน่อยก็คงดีขึ้น”
เอวาถอนใจ จำยอม “ก็ได้ค่ะ งั้นเอวาไปส่งที่ห้องแล้วหายาให้พี่เรนทานเอง ถ้าไม่ดีขึ้นต้องไปหาหมอนะคะ”