บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 10 หน้า 5
เรนกับอาร์มสบตากันอย่างไม่ค่อยเชื่อหูว่าศักดิศรรอดตายมาได้
เสียงแม่บ้านดังมาจากนอกห้อง “คุณเอวาทำอะไรอยู่เหรอคะ”
เรน อาร์ม เดวิดมองหน้ากัน เรนรีบวิ่งไปเปิดประตูอย่างรวดเร็ว เห็นเอวาที่ยืนอยู่หน้าห้องโดยมีแม่บ้านยืนอยู่ไม่ห่างมากนัก
เรนสงสัย “มีอะไรรึเปล่าเอวา มาทำอะไรอยู่ตรงนี้”
เอวายิ้มแหยๆ “เอวากำลังจะเรียกทุกคนไปทานข้าวเย็นน่ะค่ะ” หญิงสาวหันไปดุแม่บ้าน “เธอนี่เรียกซะเสียงดังตกใจหมดเลย”
แม่บ้านก้มหัวขอโทษ “ขอโทษค่ะ”
เอวาชะเง้อมองเข้าไปในห้องยิ้มให้เรน อาร์ม เดวิด “เอวารอข้างล่างนะคะ“
เอวารีบเดินแยกไป แม่บ้านเดินตามไปติด เรน อาร์ม เดวิด มองหน้ากันไม่แน่ใจว่าเอวาได้ยินอะไรบ้างรึเปล่าแต่ไม่มีใครพูดอะไร
เช้าวันต่อมาที่กรมอุทยาน ภูริชจอดรถแล้วลงจากรถมาอย่างอารมณ์ดี แต่เดินได้ไม่กี่ก้าวก็ชะงักหน้านิ่งๆ ไป
เกริกยืนดักรอภูริชอยู่ “พ่อมาตามแกกลับบ้าน ไปลาออกวันนี้เลย”
“พ่อคิดว่าจะสั่งผมได้เหรอไง”
“งานแกมันเสี่ยง จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ เที่ยวไปขัดแข้งขัดขาใครเค้าไปทั่ว”
ภูริชยิ้มเหยียดๆ “ถ้าต้องกลับไปอยู่บ้าน สู้ผมตายในหน้าที่ซะดีกว่า”
“แกจะกลับหรือไม่กลับ หรือจะต้องให้ฉันตัดพ่อตัดลูกกับแกซะก่อน”
“ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อเคยเห็นผมเป็นลูกด้วยเหรอครับ พ่อทิ้งผมกับแม่ ไม่เคยมาดูดำดูดี แล้วตอนนี้พ่อจะมาแสดงตัวเพื่ออะไร “
เกริกพยายามจะอธิบาย “ตอนนั้นฉันทำไปเพื่อปกป้องแก”
ภูริชสวนทันที “ปกป้องผมจากอะไรไม่ทราบ บรรดาเมียๆ ทั้งหลายของพ่อน่ะเหรอะ “
“ก็ปกป้องชีวิตแกจาก......ฮึ่ย” เกริกไม่สามารถบอกความจริงกับภูริชเลยเดินหัวเสียกลับไปที่รถแล้วสตารท์รถออกไป
ภูริชมองตามด้วยแววตาเศร้าๆ ก่อนจะเดินไปแต่ก็ต้องหยุดชะงักอีกครั้ง เมื่อเห็นเรนยืนมองอยู่ไม่ไกลนัก ภูริชรู้สึกเสียหน้าที่เรนมาเห็นปัญหาของตน “คุณมาทำอะไรที่นี่”
“เอวาพาทีมงานมาถ่ายโฆษณา ฉันเลยมาเป็นเพื่อน” ภูริชรีบเดินผ่านเรนไป “มีพ่อที่รักและเป็นห่วงขนาดนี้ น่าดีใจจะตาย”
ภูริชหยุดเดินแล้วหันไปมองเรน “คุณไม่รู้อะไรอย่าพูดดีกว่า พอกันเลยทั้งพี่ทั้งน้อง“ ภูริชพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึ้งก่อนที่จะเดินหัวเสียออกไป ทิ้งให้เรนถอนหายใจมองตาม