บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 18
ภูริชลากเอวาพร้อมเอามือปิดปากมาหลบที่มุมลับตาคน เอวาดิ้นอยู่ไปมาก่อนเงยหน้ามองแล้วเห็นว่าเป็นภูริชก็หยุดดิ้น ภูริชปล่อยมือจากปากของเอวา
เอวาต่อว่า “คุณจะมาแบบธรรมดาบ้างได้มั้ยเนี่ย”
“ชีวิตจะได้มีรสชาติไงคุณ”
เอวาหลุดยิ้มแล้วนึกได้ “ฉุดฉันมายังงี้แสดงว่าแอบเข้ามาอีกแล้วใช่มั้ย”
“ผมมายังไงคุณไม่ต้องสนใจหรอก สนแค่ว่าผมมาทำไมดีกว่า” เอวาเหยียดปากหมั่นไส้คนคารมเยอะ ภูริชยิ้มอ้อนๆ “คุณช่วยพูดให้พ่อคุณหยุดฟ้องพี่ดินได้มั้ย”
เอวาอึ้งไป ไม่สบายใจ “คุณพูดเหมือน Daddy ฉัน จงใจหาเรื่องคุณพสุยังงั้นล่ะ”
ภูริชถอนหายใจไม่รู้จะอธิบายเอวายังไง ตัดสินใจคุกเข่าลงกับพื้นแล้วจ้องหน้าเอวา เอวามองด้วยความตกใจปนงง “ผมรู้ว่าคุณลำบากใจ แต่ผมอยากให้คุณเห็นแก่คนดีๆ อย่างพี่ดิน ผมไม่อยากเห็นพี่ดินรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้ ผมขอร้อง” เขาก้มหัวให้หญิงสาว “ช่วยผมหน่อยนะ”
เอวาลำบากใจแต่ก็ไม่อยากให้ภูริชมาคุกเข่าให้ “คุณลุกขึ้นเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับ Daddyให้ก็ได้”
ภูริชเงยหน้ามองเอวายิ้มกว้างอย่างดีใจที่เอวาใจกว้างกว่าที่ตนคิด เขาลุกขึ้น “คุณใจดีที่สุดเลย”
“ตกลงที่คุณมาหาฉัน เพราะเรื่องนี้อย่างเดียวใช่มั้ย ถ้าไม่มีเรื่องอื่นแล้วฉันจะได้ไป”
เอวาพูดจบจะรีบเดินออกไปแต่ภูริชรีบคว้าข้อมือเอวาเอาไว้ เอวาหันมามองหน้าภูริชทำนองว่ามีอะไรอีก ภูริชรีบพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา “ถ้าผมบอกว่าผมอยากมาเจอคุณด้วยล่ะ คุณจะเชื่อมั้ย”
เอวาอึ้งไปไม่นึกว่าภูริชจะมามุขนี้ “จะแกล้งอะไรฉันอีก”
ภูริชเขยิบตัวเข้าไปใกล้เอวาขณะที่มือยังกุมกันอยู่ฃ “ผมไม่ได้แกล้ง ผมพูดจริง”
ภูริชจ้องหน้าเอวาด้วยสีหน้าจริงจัง เอวาอึกอักดูขัดเขิน ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเดวิดคุยโทรศัพท์ดังขัดขึ้นมา
“ฮัลโหล”
ภูริชกับเอวามองหน้ากันอย่างตกใจที่ได้ยินเสียงเดวิดเป็นคนเดินมา
เอวามองซ้ายมองขวาหาทางหนีทีไล่ให้ภูริช “คุณหลบไปทางนี้แล้วกัน เดี๋ยวฉันจะถ่วงเวลาให้เอง”
ภูริชพยักหน้ารับ แล้วยื่นหน้าไปใกล้ๆ หูของเอวาอย่างเร็ว กระซิบข้างๆ หู “ขอบคุณนะ”
เอวาเขินที่ภูริชยังมีอารมณ์แกล้งตนยกมือขึ้นฟาดภูริชแล้วรีบผลักให้หลบไป ภูริชวิ่งไปตามทางอย่างเร็ว เอวามองตามอย่างลุ้นๆ เดวิดโผล่มาจากอีกด้านของทางเดิน เดวิดทำหน้าแปลกใจที่เห็นเอวายืนอยู่ เอวายิ้มเจื่อนๆ ให้แล้วเข้าไปเดินควงแขนเดวิดเหมือนเจอกันโดยบังเอิญ
เดวิดยังคุยโทรศัพท์ต่อ เอวาแอบมองตามทางที่ภูริชหลบไปอย่างเป็นห่วง