บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 9
สนับสนุนบทละครโดย |
นาวินพาแก้ว และปอนด์รีบวิ่งเข้ามาในโรงพยาบาล โดยมีจ่ามิ่งตามมาด้วย แก้วพยายามไม่ร้องไห้
นาวินรีบถามเจ้าหน้าที่ที่เคาน์เตอร์ “ผมมาเยี่ยมพันตำรวจโทวันชนะครับ”
เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลมองนาวินอย่างพิจารณา“ขอโทษครับ...คุณเป็นอะไรกับท่านรองวันชนะครับ” นาวินหยิบบัตรประจำตัวที่อยู่ในกระเป๋าสตางค์ให้เจ้าหน้าที่ดู เจ้าหน้าที่ยกมือไหว้ “เชิญที่ชั้น 5 ครับ..”
นาวินรับไหว้ “ขอบคุณครับ ... จ่ามิ่ง ... พาน้องปอนด์ไปซื้อขนมก่อนดีกว่า”
“ครับผม..”
“ปอนด์ไม่ไป” ปอนด์เกาะแขนแก้วแจ
นาวินย่อตัวลงนั่งพูดกับปอนด์อย่างนุ่มนวล “ปอนด์ครับ...ลุงมิ่งจะพาไปซื้อขนม...อาว่าปอนด์คงหิวแล้วไปทานขนมกับลุงมิ่งก่อนนะครับ”
“ปอนด์อยากไปหาคุณพ่อ...” แก้วได้ยินแล้วน้ำตาจะร่วง
“คุณพ่อยังคุยกับหมอครับ...เดี๋ยวค่อยไปหาคุณพ่อก็ได้ไปทานขนมก่อน...”
ปอนด์มองหน้าแก้ว แก้วพยักหน้า
“ไปครับน้องปอนด์...ลุงมิ่งจะพาไปซื้อขนม ... มีช็อกโกแลตด้วย” จ่ามิ่งพาปอนด์เดินไป
พอลูกเดินไปแก้วก็น้ำตาร่วง
“เข้มแข็งไว้แก้ว...” นาวินพาแก้วเดินไป
นาวินพาแก้วเดินมาที่บริเวณหน้าห้องคนป่วย มีตำรวจยืนอยู่บริเวณนั้นหลายคน ผู้กำกับการกองปราบ ผู้บังคับบัญชาของวันชนะยืนอยู่ด้วย พอเห็นแก้วก็รีบเดินมาหา แก้วกับนาวินยกมือไหว้
“แก้ว...” ผู้กำกับทัก
แก้วร้องไห้“พี่นะล่ะคะ...”
“ยังไม่รู้สึกตัว ... แต่ไม่ต้องห่วงวันชนะปลอดภัยแล้ว”
แก้วถอนใจอย่างโล่งอก“แก้วขอเข้าไปดูพี่นะได้ไหมคะ”
“ได้สิ...นาวินเข้าไปด้วยก็ได้นะ”
“ครับผม...” นาวินกับแก้วรีบเดินเข้าไปในห้องพักคนป่วยที่วันชนะนอนอยู่
วันชนะนอนอยู่บนเตียงคนป่วยยังไม่ได้สติ มีสายน้ำเกลือและถุงเลือดห้อยอยู่เต็มไปหมด
แก้วเดินเข้ามานั่งข้างๆ เตียงวันชนะ แล้วสะอื้นเบาๆ จับมือวันชนะไว้“พี่นะ…พี่นะ...แก้วมาแล้วค่ะ” นาวินมองวันชนะด้วยสีหน้าเครียด “พี่วิน...พี่นะปลอดภัยแน่จริงๆเหรอคะ...ทำไมยังไม่ได้สติอย่างนี้ล่ะคะ”
คลิก ชมละครย้อนหลัง เจ้าเวหา ตอน ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนล่าสุดได้ที่นี่