บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 19 หน้า 2

นาวินยิงปืนขึ้นฟ้าเสียงดัง ทองทศก้มหัวหลบ ค่อยคลานหนีไปช้าๆ นาวินค่อยๆ โผล่หน้าออกจากฝาท่อ มองเห็นทองทศคลานหลบๆ ซ่อนๆ ไปข้างหน้าช้าๆ  นาวินยิ้มเล็กน้อย ขณะที่ทองทศคลานต่ำ จนพ้นซอย กำลังจะลุกหนี บดินทร์กับวิชิตกระโดดทิ้งตัวลงมากระแทกโครม เตะปืนกระเด็น ทองทศโดนล็อกจับ นาวินรีบตามมาช่วย

นาวินเห็นหน้าชัดเจน "ทองทศ..."

หลังจากจับกุมทองทศไว้ได้ นาวินก็ขับรถ โดยมีบดินทร์ล็อกประกบทองทศอยู่ด้านหลัง นาวินกดมือถือ โทรหาบุญธรรม

"ครับ"

"พงศ์นรินทร์เป็นไงบ้าง" นาวินเอ่ยถามเป็นห่วง

บุญธรรมสีหน้าหนักใจ จ้องไปที่ประตูห้องผ่าตัด "หมอกำลังผ่าตัดอยู่ครับ"

นาวินวางสายสีหน้าเคร่งเครียด

บดินทร์ค้ำคอทองทศไว้เอ่ยอย่างไม่พอใจ “ถ้าเพื่อนฉันเป็นอะไร แกตาย"

ทองทศแค่นหัวเราะไม่พูดอะไร

อีกด้านหนึ่ง ที่รังไทเกอร์ ช่อฟ้ามองหน้าเธียรชัย ช่อฟ้าหัวเราะ ไม่เชื่อในสิ่งที่เธียรชัยเอ่ย "จะมาไม้ไหนล่ะเนี่ย ... ฉันพอเดาออกว่าพวกแกเป็นใคร และทำแบบนี้ทำไม"

"เดาว่าไง ไหนลองว่ามาซิ"

"แกเป็นพวกค้ายาเสพติดที่กำลังโดนผู้พันนาวินเล่นงานอยู่ แล้วก็จับฉันเป็นตัวประกันขู่ผู้พันนาวิน ใช่มั้ยล่ะ"

"ใช้ได้"

"แต่แกจับมาผิดคนแล้ว ฉันไม่ใช่แฟนของผู้พันนาวิน"

"เรื่องนั้นพิสูจน์ไม่ยาก"

"แต่ฉันยอมรับว่างงนะที่แกมาบอกว่าเป็นพ่อฉันเนี่ย แกจะมาไม้ไหน"

เธียรชัยเดินมาหาช่อฟ้า ทำเสียงแบบพ่อดุลูก "พูดจาไม่เพราะ ต้องถูกทำโทษ" เขาดีดนิ้วเข้าที่หน้าผาก หญิงสาวเบาๆ ช่อฟ้าตะลึง มองหน้าเธียรชัย แล้วนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนเป็นเด็ก

ด.ญ.ช่อฟ้ากำลังงอนผู้เป็นพ่อ"ไอ้พ่อบ้า"

“พูดไม่เพราะเลย มานี่ รู้ตัวใช่มั้ย...พูดจาไม่เพราะต้องถูกทำโทษ" เธียรชัยยื่นมือมา ช่อฟ้ารู้ตัวหลับตาปี๋ เธียรชัยดีดนิ้วที่หน้าผากช่อฟ้าเพียะเบาๆ

"โอ๊ย"

เธียรชัยกอด ด.ญ.ช่อฟ้าด้วยความเอ็นดู