บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 23 หน้า 5

"ผมไม่เข้าใจ เรื่องแบบนี้เลิกได้ด้วยเหรอ ถ้าตอนแรกคุณทำเพราะคุณรักผู้พันนาวิน หมายความว่าคุณเลิกรักผู้พันนาวินแล้วเหรอ มันเลิกได้ด้วยเหรอครับ"

"ฉันไม่ได้เลิกรักพี่นาวินหรอก แต่ฉันไม่ได้รักแบบหน้ามืดตามัว ฉันรักตัวเองมากกว่า ฉันอยากให้ตัวเอง มีความสุข ในเมื่อเห็นแล้วเล่นเกมต่อไปก็เสียเวลาเปล่า สู้ตัดใจ เอาเวลาไปหาความรักใหม่ดีกว่า"

เจษฎาเงียบไปครู่หนึ่ง"คุณทำให้ผมผิดหวังมากคุณสุปรียา"

“ฉันรู้ตัวค่ะ ถึงขอโทษคุณหมอไงคะ"

"แล้ววันนึงคุณจะเสียใจ"

"ฉันว่าคุณหมอต่างหาก...ขออนุญาตเตือนด้วยความปรารถนาดีนะคะ เลิกเถอะค่ะ ความรักของผู้พันนาวินกับคุณหมอช่อฟ้าน่ะแข็งแรงเกินกว่าคนนอกจะเข้าไปทำลายได้ ถึงวันนี้คุณหมอไม่ยอมแพ้ ในอนาคต คุณหมอก็ต้องแพ้อยู่ดี"

"ชีวิตผมเคยแพ้ แต่ผมไม่เคยยอมแพ้...ผมเชื่อเรื่องความพยายาม ผมเอาชนะอุปสรรคแสนโหดมหาโหด มาได้ เพราะผมเป็นคนมีความพยายาม มีเยอะมากด้วย ผมจะทำให้คุณดูว่าพลังของความพยายามมันน่ากลัวแค่ไหน" เจษฎาเอ่ยอย่างมั่นใจตัวเองแล้วลุกเดินออกไป

ย่านชุมชนแออัดแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ในห้องแถวห้องหนึ่ง เก่าๆ ทึมๆ ชายไทยคนหนึ่งท่าทางเป็นอาชญากรเก่ากำลังส่งเอกสารปลอมมีวีซ่า บัตรไอดี เอกสารต่างๆ ให้เคลวินซึ่งใส่เสือยืดแขนยาว "นี่วีซ่า...ใบขับขี่...บุ๊คแบงก์...ในชื่อของ โทนี่ เทลเลอร์"

“Good” เคลวินเอาเอกสารมาดู แล้วเปิดกระเป๋าเป้หยิบเอกสารเก่าออกมาชุดหนึ่ง จุดไฟแช็คเผาโยนลง ทิ้งถังขยะ

"Good bye Stephen Norrington … now I'm Kelvin…Oops…Tony Teller”  (บ๊ายบาย สตีเฟน นอริงตัน  ตอนนี้ฉันคือเคลวิน)

เคลวินหันมาหาชายไทย “How much” (เท่าไหร่)

“เท็นแกรนด์" (หนึ่งหมื่นดอลลาร์)

“Good” (เยี่ยม)

เคลวินหยิบห่อเงินส่งให้ ชายไทยรับไปเปิดดู เห็นเงินสดอัดแน่นก็ยิ้มพอใจเงยหน้าขึ้นมา ก็ไม่เห็นเคลวินอยู่ตรงหน้าแล้ว ชายไทยยืนงงๆ ไม่รู้ว่าเคลวินมายืนอยู่ด้านหลังตน เคลวินตวัดแขนรัดคอ หักคอชายไทยกร๊อบ ชายไทยล้มลงแน่นิ่งไป

ที่ทำงานของวันชนะ วันชนะคุยกับนาวิน “ตอนนี้ทางฉันพยายามหาข่าวเต็มที่ แต่ไม่ได้เบาะแสเลยว่าไอ้เคลวินมันอยู่ที่ไหน"

"ตามหาฝรั่งซักคนในกรุงเทพฯ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย มันจะพักข้าวสารหรือโรงแรมห้าดาวก็ยังไม่รู้" นาวินหนักใจ

"ตอนนี้เรารู้น้อยมาก รู้แค่ว่าเป็นฝรั่ง ผู้ชาย มีรอยสัก เดินทางคนเดียว..."