บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 18 หน้า 4

"ทำไมมาจอดรถตรงนี้"

"เอ่อ...ประตูใหญ่มีรถจอดแช่ขวางไว้ครับ"

"นางพยาบาลไปไหนล่ะคะ"

"เอ่อ...เมื่อกี้เห็นอยู่แถวนี้นี่ครับ" มงคลเอ่ยตอบมองซ้ายขวาไม่เห็นใคร เดินมาหาช่อฟ้า

ช่อฟ้าวิ่งพรวดหลบ มงคลกับปรีชามาที่เตียง ดึงผ้าออกเห็นสุปรียา "คุณสุปรียา"

"จับมัน" มงคลสั่งทันที

ปรีชาจะจับช่อฟ้า ช่อฟ้าต่อยตูมเข้าที่หน้า ปรีชามึนตึ้บถึงกับเข่าทรุด ช่อฟ้าตาม มาต่อยอีกโครม ปรีชากลิ้งไปนอนกับพื้น ปรีชาและมงคลมองไป เห็นช่อฟ้าใส่สนับมืออยู่

"ลงมา" ช่อฟ้าถือโอกาสที่พวกมงคลงงๆ ดึงสุปรียาลงมาจากเตียง แล้วถีบเตียงไปชนปรีชา ที่กำลังจะลุกขึ้นมา  ปรีชาเสียจังหวะเซถอยหลัง มงคลวิ่งมาชนปรีชา

ช่อฟ้าจับมือสุปรียาวิ่งหนี "ช่วยด้วยๆๆๆ"

ปรีชาปาดเลือดสบถขึ้นอย่างโมโห “อีตัวแสบ"

สุปรียากัดฟันวิ่งตามช่อฟ้าไป ทั้งสองหายเข้าไปในทางเดินแคบๆ  มงคลกับปรีชาวิ่งตามไป แล้วก็เจอช่อฟ้าใช้ถังดับเพลิงฉีดสวนออกมาเข้าหน้าเข้าตา ทั้งสองถอยกรูด หน้าตาโดนโฟมปิดจนมองอะไรไม่เห็น ช่อฟ้าเตะหว่างขา ปรีชาแล้วเอาถังดับเพลิงเหวี่ยงใส่หน้ามงคล ปรีชาลงไปนอนจุก มงคลก็หกล้มลง ช่อฟ้ารีบพาสุปรียาหนีออกไปได้

มงคลกับปรีชารีบลุกขึ้น ปาดโฟมออกจากหน้า “ทำไมมันฤทธิ์เยอะงี้วะ กูจะฆ่ามึง" มงคลเอ่ยอย่างอาฆาต ทั้งมงคลกับปรีชารีบวิ่งตามไป

ช่อฟ้ากับสุปรียาวิ่งมาตามทางบริเวณห้องควบคุมระบบของโรงพยาบาล "ช่วยด้วยๆๆๆ" ช่อฟ้าร้องขอความช่วยเหลือ

ช่างไฟคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องระบบ รีบวิ่งมาหา "มีอะไรครับคุณหมอ"

"มีคนร้าย"

ช่างไฟมองไปเห็นมงคลกับปรีชาวิ่งตามมา ช่างไฟรีบยกวิทยุสื่อสารขึ้นมา แต่มงคลยิงเปรี้ยงเข้ากลางลำตัวช่างไฟจนล้มลงแน่นิ่ง  วิทยุสื่อสารกระเด็นไป ช่อฟ้าวิ่งเข้าไปหยิบ มงคลยิงอีกรัวๆ ไปที่เครื่องจนแตกกระจาย และกะยิงช่อฟ้าด้วย ช่อฟ้าร้องกรี๊ด รีบพาสุปรียาหนีเข้าไปในห้องดูแลระบบ ล็อกประตูทันที

ด้านนาวินกำลังเดินมองหาช่อฟ้าอยู่ ได้ยินเสียงปืนค่อนข้างเบา แต่คนส่วนใหญ่ไม่มีใครเอะใจ ยกเว้นนาวิน นาวินชะงักเงี่ยหูฟัง ได้ยินเสียงปืนอีกหลายนัด จึงรีบวิ่งไปทางทิศที่มีเสียงปืน ผ่านรปภ.ที่เสียบสมอลล์ทอล์คคุยมือถือ หน้าระรื่นอยู่

นาวินกระชากสายหูฟังออก "มีคนร้ายใช้ปืนในโรงพยาบาล" รปภ.งงๆ นาวินตะคอก"มีคนร้ายใช้ปืนในโรงพยาบาล ให้แจ้งทุกคนรีบหาคนร้าย เดี๋ยวนี้" นาวินวิ่งพรวดไป รปภ.รีบวิทยุ แจ้งตามที่นาวินบอก