บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 10 หน้า 3
โบนิตาสงสัย “ที่ไหนเหรอคะ”
ลิมเปงเชียงชะงักมองไปยิ้ม โบนิตามองตาม เห็นชิดชนกกำลังดูแลแปลงผักอยู่ ลิมเปงเชียงมองชิดชนกยิ้ม
ชิดชนก เงยหน้ามาเห็นลิมเปงเชียง “คุณลิม! มาได้ไงคะ??” ชิดชนกแปลกใจ อมยิ้ม
โบนิตามองลิมเปงเชียงกับชิดชนกแล้วนิ่ง เดาออกว่าลิมเปงเชียงมีใจกับชิดชนกแน่ๆ
เหมราชกับชมพูนิษฐ์ยืนหน้าตู้ตีตัวตุ่น ท่าทางเอาจริงเอาจัง มองหน้าไม่ยอมแพ้กัน กวินทร์ยืนเชียร์เหมราช ส่วนอิงขวัญยืนเชียร์ชมพูนิษฐ์อยู่ใกล้ๆกัน
“เจ้านายอย่ายอมแพ้นะฮะ”
“ไอ้นิดแกต้องชนะๆๆ!!”
“เหมราชสู้ๆ”
“ชมพูนิษฐ์สู้ๆ” กวินทร์ อิงขวัญพูดเกทับกัน ไม่ยอมแพ้อีกคู่ ลุงเติมเป่านกหวีดเสียง ปี๊ด “เริ่มการแข่งขัน”
กระตั้วกดปุ่มเปิดเครื่อง เครื่องเล่นตัวตุ่นเริ่มทำงาน เหมราชและชมพูนิษฐ์ผลัดกันตีตัวตุ่นแข่งกันท่าทางอย่างเอาเป็นเอาตาย แรกๆชมพูนิษฐ์ตีตัวตุ่นได้ตลอด เหมราชพลาดบ้างตีได้บ้าง ทั้ง 2 ตีไปปากก็พูดไป
“คุณเป็นคนปล่อยข่าวดิสเครดิตสุขสยามใช่ไหม”
“ปล่อยข่าวตื้นๆแบบนั้น คนระดับฉันไม่ทำหรอก”
“ฉันไม่เชื่อ ถ้าไม่ใช่คุณแล้วจะฝีมือใคร ?!”
“คิดว่ามีฉันคนเดียวเหรอที่อยากได้สุขสยาม” ชมพูนิษฐ์ชะงักครุ่นคิด-แล้วใครอีกล่ะ ?!
บ้านมาลินี มาลินีกำลังอ่านกระทู้โจมตีสุขสยามที่มนปรียาสร้างขึ้นมาในจอไอแพด มนปรียาที่อยู่ข้างๆเห็นมาลินียิ้มพอใจ ก็ยิ้มชอบใจ
“คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ พวกมันไม่มีทางร่วมทุนกับคุณลิมได้เด็ดขาด”
“ขอบใจหนูมาก”
“เพื่อคุณแม่ เพื่อเหมมันนี่ทุ่มสุดตัวค่ะ” มาลินียิ้มเริ่มพอใจในตัวมนปรียาขึ้นมาแล้ว
เหมราชที่แข่งตีตัวตุ่นกับชมพูนิษฐ์ เริ่มจับทางถูกจึงตีตัวตุ่นได้ทุกตัว ที่ป้ายคะแนนของเหมราชและชมพูนิษฐ์ เห็นโอลีฟเป็นคนเปิดพลิกใส่ป้าย คะแนนของเหมราชเริ่มขึ้นมา ชมพูนิษฐ์แอบเห็น ใจไม่ดีกลัวแพ้ แอบส่งสัญญาณกับกระตั้ว กระตั้วทำมือโอเค-จัดไป กระตั้วแอบกดปุ่มเพิ่มความเร็ว เครื่องตีตัวตุ่นเร็วกว่าปกติ เหมราชเริ่มตีไม่ทัน แต่ชมพูนิษฐ์ยังตีชิวๆคล่องเป๊ะ