บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 10 หน้า 5
“เดี๋ยวก็รู้” ชมพูนิษฐ์หันไปส่งสัญญาณให้ลุงเติม ลุงเติมกดปุ๋ม “ได้มันส์กันล่ะทีนี้”
เครื่องเล่นหมุนเร็วขึ้นกว่าเดิม อิงขวัญกับกวินทร์ร้อง “เฮ้ย ! / กรี๊ดดด”
เหมราชหันมองหน้าชมพูนิษฐ์อย่างฉุน ชมพูนิษฐ์ยิ้ม
แปลงปลูกผัก ลิมเปงเชียงช่วยชิดชนกทำสวน
“คุณลิมคิดว่าหนูนิดกับคุณเหมราชจะคุยกันได้เหรอคะ”
“ไม่ลองไม่รู้ครับ ผมรู้ว่าเนื้อแท้เหมราชไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร เค้าเป็นคนใจดีชอบช่วยเหลือคนอื่นด้วยซ้ำ”
“ฉันก็รู้สึกเหมือนกันค่ะ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณเหมถึงไม่ยอมปล่อยสุขสยามไป”
“อาจจะเพราะเค้าเป็นคนชอบเอาชนะมั้งครับ”
“งั้นยิ่งแย่สิคะ หนูนิดเองก็ไม่ลงให้ใครง่ายๆ ชอบเอาชนะเหมือนกัน”
ลิมเปงเชียงเลิกคิ้วมองประมาณ “จริงเหรอ??” ชิดชนก ทำหน้าแหยๆ พยักหน้ายืนยันว่า “จริงสิ”
จานบินแสนสนุก Trabant กำลังหมุนติ้วๆอย่างเร็ว อิงขวัญและกวินทร์นั่งกรี๊ดกันลั่น แต่เหมราชกลับทำหน้าชิวๆสบายๆ ชมพูนิษฐ์สีหน้าเจ็บใจ ชมพูนิษฐ์หันไปส่งสัญญาณให้ลุงเติม ลุงเติมกำลังจะกดปุ่มเพิ่มความเร็ว กระตั้วจับมือไว้ “นี่ก็เร็วมากแล้วนะลุง”
“คุณนิดสั่งเอาให้เร็วสุดๆไปเลย” ลุงเติมกดปุ่ม
โอลีฟเสียงแทน “คุณพระคุณเจ้า เห็นแล้วยังอยากอ้วกแทน ไม่เวียนหัวกันบ้างเหรอวะ”
เครื่องเล่นเร็วขึ้น อิงขวัญกับกวินทร์กรี๊ดลั่นไม่ไหว “ไอ้นิด ฉันไม่ไหวแล้วแก / ผมด้วยฮะ”
เหมราชทำหน้านิ่งๆ ชมพูนิษฐ์เจ็บใจ
เหมราชเดินชิวออกมา แถมยังทำหน้าเบื่อๆ “เสียเวลา!!น่าเบื่อ!! ให้เด็กอนุบาลเล่นยังหลับ”
“ไม่หลับนะฮะ” กวินทร์และอิงขวัญพากันเดินขาขวิดมาทรุดนั่งหน้าเครื่องเล่นอย่างหมดแรง เวียนหัวไปหมด
อิงขวัญทำท่าคล้ายจะอาเจียนโผเข้า จะอาเจียนใส่กวินทร์ กวินทร์โวยวาย
“เฮ่ยๆๆ เสื้อผมแพงฮะคุณ ฮึ๊บไว้ก่อน อย่าเพิ่งๆ ฮึ๊บๆ” กวินทร์หันรีหันขวาง รีบลากอิงขวัญไปที่ถังขยะอีกมุมหนึ่ง อิงขวัญปล่อยโอ้กกกก กวินทร์ทำหน้ารังเกียจมากๆ อิงขวัญโวย “ยืนบื้ออยู่ทำไม ลูบหลังให้หน่อยสิ!!”
“อะไรเนี่ย??” แต่กวินทร์ก็ลูบให้ “เวรกรรม”
ชมพูนิษฐ์มองอิงขวัญกับกวินทร์อย่างรู้สึกผิด สงสาร แล้วหันมาเห็นเหมราชยืนยิ้มก็โมโหเจ็บใจ
“ไหน?มีอีกมั้ยล่ะเครื่องเล่นของสุขสยาม??” เหมราชเยาะๆ