บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 8 หน้า 2
เหมราชถามชมพูนิษฐ์ เหมราชชะงัก “ทำไมต้องเป็นคุณลิมด้วย ?”
“ฉันเชื่อว่าคุณลิมเป็นคนเดียวที่เข้าใจฉัน”
เหมราชจ๋อย ลมหึงขึ้นเลย ลิมเปงเซียงยังยิ้ม เหมราช ยิ้มไม่ออก เพราะเข้าใจผิดคิดว่า “คนที่สุขสยาม”
ที่ลิมเปงเซียงพูดถึงคือ “ชมพูนิษฐ์”
โรงแรมเหมราช กวินทร์เดินมองหาเฮีย มาตลอดทางแล้วชะงัก เมื่อเห็นเหมราช นั่งคนเดียวหน้าเครียดครุ่นคิดถึงชมพูนิษฐ์ กวินทร์เดินเข้ามาเห็นเหมราชเครียดเลยเข้าไปหา กวินทร์ปลอบ
“เฮียยยย ..อย่าเครียดน่า บางทีที่คุณลิมร่วมทุนกับสุขสยามอาจจะเป็นผลดีกับเราก็ได้นะฮะ”
เหมราชหงุดหงิดเครียดเรื่องผู้หญิง แต่ก็เสียงเขียวใส่ไปแบบพาลๆๆ “ดียังไงของแก ?!”
กวินทร์ชะงักเริ่มเอะใจกับน้ำเสียงนาย รู้สึกแปลกๆ แต่ก็พูดต่อ
“ก็ถ้าคุณลิมมีสิทธิตัดสินใจในสุขสยาม การที่เฮียจะเสนอเข้าร่วมทุนทำธุรกิจอื่น ในพื้นที่ของสุขสยาม คุณลิมก็ต้องเห็นด้วยอยู่แล้ว จริงมั้ย ? ยิ่งคุณนิดนี่ท่าทางจะปลื้มคุณลิมอยูไม่ใช่น้อย” เหมราชชะงัก หน้าหงิกเลย
กวินทร์พูดไปเรื่อย ไม่ได้สังเกตุสีหน้าเจ้านาย “คุณลิมพูดอะไรเธอก็น่าจะยอม แบบนี้ก็เท่ากับว่าทุกคนสมประโยชน์กันทุกฝ่าย วินๆ” เหมราชโมโหทุบโต๊ะปัง ! กวินทร์สะดุ้ง แทบทรุด “เฮียยยย” กวินทร์เสียงสูง
“เฮียเป็นอะไรของเฮียยยย?” กวินทร์ตบอกตัวเอง “ตกใจหมด”
“สุขสยามต้องเป็นของฉันคนเดียว ใครจะยุ่งไม่ได้ทั้งนั้น”
“แหล่ม เฮีย..แปลกๆละเฮีย??”
เหมราชสั่ง “ไปสืบว่าคุณลิมมี”เงื่อนไข”อะไรกับชมพูนิษฐ์ เราถึงจะขัดขวางคุณลิมได้สำเร็จ
กวินทร์มอง ยิ้มกว้างรู้ “จะขัดขวางคุณลิมเพื่อสุขสยามหรือขัดขวางคุณลิมเพื่อคุณนิดกันแน่ ?”
เหมราชเสียงเข้ม “ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นแก” เหมราชจ้องเข้มเอาเรื่อง “ใช่มั้ยไอ้วิน??”
กวินทร์เสียงเหมือนทหารรายงานนาย “ขัดขวางคุณลิมเพื่อสุขสยาม – ครับพ้ม” กวินทร์ตะเบ๊ะ แล้ววิ่งเผ่นออกไปเลย เหมราชทำท่าโมโห แต่สุดท้ายอมยิ้มน้อยๆ
โรงแรมเหมราช กวินทร์เดินบ่นออกมา
“ซาตานปากแข็ง ฮี่ธ่อ!! ธุรกิจพันล้านหมื่นล้านนี่นิ่งแต่เรื่องผู้หญิงนี่สั่นแล้วยังจะ ฟอร์มเก็ก” กวินทร์ขำ
“โถ..เฮีย..ของกวินทร์” กวินทร์นึกได้ “เออ..ว่าแต่ไอ้เรื่องที่จะให้สืบ จะไปสืบจากไหนล่ะวะ??”
กวินทร์ครุ่นคิดแล้วนึกออก ดีดนิ้วเปาะเริงร่าทันที