บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 8 หน้า 5
เหมราชเดินเข้ามาในสวนสนุก เหมราชหันไปเห็นพนักงานสวนสนุกยืนอยู่เลยเดินเข้าไปถาม
“ชมพูนิษฐ์อยู่มั้ย”
“คุมขบวนพาเหรดอยู่ค่ะ” พนักงานชี้ไป สักครู่เสียงดนตรีของพาเหรดดังขึ้น เหมราชหันไปตามเสียง แล้วเดินตามเสียงนั้นไป
เหมราชเดินมา เห็นผู้ชมและเด็กๆจำนวนหนึ่งกำลังยืนรอดูขบวนพาเหรออยู่ตามทาง เหมราชหันไปมองหาชมพูนิษฐ์ เห็นขบวนพาเหรดกำลังเดินตรงมาพอดี ผู้คนและเด็กๆปรบมือ เหมราชหันไปมองหาชมพูนิษฐ์ในขบวนพาเหรด ที่ขบวนพาเหรดเห็นทุกคนแสดงบทบาทตามชุดที่แต่งทักทายเด็กๆ แจกขนมและลูกโป่งเด็กๆริมทาง เสียงจากเครื่องขยายเสียง “ณ บัดนี้ขอเชิญพบกับเจ้าหญิงสุขสยามของเรา”
ตัวละครทุกตัวชี้ไปที่ปราสาท เด็กๆมองตาม เหมราชมองตามไป ที่ปราสาทเห็นชมพูนิษฐ์ในชุดเจ้าหญิงแสนสวยเดินออกมาโบกมือให้เด็กๆ เด็กโบกมือดีใจ “เย้ๆ เจ้าหญิงออกมาแล้ว เจ้าหญิงๆๆ”
เหมราชมองชมพูนิษฐ์ในชุดเจ้าหญิงแสนสวยน่ารัก อึ้งทึ้งไปเลย
ชมพูนิษฐ์โบกมือให้เด็กๆโดยไม่รู้ว่ามีเหมราชแอบยืนมองอยู่ เหมราชมีรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก
ชมพูนิษฐ์ยืนถ่ายรูปกับเด็กๆหน้าปราสาท มีเด็กจำนวนหนึ่งต่อคิวขอถ่ายรูป ลุงเติม กระตั้ว โอลีฟและโบนิตายืนมอง “ไม่นึกว่าคุณนิดจะลงทุนแต่งเป็นเจ้าหญิงเองเลยอ่ะ”
“นึกว่าตัวเองจะได้แต่งง??” โอลีฟ ตบหัวกระตั้วผลัวะ!!
“นี่แหละเจ้าหญิงสุขสยามตัวจริง พวกแกรู้เอาไว้ซะว่ามีเจ้านายดี ทำทุกอย่างเพื่อสวนสนุกเพื่อลูกค้า และก็เพื่อพวกเราทุกคนได้” ทุกคนหันไปมองชมพูนิษฐ์ชื่นชม เหมราชกำลังมองชมพูนิษฐ์
“เพื่อสุขสยามเธอทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ” เหมราชยืนมองชมพูนิษฐ์แววตาชื่นชมเช่นกัน
ชมพูนิษฐ์ในชุดเจ้าหญิงเดินมา เสียงเหมราชดังขึ้น
“สุขสยามตกอับขนาดผู้บริหารต้องแต่งตัวเป็นเจ้าหญิงเดินพาเหรดซะเองแล้วเหรอ”
ชมพูนิษฐ์หันไปเห็นเหมราชยืนอยู่ “มาทำไม”
“ที่นี่สวนสนุกฉันก็มาสนุกน่ะสิ แล้วก็ได้สนุกเกินคาดจริงๆ”
เหมราชมองชมพูนิษฐ์ตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาดูถูก
“ถ้าความสนุกของคุณคือการดูถูกคนอื่น ที่นี่ไม่ต้อนรับคนอย่างคุณ!!” ชมพูนิษฐ์เดินหนี
เหมราชตามมา “สุขสยามต้อนรับแต่พวกป๋าใจป้ำที่ทุ่มเงินลงทุน ซื้อใจผู้หญิงเท่านั้นเหรอ “