บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 8 หน้า 4
“เอ่อ...เฮ้อ!!” บก.ยิ้มแหะๆไม่รู้จะตอบยังไง กวินทร์ทำสีหน้ารู้ทันว่าอิงขวัญกำลังหลบเค้าอยู่
สุขสยาม ชมพูนิษฐ์เดินดูรอบๆสวนสนุก เห็นเด็กๆจำนวนหนึ่งกับผู้ปกครองมายืนรอดูพาเหรด ชมพูนิษฐ์นึกขึ้นได้ว่าถึงเวลาพาเหรดแล้วจึงยกนาฬิกาขึ้นดู “เอ๊ะ! ทำไมยังไม่มาเตรียมตัวกันอีก” ชมพูนิษฐ์แปลกใจเดินออกไป
ห้องแต่งตัว ลุงเติม กระตั้ว โอลีฟและคนอื่นๆที่แต่งชุดเตรียมเดินพาเหรดเดินไปเดินมาเครียดกลุ้มใจ
“จะเอายังไงกันดีลุง”
“ข้าก็มึนตึบอยู่เหมือนกัน”
โอลีฟที่แต่งตัวเป็นตัวตลกลุกขึ้น
“โอเค ! ชั้นเสียสละ เดี๋ยวไปแต่งหน้าแต่งตัวใหม่ เด็กๆจ้ะ เจ้าหญิงโอลีฟมาแล้ววว...”
กระตั้วรีบห้าม “สต็อปๆหยุดเลย สงสารเด็กๆ เค้าอยากดูเจ้าหญิง ไม่ได้อยากโดนผีหลอก”
“ไอ้กระตั้ว”
“ไอ้ตั้วพูดถูกเด็กโตไปคงยังหลอนไม่หาย อย่าทำร้ายอนาคตของชาติเลยนะนังโอลีฟ”
“โอ๊ย... คอยดูนะสักวันฉันจะไปโมหน้า”
“เกิดใหม่จะไวกว่ามั๊ยเจ๊” ทั้งสองหัวเราะ โอลีฟงอน ชมพูนิษฐ์เดินเข้ามา
“ใกล้ถึงเวลาเดินพาเหรดแล้ว ทำไมยังไม่ออกไป”
“ก็ยัยเจ้าหญิงน่ะสิครับคุณหนูนิด อยู่ๆเมื่อเช้าก็มาขอลาออกแล้วก็ไป”
“อะไรนะ ?!”
“มันสะบัดบ๊อบแล้วบอกว่าที่อื่นให้ค่าตัวเยอะกว่า แถมยังให้เงินตรงเวลาไม่จ่ายช้ามากกกกกกเหมือนเราอ่ะค่ะ” ชมพูนิษฐ์หน้าเจื่อน “แล้วนี่มีใครตามคนมาแทนรึยัง”
โบนิตาเดินเข้ามา “ฉันโทรตามมาหมดแล้วนิด ไม่มีใครว่างเลย”
“ทำยังไงดีครับคุณนิด เจ้าหญิงเป็นไฮไลท์ของพาเหรดที่เด็กๆรอดูด้วย” ชมพูนิษฐ์หน้าเครียด
“หรือเราจะประกาศงดการแสดงพาเหรดวันนี้??”
“ไม่ได้!! เราจะทำให้เด็กๆที่มารออยู่ผิดหวังไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องมีขบวนพาเหรด แล้วก็ต้องมีเจ้าหญิงขวัญใจของเด็กๆด้วย”
“มีขบวนพาเหรดยังพอเข้าใจ แต่เจ้าหญิงขวัญใจเด็กๆนี่จะไปหาจากที่ไหนล่ะ ครับคุณนิด”
ชมพูนิษฐ์เครียดจัด