บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 17 หน้า 3
“แต่นิดว่าสุขสยามก็ยังขายคอนเซ็ปความทรงจำในอดีตได้อยู่นะคะ คนก็ยังชอบมาเที่ยวรำลึกวัยเด็กที่นี่”
“แหม...ถึงสุขสยามจะมีจุดขายที่ประวัติศาสตร์ แต่จะมีสักกี่คนละคะที่ชอบอะไรเก่าๆ คุณก็ควรจะเปิดโซนใหม่ๆให้นักท่องเที่ยวแก้เบื่อบ้างนะคะ”
“แต่การเปิดโซนสั่งเครื่องเล่นใหม่ต้องใช้เงินหลักร้อยล้าน มันมากเกินกำลัง นิดคงยังหาตอนนี้ไม่ทัน”
“มันนี่บอกแล้วไงคะว่าคุณป๋าช่วยคุณนิดได้ มันนี่ไปคุยให้ไหมคะ”
“นิดยังไม่พร้อมกู้เงินนอกระบบตอนนี้จริงๆค่ะ”
มนปรียาชักสีหน้าไม่พอใจเท่าไหร่ แล้วอิงขวัญก็เข้ามา พอเห็นมนปรียาก็แปลกใจ “ไอ้นิด”
“ถ้างั้นมันนี่ขอกลับก่อนนะคะ มีธุระ”
มนปรียาเดินไปกับจักรอย่างหัวเสีย ชมพูนิษฐ์สีหน้าไม่สบายใจ อิงขวัญเข้ามาถาม
“ยัยปีศาจหน้าเงินนั่นมาทำไมแก ??” อิงขวัญสงสัย
อิงขวัญสีหน้าตกใจเมื่อรู้เรื่องจากชมพูนิษฐ์ “อะไรนะ ทัวร์ที่ว่าจะพานักท่องเที่ยวมาลงเป็นของยัยไฮโซมันนี่”
ชมพูนิษฐ์พยักหน้า “คุณมันนี่เป็นลูกลุงไพศาลน่ะเลยอยากมาช่วย”
“ยัยปีศาจหน้าเงินนี่ร้ายกาจจะตาย จู่ๆจะมาช่วยแก เชื่อได้เหรอ ?”
“ก็พ่อเค้าเป็นเพื่อนพ่อฉัน”
“แต่ยัยนี่ก็เป็นกิ๊กเก่าของเหมราชนะ” ชมพูนิษฐ์ชะงัก เริ่มไม่ไว้ใจ โบนิตารีบพูด
“ไอ้ขวัญ แกนี่ขยันทำให้เพื่อนไม่สบายใจนะ”
“ก็มันจริงนี่นา”
“แต่ลุงไพศาลเป็นหุ้นส่วนที่นี่ คงไม่มีอะไรหรอกมั้งแก ?”
“ใช่ ไหนๆเราก็ลงทุนปรับปรุงสุขสยามไปแล้ว อย่าคิดมากเลยไอ้นิด”
อิงขวัญแอบมีอาการน้อยใจ “เอ่อๆ เอาที่สบายใจกันไปเลยนะ แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
ชมพูนิษฐ์หน้ากลุ้ม โบนิตาแอบมอง เพื่อนเริ่มเหม็นๆกันก็สะใจ
บ้านไพศาล มนปรียาหงุดหงิดเดินเข้ามาในบ้าน “อีบ้าๆๆ ฉันอุตส่าห์ลงทุนลงแรงไปพูดดีกับมัน”
“แผนล้มไม่เป็นท่า ยังไงมันก็ไม่ยอมกู้เงินล่ะสิ” มนปรียาพยักหน้า ไพศาลโมโห
“โธ่โว้ย แบบนี้จะหาทางให้มันเอาโฉนดที่ดินออกมาได้ยังไงวะ”
“ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้กวินทร์มาชวนนังนิดเล่นหุ้น ป่านนี้ก็เข้าล็อกของมันนี่แล้วค่ะ”
“ฉลาดเป็นกรดกันไปหมด ยกเว้นไอ้ลูกโง่นั่นคนเดียว !!” ไพศาลคิดถึงธามันแล้วหัวเสีย