บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 23 หน้า 5
อริศรากับวีวี่มองวิรินทร์ แล้วรีบเดินมาเม้าท์กับปานวาด
“วาด ! นั่นไง! เด็กปี 2 คนนั้นน่ะ ที่กำลังเป็นข่าวกับน้องปกรณ์ของฉัน” อริศราเอ่ยบอกปานวาด
“ข่าวอะไร?” ปานวาดทำท่างงๆ
“ก็ข่าวที่น้องชายเธอพาผู้หญิงคนนี้เข้าไปบึ๊ดจ้ำบึ๊ดในห้องน้ำชายไง” วีวี่เล่า
“ห๊า?!!”
ที่ตึกเรียนของปกรณ์ ปกรณ์เดินถือหนังสือลงมาจากตึกเรียน โดยมีปานวาดเดินตาม
“ผมบอกเลยว่าผมกับวิรินทร์ไม่ได้มีอะไร ผมแค่เตะบอลแล้วกางเกงขาด วิรินทร์เค้าก็เลยอาสาเย็บกางเกงให้ผม...ก็แค่นั้น”
“แค่นั้นก็ดี...พี่เตือนไว้ก่อนเลยนะ อย่าให้เรื่องนี้รู้ถึงนายแม่เด็ดขาด เพราะไม่ใช่นายคนเดียวที่จะซวย พี่ก็จะซวยไปด้วย”
“รู้แล้วน่า” ปกรณ์เอ่ยเซ็งๆ
“ดีมาก" ปานวาดจะเดินไป แล้วคิดบางอย่างได้ ”อ้อ! แล้วถ้าให้ดี เธออย่าไปยุ่งกับวิรินทร์เลยดีกว่า เพราะวันนี้พี่เห็นเขาโดนแฟนคลับเธอรุมจนรองเท้าขาด”
ปกรณ์ชะงัก “จริงเหรอพี่วาด”
“ใช่ ..ป่านนี้คงเดินเท้าเปล่ากลับบ้านแล้วมั้ง” ปกรณ์รีบวิ่งออกไปทันที ปานวาดตะโกนถามไล่หลัง “ปกรณ์...จะไปไหน?!”
ทันใดนั้นเสียงข้อความจากมือถือของปานวาดดัง ปานวาดยิ้มๆ เพราะคิดว่าเป็นโดม พอหยิบมาดู เห็นว่าเป็นข้อความข่าว “อย่าพลาด...จองวันนี้ เข้าอยู่ได้เลย...” ปานวาดอ่าน ข้อตวามอย่างเซ็งๆ “ข้อความโฆษณาบ้าบออะไรเนี่ย คนยิ่งรอ ..”
โดมโผล่หน้ามาพูดข้างหูปานวาด “นึกว่าเป็นข้อความจากพี่เหรอครับน้องวาด?”
ปานวาดหันไปเห็นว่าโดมยืนอยู่ก็ชะงักไป
หน้ามหาวิทยาลัย วิรินทร์ที่ตัวเปื้อน เท้าเปล่าข้างนึงกำลังขี่มอเตอร์ไซค์จะออกจากมหาวิทยาลัย
ที่มุมหนึ่งเห็นปกรณ์วิ่งตามมอเตอร์ไซค์วิรินทร์ วิรินทร์ขี่มอเตอร์ไซค์เลี้ยวหลุดออกจากมหาวิทยาลัยไป
ปกรณ์วิ่งมาหยุดตรงหน้ามหาวิทยาลัยหอบๆ หยิบสเปรย์ฉีดหอบออกมาฉีด ก่อนรีบวิ่งไปที่หน้ามหาวิทยาลัยต่อปกรณ์โบกรถมอเตอร์ไซค์วินที่ขี่ผ่านมา“พี่ครับ...ขี่ตามมอไซด์คันนั้นไปเลย!” ชายหนุ่มขึ้นนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์ไล่ตามรถวิรินทร์ไป
ปานวาดเดินหนีโดม โดมเดินตามหญิงสาวไม่ห่าง
“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้รอข้อความของนาย”
อริศรากับวีวี่เดินเข้ามาหา
“อร๊ายยยย...พี่โดม มาเมื่อไหร่ ไม่เห็นบอกวีวี่เลย”
“มาเมื่อกี้ครับ...พอดีแวะเอาเพลงที่ Mix เสร็จแล้วมาให้ ลองฟังกันดูนะ ถ้าไม่ชอบยังไงพี่จะได้แก้ให้”
“วีวี่ไม่ชอบค่ะ!”
“แกยังไม่ฟังเลย แกจะไม่ชอบได้ไง?” อริศราถามอย่างงงๆ
“ต่อให้พี่โดมทำเพลงมายังไงฉันก็ไม่ชอบหรอก ฉันจะแก้ทุกครั้ง...เพราะพี่โดมจะได้มาที่นี่บ่อยๆ”