รีเซต

บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 18 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 18 หน้า 4
28 พฤษภาคม 2558 ( 23:47 )
4.8M
บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 18
20 หน้า

วาสุเทพตัดสินใจพูด “ผมมีลูกกับยาไม่ได้ครับ” 

คุณหญิงสุดใจกับพลเรือเอกภัทรชะงัก มองหน้าวาสุเทพอย่างสงสัย 

“ทำไมล่ะ ?” ผู้เป็นพ่อเอ่ยถาม

วาสุเทพมองหน้าพ่อกับแม่แล้วเอ่ยอย่างตัดใจ  พร้อมจะพูดเรื่องปานรุ้ง “ผมกับรุ้ง ..”

 

คุณหญิงสุดใจตบหน้าวาสุเทพเสียงดัง  แล้วมองวาสุเทพด้วยสายตาเจ็บปวดกับสิ่งที่ลูกทำ วาสุเทพยืนนิ่งอย่างรู้ตัวว่าตัวเองผิด พลเรือเอกภัทรเดินเข้าไปกอดคุณหญิงสุดใจไว้ เพื่อพาคุณหญิงสุดใจออกห่างจากวาสุเทพ

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าลูกชายที่ฉันเลี้ยงมา สั่งสอนให้มีความเป็นสุภาพบุรุษ  จะทำเรื่องอัปปรีย์อย่างนี้ !” คุณหญิงสุดใจเอ่ยอย่างเสียใจผิดหวัง

“ใจเย็นๆ คุณหญิง” พลเรือเอกภัทรเอ่ยปลอบภรรยา

คุณหญิงสุดใจยังโวยใส่วาสุเทพ “ผู้หญิงคนนั้นไม่ต่างจากส้วมที่ถูกคนใช้แล้วนับไม่ถ้วน ! ..แกไปแตะต้องมันได้ยังไง !  แกไม่รู้สึกขยะแขยงทุเรศตัวเองบ้างเลยเรอะ! หรือมันยั่วแก! มอมยาแก!” คุณหญิงสุดใจเข้าไปผลักไหล่วาสุเทพอย่างแรง ระบายความโกรธ “บอกฉันมา! ..ฉันจะไปจัดการมัน! บอกฉันมา!” 

“ผมรู้ว่าเรื่องของผมกับรุ้งเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสม  แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้น..ไม่ได้เกิดจากการมอมเมา ไม่มีใครยั่วใคร ..เรามีสติ เราทำเพราะรัก” 

“รักบ้าบออะไร!!!! ..อายุแกเท่าไรแล้ว!! เป็นถึงเจ้าคนนายคน..มาพูดเรื่องความรัก ฟังแล้วมันทุเรศ !!” 

“เอาเถอะคุณหญิง ...พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์  เรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว” พลเรือเอกภัทรพยายามคลี่คลายเหตุการณ์

คุณหญิงสุดใจมองวาสุเทพอย่างโกรธจัด  จะเข้าไปตบหน้าวาสุเทพอีก แต่พลเรือเอกภัทรกอดตัวห้ามไว้ “ฉันอยากฆ่าแกนัก !!! ..ไปเลยนะ! ไปขอโทษหนูยา  แล้วไปสัญญาสาบานยังไงก็ได้  ว่าเรื่องนี้จะไม่มีวันเกิดขึ้นอีก แกจะรักและเทิดทูนหนูยาคนเดียว” 

“ผมทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกครับคุณแม่” 

“ต้องได้ !!!” 

“ไม่ได้ครับคุณแม่" 

“ตาเทพ !!!!!!!”

“ผมเคยคิดว่าแต่งงานกับยาแล้ว คือการทำให้ยามีความสุข แต่ชีวิตการแต่งงานที่ผมเป็น ผมไม่เคยทำให้ยามีความสุขเลยนั่งข้างกัน แต่ผมอยากคุยกับคนอื่น เดินข้างกัน ..ผมรู้สึกหนักที่ยาเกาะแขน ทั้งๆ ที่มือของยาก็เบานิดเดียว แม้แต่นอนข้างกัน ..ผมรู้สึกนอนคนเดียวบนพื้นแข็งๆ ยังสบายกว่านอนบนที่นอนข้างยา" 

“ไม่ว่าแกจะพูดยังไง  ฉันไม่มีวันยอมให้แกหย่า !!  แกต้องรักหนูยา!” คุณหญิงสุดใจไม่ยอมฟังลูกชาย

“ผมพยายามแล้วครับคุณแม่ ตลอด 8 ปีที่ผ่านมา ผมพยายามรักยา แต่ผมทำไม่ได้ มันทำให้ผมรู้ว่าที่ผมแต่งงานกับยาไม่ใช่เพื่อยา แต่เพื่อตัวเองจะได้ลืมรุ้ง! ผมไม่ใช่ผู้ชายที่ดีแต่ผมเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัว ที่เอาผู้หญิงคนนึงเข้ามาในชีวิตเพื่อให้ลืมผู้หญิงอีกคน ..ให้ผมหย่ากับยาเถอะครับ ..ผมโกหกยาต่อไปอีกไม่ได้  ..ในชีวิตของผม ..ผมรักได้แค่รุ้งคนเดียว”  


20 หน้า