บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 21 หน้า 2

นิชามองตามนิรมลเห็นรอยสีลิปสติก ที่แก้มของปานเทพ“แก้มพี่ปานเทพเปื้อนน่ะค่ะ ...” หญิงสาวแอบจงใจพูด เพื่อดิสเครดิตปานเทพ เพราะไม่อยากถูกจับคู่กับปานเทพอยู่แล้วเหมือนสีลิปสติกเลยค่ะ” 

ปานเทพชะงัก คิดว่าตัวเองโดนลิปสติกของวิภาวีตอนไหน

ปานรุ้งยังคุมท่าทีตัวเองให้สงบนิ่ง  แล้วพูดกับปานเทพด้วยเสียง แจ่มใส “ไหนปานเทพมาให้แม่ดูสิ” ปานเทพอึกอัก  ไม่อยากให้ปานรุ้งเห็น เพราะกลัวปานรุ้งรู้ว่าเป็นรอยลิปสติกจริงๆ

“ปานเทพ” ปานรุ้งพูดนิ่งๆ แต่จริงจัง 

ปานเทพจำใจต้องเดินเข้าไปหาผู้เป็นแม่ ปานรุ้งมองที่รอยลิปสติกบนแก้มของปานเทพ  ก็รู้สึกไม่พอใจมาก เหมือนโดนผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ มาทำให้เสียหน้า ปานรุ้งเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดแก้มให้ปานเทพ แล้วทำเป็นพูดขำๆ “ไม่ใช่รอยลิปสติกหรอกจ้ะหนูนิชา รอยหมึกแดงต่างหาก ปานเทพเนี่ย…เวลาทำงาน  เขาจะสนใจแต่งาน มือกับเสื้อเปื้อนหมึกปากกาประจำ” 

นิรมล รีบพูดเออออไปด้วย “เหมือนนิชาเลย เวลาหมกหมุ่นคำนวนแบบทีขี้ดินสอติดใต้คางบ้าง ติดหน้าผากบ้าง “

ทั้งปานรุ้ง ปานเทพ นิรมลหัวเราะขำกัน

“นี่ถือว่าผมพัฒนานะครับคุณน้า ปกติหมึกเปื้อนมือ...ตอนนี้เซ็นเอกสารจนหมึกเปื้อนแก้ม” 

นิชาพูดโพล่งออกมา “ปกติเขาใช้ปากกาหมึกน้ำเงินหรือดำเซ็นเอกสารไม่ใช่สีแดงนี่คะ” 

ปานเทพชะงัก นิชามองทุกคนด้วยใบหน้าซื่อๆ  แต่ในใจยิ้มขำปานเทพ นิรมลมองหน้านิชาด้วยสายตาตำหนิ ขณะที่ปานรุ้งยิ้มให้นิชานิ่งๆ  แล้วมองปานเทพด้วยสายตา จริงจัง ปานเทพรู้สึกเครียด  กังวลว่าปานรุ้งจะรู้เรื่องที่ตนแอบซ่อนวิภาวีไหม !!

ปานรุ้งเดินนำปานเทพเข้ามาในบริษัท

ปานเทพพยายามเดินตามปานรุ้ง “ผมพูดความจริงนะครับนายแม่ รอยเมื่อกี้... เป็นรอยลิปสติกของเพื่อนฝรั่ง  คุณแม่ก็รู้ว่า ธรรมเนียมของฝรั่งเวลาเจอกันการจูบแก้มเป็นเรื่องธรรมดา” 

“จ้ะ  แม่เข้าใจ” ปานรุ้งยังเดินนิ่ง 

ปานเทพมองท่าทีนิ่งสงบของปานรุ้งอย่างกลัวๆ เพราะไม่รู้ว่าคนเป็นแม่จะเข้าใจตนจริงรึเปล่า

วาสุเทพเดินออกมาจากลิฟต์เข้ามาหาปานรุ้ง “กลับกันมาแล้วเหรอ พี่กำลังจะโทรไปบอกว่าบริษัททางฟิลิปปินส์จะมาประชุมกับเราอาทิตย์หน้า แต่รุ้งอาจติดงานกับทางอินเดีย เดี๋ยวพี่ประชุมแทนให้แล้วกัน” 

ปานเทพรีบพูดเอาใจปานรุ้ง  “ให้ผมทำแทนก็ได้ครับนายแม่ ลูกค้ามาประชุมตั้งอาทิตย์หน้า เดี๋ยวผมเริ่มศีกษางานตอนนี้ก็ทัน”  

“ไม่เป็นไร งานนั้นให้คุณลุงทำ  ส่วนปานเทพ ..แม่เตรียมห้องทำงานไว้ให้ลูกแล้ว เดี๋ยวลูกเข้าไปศึกษารายละเอียดของโครงการ ไม่เข้าใจตรงไหน โทรนัดหนูนิชามาคุย” 

“แต่ดูท่าทางน้องนิชาจะไม่ค่อยมีเวลานะครับ  ดูอย่างวันนี้..ขนาดผมนั่งข้างๆ เขายังพูดกับผม แทบนับคำได้ นอกนั้นเอาแต่กดมือถือ”