บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 21 หน้า 3
“หนูนิชาถูกเลี้ยงมาอย่างผู้ดี เขาอาจจะอยากคุยกับลูก แต่เพราะเพิ่งเจอกัน เขาต้องสงวนท่าทีไว้ ไม่ใช่ผู้หญิงตลาด ทำตัวไร้การศึกษา โอ้อวด แสดงความเป็นเจ้าของผู้ชาย!” ปานเทพมองปานรุ้งอย่างประเมินว่า ผู้เป็นแม่พูดกระทบอะไรรึเปล่า ปานรุ้งยิ้มให้ปานเทพด้วยท่าทางปกติ “ปานเทพมองหน้าแม่ทำไมจ๊ะ หรือว่ามีอะไรจะบอกแม่”
ปานเทพมองปานรุ้งอย่างชั่งใจเรื่องวิภาวีนิดๆ ขณะที่วาสุเทพมองปานเทพกับปานรุ้งด้วยความสงสัย แต่ไม่ถาม
นิรมลเดินมาส่งนิชาที่หน้ากรมทาง“ถ้านิชาทำแม่ขายหน้าแบบวันนี้อีก แม่จะยึดมือถือ !”
“ก็พี่ปานเทพเอาแต่คุยเรื่องที่เมืองนอก พูดอย่างกับคนอื่นไม่เคยไปเมืองนอก นิชาฟังมากๆ ก็เบื่อ”
“นี่แม่ซีเรียสนะนิชา ! ลูกต้องทำความรู้จักและสนิทสนมกับปานเทพ ลูกเท่านั้นที่จะช่วยแม่ได้”
นิชามองนิรมลอย่างสงสัย “บริษัทเรามีปัญหาใช่ไหมคะ ?”
นิรมลมองพนักงานของกรมทางที่เดินผ่านไปผ่านมา ไม่อยากให้ใครได้ยินความลับ ของบริษัทตัวเอง “พรุ่งนี้ แม่นัดกับคุณหญิงจะพาลูกกับปานเทพไปงานแสดงเพชร เย็นนี้รีบกลับบ้านล่ะ แม่จะพาลูกไปสปาผิว” นิรมลพูดจบก็เดินออกไป นิชามองตามนิรมลแล้วถอนใจด้วยความรู้สึดอึดอัด
ปรกเดินผ่านมาแล้วเห็นนิชา จึงแกล้งเดินเฉียดเข้าไปใกล้หญิงสาว พร้อมกับพูดให้ได้ยิน “โอ้โห..จุกท้องมากเลย บุฟเฟ่ต์อาหารทะเลอย่างคุ้ม ..มีตั้งแต่หอยหวานไปยันกุ้งมังกร ใครไม่ได้ไป ..บอกได้คำเดียวว่าเสียดาย”
แต่นิชามองปรกด้วยสายตาเซ็งๆ ไม่มีอารมณ์จะโต้เถียงด้วยแล้วเดินจากไป
ปรกมองตามนิชาอย่างสงสัย “เป็นอะไร ?”
ภายในห้องทำงานของปานรุ้ง บริษัท P&ST หญิงนั่งทำงานอยู่ ขณะที่ วาสุเทพนั่งอ่านเอกสารงานอยู่ที๋โซฟา พลางมองปานรุ้ง
“รุ้งกับปานเทพมีอะไรกันรึเปล่า ?”
“รุ้งน่ะไม่มี แต่ปานเทพน่ะไม่แน่”
“หมายความว่ายังไง ? ปานเทพมีอะไร ?” วาสุเทพมองปานรุ้งอย่างสงสัย
ปานรุ้งยังไม่ทันตอบ ธันวาเคาะประตู แล้วเปิดประตูเข้ามา
ปานรุ้งมองธันวา“ตกลงว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครธันวา ?”
วาสุเทพหันไปรอฟัง เห็นว่าธันวามีสีหน้าเป็นกังวล
บริเวณทางเดินข้างสนามฟุตบอลในมหาวิทยาลัย วิรินทร์ใส่ชุดนักศึกษา หอบกองเสื้อที่รับจ้างเพ้นท์มาวางที่เก้าอี้ข้างสนามบอล
พี่แชมป์เดินเข้ามาหา “วิรินทร์ !!!”