บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 17 หน้า 5
ธามเดินหน้านิ่ง สมองหนักอึ้งเพราะไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาทั้งคืน ย่าหยาถึงจะอาบน้ำแต่งตัวแล้ว แต่แวว
ตาก็หม่นหมองเพราะอดหลับอดนอนมาทั้งคืนเหมือนกัน ทั้งคู่ต่างมุ่งมั่นเดินไปสู่หนทางของตัวเอง ธาม ต้องตัดใจจากย่าหยา ในขณะที่ย่าหยามุ่งไปหาคำตอบเพื่อจะทำอย่างที่ใจต้องการ ทั้งคู่วนเวียนอยู่กับความคิดตัวเอง จนมองไม่เห็นแม้เดินสวนกัน
ซินแสง้วงกวาดลานหน้าศาลเจ้าที่เดิม ย่าหยาเดินเข้ามามองหาซินแซง้วง เมื่อหันมาเห็นจึงรีบจ้ำเข้ามาหา
ย่าหยายกมือไหว้ “สวัสดีค่ะซินแส”
“มาแต่เช้าเลยนะอาหยา มีเรื่องร้อนใจมาใช่มั้ย”
“ซินแสรู้”
“ก็หน้าลื้อมันบอกว่า ลื้อไม่สบายใจ”
ย่าหยาคิดนิดนึงก่อนเอ่ยปากถาม “พี่ธี..จะกลับมามั้ยคะซินแส”ฆ
“อีตายไปแล้ว”
“พี่ธีไม่มีวันกลับมาหาหยาใช่มั้ยคะ”
“คนตายไปแล้ว ยังไงก็ไม่กลับมา ทำใจสักทีอาหยา ลืมอดีตแล้วอยู่กับความจริง”
ย่าหยาค่อยๆหันหลังให้ซินแสง้วงมุ่งหน้าไปที่หอสวดมนต์อย่างเลื่อนลอย ย่าหยาใจหายที่รู้ว่าหมดโอกาสจะขอโทษชลธี ส่วนอีกใจก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าโล่งอก ถ้าชลธียังอยู่เธอคงคิดถึงใครอีกคนไม่ได้เลย แค่คิดก็ผิดแล้ว
ห้องรับแขกบ้านเสี่ยเล้ง เสี่ยเล้งลงนั่งที่เก้าอี้ “มีอะไรให้รับใช้ก็ว่ามา ผู้กอง”
ผู้กองชานนท์นั่งที่โซฟา ข้างๆลูกน้อง 2 คน เฉียง เกี๊ยง ฮกยืนดูอยู่ใกล้ๆ
“ผมมาขอข้อมูลบางอย่างครับเสี่ย” ผู้กองชานนท์หันไปพยักหน้ากับลูกน้อง
จ่ายื่นถุงกำมะหยี่สีแดงให้ผู้กองชานนท์ ชายหนุ่มหยิบสร้อยเส้นหนึ่งออกมา
“สร้อยเส้นนี้มาจากร้านทองเล่งเฮงของเสี่ยรึเปล่าครับ”
เสี่ยเล้งหยิบสร้อยมาดู พลิกดูโลโก้ “ใช่”
ผู้กองชานนท์หยิบทองแท่งอีกอันออกมาจากถุง “แล้วทองแท่งนี่ล่ะครับ” ผู้กองชานนท์ยื่นให้เสี่ยเล้ง
เสี่ยเล้งรับมาดู “ใช่ มีอะไร หรือว่าลื้อตามจับไอ้พวกที่ปล้นทองร้านอั๊วะได้แล้ว”
“ไม่ใช่ครับเสี่ย ช่วงนี้ทองปลอมระบาด เราส่งตำรวจไปล่อซื้อของปลอมพวกนี้มาแล้วพบว่า ทั้งหมดมาจากร้านเสี่ยครับ”
“ลื้อว่าอะไรนะ”
ผู้กองชานนท์โชว์หมายค้นให้เสี่ยเล้งดู “ขออนุญาตค้นโรงงานทองเล่งเฮงของเสี่ยด้วยครับ”
เฉียงแอบยิ้มที่มุมปาก ในขณะที่เกี๊ยง ฮก หันมามองหน้ากันงงๆ เสี่ยเล้งเหมือนถูกชกเลือดกบปาก ใครกล้าป้ายความผิดให้กรู!!!!!!
ย่าหยานั่งอยู่หน้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์องค์พระและเทพต่างๆ