บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 5 หน้า 3
“เจียหลิน เอาอะไร”
สี่ยเล้งยังเช็ดไม่เสร็จ “กาแฟมั้ยครับ”
“ไม่ค่ะ ฉันไม่ดื่มกาแฟ” เสี่ยเล้งเงยหน้าขึ้นมาเพราะเสียงอันไพเราะจับใจ “เอาชานมเย็นค่ะ ขอนมข้น 2 ช้อน น้ำตาล 1 ช้อนนะคะ” เสี่ยเล้งตะลึงในความงามของเจียหลิน
เสี่ยเล้งนั่งนิ่ง ใจร้อนผ่าว ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เสี่ยเล้งหวั่นไหวได้เหมือนเจียหลิน แต่ทำไมตอนนี้ใจเสี่ยเล้งไพล่ไปนึกถึงผู้หญิงอีกคน..ย่าหยา!!!! ผู้หญิงสองคนนี้มีรสนิยมที่เหมือนกัน สักครู่..เสี่ยเล้งซัดกาแฟเข้าไปหนึ่งอึก ดับความฟุ้งซ่าน แล้วตัดเรื่องรกใจออกไปทันที “อาซ้ง ลื้อเตรียมคนให้พร้อม” เสี่ยเล้งส่งปืนให้ซ้ง
ซ้งรับปืนมาแล้วยิ้มเหี้ยม “ทำอะไร นายใหญ่” เสี่ยเล้งยิ้ม เจ้าเล่ห์
บ้านพักพ้ง ย่าหยาก้าวเข้ามา หน้าตาไม่สบายใจ “กลับเซี่ยงไฮ้ ทำไมคะอาปา”
“ทุกคนคิดว่าอั๊วะตายไปแล้ว ถ้ามีใครเห็นอั๊วะที่นี่ ลื้อจะไม่ปลอดภัย เสี่ยเล้งมันจับตามองลื้ออยู่”
“หยาจะหาโอกาสเข้าใกล้มันอีก”
“ดี แต่อย่าลืม ยิ่งทำตัวมีค่ามากเท่าไหร่ มันจะยิ่งเห็นคุณค่าลื้อมากเท่านั้น เหมือนเจียหลิน”
“หยาจะระวังตัว”
“เรื่องนี้ต้องใช้เวลา ลื้อต้องใจเย็น โอกาสที่จะเข้าใกล้เสี่ยเล้งมีไม่มาก และลื้อลงมือได้แค่..ครั้งเดียว”
“หยารู้”
พ้งส่งกุญแจบ้านให้ “บ้านหลังนี้เป็นของลื้อ มาพักที่นี่ได้ตลอดเวลา”
ย่าหยายกมือไหว้พ้งน้ำตาคลอ “ขอบคุณอาปามากนะคะที่ช่วยเหลือหยาทุกอย่าง”
พ้งเอามือลูบหัว..ดวงตาดูอ่อนโยน “แน่ใจนะว่า จะเอาตัวเข้าแลกอย่างนี้”
ย่าหยาน้ำตาคลอ “ชีวิตหยาเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ ขอแค่จัดการไอ้คนชั่วนั่นได้ ถึงต้องตายอีกครั้งหยาก็ยอม”
“ไอ้เล้งมันไม่ข่มเหงคนที่มันรัก ถ้าลื้อทำให้มันรักได้ มันไม่กล้าทำอะไรลื้อ..จำไว้”
ย่าหยาพยักหน้า พ้งสวมกอดย่าหยา..ถึงไม่ใช่ลูก แต่ก็ผูกพัน
หน้าบ้านเสี่ยเล้ง เสี่ยเล้งกำลังซ้อมวงสวิงกอล์ฟที่สนาม เกี๊ยงยืนอยู่กับฮก ฮั้วมุมหนึ่ง ซ้งเอากาแฟดำมาเสิร์ฟเสี่ยเล้ง
“ลื้อหายไปไหนมา”
ฮกรายงาน “อั๊วะไปจับอาหยาตามที่เสี่ยสั่ง แต่มีคนมาช่วยอีไว้ พวกนั้นมันรุมแทงรุมซ้อมเราสองคนจนสลบ”
“พวกมันเป็นใคร” เกี๊ยงสงสัย
ฮั้วเสริม “อั๊วะไม่รู้ มันมากัน 3 คน”
เสี่ยเล้งเหล่มองทั้งคู่ เห็นทำแผลมาเรียบร้อย “ใครพาลื้อไปโรงพยาบาล”