บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 5 หน้า 5
ฮก ฮั้วพยักหน้าให้กัน ก่อนจะพากันเดินไปเปิดประตู แล้วทั้งคู่ก็ต้องผงะเมื่อเห็นซ้งยืนอยู่ตรงหน้า
“นายใหญ่เลื่อนเวลา อาฮั้ว..ลื้อไปกับอั๊วะ อาฮก..ลื้อไปกับนายใหญ่”
ฮก ฮั้วได้แต่พยักหน้าแอบชายตามองกัน
หน้าโรงแรมหมู่ตัน ธามยืนอยู่ตรงหน้าย่าหยา “ขอเวลาหน่อยได้มั้ย”
“ไม่ว่าง ฉันต้องไปทำงาน” ย่าหยาเดินหนี
“ฉันขอโทษที่เข้าใจเธอผิด!!!”
ย่าหยาชะงึกกึก..หูฝาดไปแล้วแน่ๆ..เฮียกระทิง “ขอโทษ”เป็นด้วยหรือ
ธามเดินมายืนข้างๆ “ขอคุยด้วยหน่อย ไม่นานหรอก เดินไปคุยไปก็ได้”
ย่าหยายังนิ่งอึ้ง ธามไม่รอคำตอบ ดึงแขนย่าหยาออกมาทันที ย่าหยาเหวอ
ทางเดินย่านตึกเก่า ธามยังหนีบย่าหยาตามติด
“ปล่อย!!!! หนีบแน่นยังกับก้ามปู จะคุยอะไรก็คุยไปสิ ปล่อย!!!!”
ธามยอมปล่อยมือ “ฉันรู้แล้วว่าเธอไม่ใช่จันทร์ชมพู”
ย่าหยาใจหายวาบ แต่ก็กลบเกลื่อนเนียนๆด้วยการเป็นฝ่ายเดินนำ “ก็ฉันบอกคุณกี่ครั้งแล้วว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น คุณก็ไม่เชื่อ นี่ไปฟังใครมาล่ะ”
ธามหน้านิ่ง..แววตาหมองแต่แค่แวบเดียว “ผู้หญิงคนนั้นตายแล้ว”
ย่าหยากลืนน้ำลายลงคอ “คุณ..รู้ได้ยังไง”
“เธอไม่ต้องรู้หรอก ฉันแค่อยากจะขอโทษเธอแค่นั้น”
ย่าหยารวบรวมความกล้า เพราะอยากรู้จริงๆ ว่าธามรู้อะไรเกี่ยวกับจันทร์ชมพูบ้าง “เธอเป็นคนรักคุณเหรอ”
ความเจ็บธามแล่นปรี๊ดขึ้นมาอีก “ไม่ใช่!!!”
“แต่..ฉันเห็นคุณตามหาเธอตลอด”
ธามตาดุมาก “ผู้หญิงที่ทำให้น้อง ให้พ่อแม่ฉันตาย ฉันสมควรตามหามั้ยล่ะ”
ย่าหยาอึ้ง..น้ำลายหนืดคอ “ถ้างั้นคงเป็นโชคดีของผู้หญิงคนนั้น ที่เธอ..ตายไปแล้ว” ย่าหยาปรับสีหน้าอารมณ์ก่อนจะรีบชิ่งออกมา ธามตาม
ย่าหยาเดินจ้ำมาตามถนน โดยมีธามจ้ำตามมาดึงมือย่าหยาไว้ “มีอีกเรื่องหนึ่ง”
ย่าหยาบิดมือออก “อะไรอีกล่ะ”
“ฉันอยากได้เลขา เธอมาทำงานกับฉันมั้ย อยากได้เงินเดือนเท่าไหร่..ว่ามา”
“ฉันไม่ได้อยากเป็นเลขา ฉันชอบงานที่ฉั่วเทียนเหลา”
ธามจับผิด “ชอบเป็นพนักงานเสิร์ฟ”