บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 13 หน้า 4
ย่าหยาอึ้งเมื่อธามส่งมือให้เธอ ย่าหยาลุกขึ้นยืนเหมือนตกอยู่ในภวังค์ เสี่ยเล้งซึ่งกำลังเต้นอยู่กลางฟลอร์กับสุ่ย หันมาเห็น..ผ่าง..ผ่าง..ผ่างงงง โบตั๋นเข้ามาแอบดูทั้งคู่อยู่มุมหนึ่ง ธามโค้งให้ย่าหยาแล้วพาออกไปเต้นรำ ย่าหยาเดินตามธามภาพในอดีตผุดขึ้นในความทรงจำ
ชลธีพาจันทร์ชมพูออกมาสอนสเต็ปเต้นรำที่ระเบียง จันทร์ชมพูพยายามจับสเต็ปแทงโก้ก้าวตามที่ชลธีสอน แต่ก็ก้าวผิดก้าวถูก ทั้งชลธีและจันทร์ชมพูต่างหัวเราะให้กันอย่างมีความสุข
ธามกับย่าหยากำลังเต้นรำกันที่ฟลอร์ หน้าตาท่าทางทั้งคู่เหมือนต่างคนต่างค้นหาสิ่งที่ซ่อนอยู่ในแววตาของอีกฝ่าย.. ทั้งคู่เต้นในจังหวะแทงโก้ที่ดุดัน ร้อนแรง
ต่างกับชลธี จันทร์ชมพูในสมัยก่อนที่เต้นแทงโก้ในจังหวะนุ่มนวลเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ
ธาม ย่าหยาเริ่มสับสนว่าตัวเองกำลังเต้นรำอยู่กับใคร ธามเห็นคู่เต้นรำคือจันทร์ชมพูเธอส่งยิ้มอ่อนหวานและเสียงหัวเราะสดใสให้เขา ย่าหยาเห็นคนที่เต้นรำกับเธอคือชลธี ชายหนุ่มช่างมีชีวิตชีวา สดใสร่าเริง
ย่าหยามองชลธีอีกครั้ง แล้วพบว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอคือธาม ธราธร ในขณะที่ธามเรียกสติกลับคืนมาแล้วพบว่าหญิงสาวที่เต้นรำอยู่ตรงหน้าไม่ใช่จันทร์ชมพูแต่คือย่าหยา ทั้งคู่มองกันนิ่ง อยู่ในท่าเต้นซึ่งอยู่ในอ้อมกอดกันและกัน
เสี่ยเล้งเหล่อย่างหึงหวง โบตั๋นซึ่งแอบดูอยู่มุมหนึ่งทนไม่ได้ วิ่งออกมาชนเฉียงซึ่งเดินเข้ามาหาเธอพอดี ย่าหยาสับสนคิดวนเวียนไปมาระหว่างชลธีกับธามจนเวียนหัว เสี่ยเล้งผละจากสุ่ยเข้ามาดึงย่าหยาออกจากธามในขณะที่เพลงจบลงพอดี เสี่ยเล้งเป็นห่วง “อาหยา!!!!เป็นอะไร”
“มึนหัวนิดหน่อยค่ะ ฉัน..ขอตัวกลับก่อนนะคะ”
ธาม เสี่ยเล้งอาสาพร้อมกัน “ฉันไปส่ง”
ธาม เสี่ยเล้งมองหน้ากัน โดยมีย่าหยาอยู่ตรงกลาง สุ่ยกับหยกมณีซึ่งเดินลงมาจากเวทีแล้วแอบสบตากัน..ใจหายใจคว่ำ จะยิงกันมั้ยเนี่ย
“ขอบคุณนะคะเฮียกระทิง” ธามยิ้มนิดๆอย่างเป็นต่อ แต่แล้วก็หนวดกระดิกเมื่อได้ยินประโยคตามมาของย่าหยา “ฉันจะกลับกับเสี่ยเล้งค่ะ”
เสี่ยเล้งยิ้มมองย่าหยาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะส่งสายตาเหยียดธามแล้วพาย่าหยาเดินออกไป
“สุ่ยช่วยได้แค่นี้นะคะเฮีย”
ธามยิ้มให้สุ่ยนิดหนึ่ง แล้วหันกลับมามองย่าหยาและเล้ง..หึงสะบั้นหั่นแหลกน่าร้ากกก
เฉียงกับโบตั๋นนั่งจับเจ่าหันหลังพิงเสาต้นเดียวกัน แต่คนละด้าน
“ตอนเฮียเห็นผม สายตาของเฮีย..ผม..อยากให้เฮียฆ่าผมให้ตายซะเดี๋ยวนั้น”