บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 9
ธามดึงผ้าเช็ดหน้าที่ถูกยาพิษกัดเซาะจนเว้าแหว่ง และสีของไหมที่ปักถูกย้อมจนเป็นสีขาวและน้ำตาลมองไม่ออกว่าผ้าผืนเดิมหน้าตาเป็นยังไง “ผ้าเช็ดหน้าอะไรของเธอ”
ย่าหยารีบคว้าผ้าเช็ดหน้าคืนมาใส่ห่อกระดาษหนังสือพิมพ์แล้วเขวี้ยงทิ้งลงถังขยะ
“ฉันทำเหล้าลูกค้าหกเลยเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดแล้วเผลอไปโดนหม้อไฟ”
“ซุ่มซ่าม”
“คุณกลับไปได้แล้ว”
“ไม่ จนกว่าเธอจะเปิดปากบอกฉันว่าเธอเป็นใคร ทำไมต้องโกหกฉัน!!!
ย่าหยาคิ้วขมวด หรือธามจะยังสงสัยว่าเธอคือจันทร์ชมพู!!!!
ห้องรับแขกบ้านเมฆินทร์ เสี่ยเล้งลงนั่งที่เก้าอี้อย่างรีบร้อน ซ้งกับเกี๊ยงตามเข้ามา
“ขอโทษนะครับที่ทำให้ต้องรอ ลูกน้องอั๊วะบอกว่า ท่านต้องรีบเดินทางไปต่างจังหวัด”
“ใช่ ฉันเลยอยากจะส่งข่าวเสี่ยก่อน เรื่องที่ดินที่ภูเก็ตที่เสี่ยให้ฉันดูไว้ว่าจะไปเปิดสาขาทองเล่งเฮงที่นั่นน่ะ ตอนนี้มีคนตัดหน้าไปแล้ว”
“ใครๆก็รู้ว่าอั๊วะสนใจที่ผืนนั้น แล้วอั๊วะก็สนิทกับเจ้าสัวเจ้าของที่ดินมาก ใครจะกล้าตัดหน้าอั๊วะ”
ซ้งพูดลอยๆ “ข่าวโคมลอย”
“ฉันจะเอาข่าวโคมลอยที่ทำให้ฉันเสียรายได้จากเสี่ยมาบอกทำไม” เมฆินทร์ว่าซ้ง “พูดอะไรโง่ๆ”
เกี๊ยงไม่เชื่อ “เป็นไปได้มั้ยว่าคนที่ปล่อยข่าวถึงหูท่าน มันต้องการให้ท่านเลิกสนใจที่ผืนนั้น”
“ถ้าแค่นั้นก็ดีสิ แต่นี่มันโทรศัพท์พร้อมส่งบัตรเชิญให้ฉันไปเป็นประธานเปิดร้านของมันที่นั่น แล้วฉันก็ปฎิเสธไม่ได้ด้วย”
เสี่ยเล้งหน้าเข้ม “ถึงกับเปิดร้านได้เลยเหรอ มันเป็นใคร ทำไมปิดข่าวได้ขนาดนี้”
“ธาม ธราธร มันเชิญฉันไปเปิดร้านทองหย่งจินสาขาภูเก็ตมะรืนนี้”
“ไอ้กระทิง!!!!”
ย่าหยาตะโกนขึ้นอย่างอึดอัดใจ “ก็ได้!!!!ก็ได้!!!!! ฉันบอกความจริงนายแล้วนายกลับทันที โอเคมั้ย”
“ว่ามา”
ย่าหยาถอนใจเฮือก “ฉันยอมรับว่าฉันไม่ใช่เพ็ญนภา”