บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 9 หน้า 2
“นั่นไง”
“ฉันชื่อพราวเดือน มาตามหาพี่ชายชื่อพันแสง”
“ตามหาพี่ชาย ทำไมต้องสวมชื่อในทะเบียนบ้านเป็นเพ็ญนภา”
“ฉันมีงานสำคัญที่ต้องจัดการ ฉันต้องการเข้าใกล้เสี่ยเล้ง แต่ฉันรู้ว่าคนอย่างเขาไม่ยอมให้ใครใกล้ชิดง่ายๆ ฉันเลยต้องสวมชื่อเป็นคนอื่น เพื่อกันไม่ให้เขาสาวไปถึงพ่อแม่ฉัน”
“เหตุผล”
“พ่อฉันเคยเป็นลูกน้องเขา”
“ฉันควรเชื่อเธอมั้ย”
ย่าหยาน้ำตาคลอ “พ่อฉันถูกมันฆ่าตาย แม่ฉันนอนป่วยตายคาบ้านก็เพราะมัน ฉันมาที่นี่เพื่อจะแก้แค้นให้พ่อกับแม่ คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามใจ!!!”
ธามอึ้ง ท่าทาง อารมณ์ ความเจ็บปวดที่ระเบิดออกมา ทำให้ธามแอบเชื่อว่าย่าหยาไม่ได้โกหก
ที่ฉั่วเทียนเหลา พนักงานเสิร์ฟซึ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วพากันทยอยกลับบ้าน ผ่านโบตั๋นที่ฟุบสลบคาโต๊ะ หยกมณีสะพายกระเป๋าเดินผ่านมาเห็น “อ้าว..ตายแล้ว!!! อาโบตั๋น มานอนอะไรอยู่ตรงนี้ ลุกๆๆๆ” หยกมณีเข้ามาปลุกโบตั๋นซึ่งน็อคสนิท ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น “อาโบตั๋นๆ ตื่นนนนน” หยกมณีหันซ้ายขวาไม่เห็นใคร “ร้านปิดแล้วคนกลับกันหมดแล้วลื้อจะมานอนอยูนี่ได้ยังไง ตื่นๆๆๆๆๆ”
โบตั๋นยังนอนนิ่งไม่ไหวติง หยกมณีพยายามงัดโบตั๋นขึ้น แต่แล้วก็สู้น้ำหนักไม่ไหว “เฮ้อ!!!หนักเป็นหินเลย” หยกมณีมองโบตั๋นแล้วได้แต่ส่ายหน้า ก่อนจะเดินออกไป
ทันที่ที่หยกมณีเดินไป ก็มีคนขยับเข้ามายืนข้างโบตั๋น เฉียงขยับเข้ามาประคองโบตั๋นอย่างเบามือ
ห้องรับแขกบ้านธาม ธามซึ่งอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนแล้ว ยืนอ่านกำหนดการเปิดร้านทองหย่งจินที่ภูเก็ตสักครู่แล้วส่งคืนจิว “จัดการตามนี้ จองโรงแรมให้ท่านรัฐมนตรีเรียบร้อยแล้วนะ”
“ครับเฮีย”
“ก่อนเดินทาง ให้อาฟงส่งคนไปสืบด้วย ว่าผู้หญิงชื่อพราวเดือนกับพี่ชายชื่อพันแสง มีตัวตนอยู่ในโลกนี้รึเปล่า”
“แสดงว่าเฮียไม่เชื่อที่อีพูด”
“เราไม่ควรเชื่อใครง่ายๆอยู่แล้ว โดยเฉพาะผู้หญิง”
“ถูกของเฮีย ผู้หญิงนี่ลึกลับซับซ้อนเข้าใจยาก เชื่อใจไว้ใจได้ยากด้วย ถ้าไม่มีอะไรแล้วอั๊วะขอตัวกลับไปนอนก่อนนะเฮีย พรุ่งนี้จะได้เอารถมารับเฮียที่นี่แต่เช้า”
“ไม่ต้องมาที่นี่”
“อ้าว..แล้วจะให้ไปที่ไหนล่ะเฮีย”
ธามยิ้มมุมปาก ตาเป็นประกาย