บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 20 (ตอนจบ) หน้า 4
ย่าหยาจ่อปืนที่ท้องเสี่ยเล้งแล้วยิง เสี่ยเล้งสะดุ้ง ผงะออกมา ย่าหยาน้ำตาไหล..แค้นใจ “รู้รสแล้วใช่มั้ยว่าถูกยิงโดยไม่รู้ตัวมันเป็นยังไง...7 ปีที่แล้วฉันจำใจ..แต่คราวนี้ฉันตั้งใจ!!!!” ย่าหยาผละออกมา “สำหรับพ่อแม่กับอาปา” ย่าหยายิงที่ขาเสี่ยเล้งอีก 1 นัด
ธามวิ่งเข้ามาจะยื้อปืนจากย่าหยา แต่กลับชะงักเพราะย่าหยาลดปืนลงและไม่มีทีท่าจะยิงเสี่ยเล้งต่อ “จบสิ้นกันสักที!!!” ย่าหยาหันกลับมาเจอธาม “ฉันชดใช้ให้ครอบครัวคุณด้วยลมหายใจของมัน และสำหรับคุณ..ไม่ว่าคุณคือพี่ธีหรือคุณธาม ขอให้รู้ไว้..ฉันรักคุณเสมอ”
ย่าหยาเดินผ่านธามไปที่ขอบตึกที่ไม่มีอะไรกั้น ธาม เสี่ยเล้งแปลกใจ แล้วเพียงอึดใจทั้งคู่ก็ฉุกคิด ธาม เสี่ยเล้งช็อกสุดขีดดดดด!!!!!!!!
ย่าหยาก้าวเข้ามายืนที่ขอบตึก ท่ามกลางท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ ย่าหยาหลับตา น้ำตาหยดแหมะ แล้วตัดสินใจกระโดดลงมา ธาม เสี่ยเล้ง พุ่งตัวเข้ามาดึงมือย่าหยาไว้คนละข้าง ย่าหยาห้อยลอยอยู่กลางอากาศบนความสูงที่อยู่ห่างจากพื้นดินประมาณตึก 7 ชั้น
เสี่ยเล้งแทบขาดใจ “อาหยา!!!!”
ธามขอร้องสุดใจ “ย่าหยา..ฉันขอร้อง!!!!!”
ย่าหยาบิดมือข้างที่เสี่ยเล้งดึงสุดแรงจนมือย่าหยาหลุดจากมือเสี่ยเล้ง ธามใช้มือข้างที่เหลือซึ่งถือปืนคว้าย่าหยาเอาไว้ตามสัญชาตญาณ ธาม ย่าหยามองตากัน
“จันทร์บอกพี่ธีแล้วใช่มั้ยว่าจันทร์จะชดใช้”
ธามน้ำตาเอ่อท้นดวงตาดุดัน “ไม่นะ”
“จันทร์ยิงพี่ธีด้วยปืนกระบอกนี้ จันทร์ขอชดใช้ด้วยปืนกระบอกนี้”
ธามใจจะขาด “อย่า”
“ลาก่อนค่ะพี่ธี” ย่าหยาพูดจบก็เอามือตัวเองกดเหนี่ยวไกปืนที่อยู่ในมือธาม ยิงใส่ตัวเอง ธามพยายามยื้อสุดฤทธิ์ ย่าหยากดไกปืน เสียงปืนดังขึ้นพร้อมลูกกระสุนที่พุ่งใส่ไหล่ เฉียดหัวใจย่าหยา เลือดทะลักไหล ย่าหยาสะดุ้ง ส่งสายตาร่ำลาธามเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะบิดมือออกจากมือธาม มือทั้งคู่หลุดจากกัน
“ย่าหยา / อาหยา!!!!!!!!”
ย่าหยาร่วงดิ่งจากตึกสูง ลงสู่แม่น้ำเจ้าพระยาเบื้องล่างท่ามกลางแสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์ ธาม เสี่ยเล้ง เหมือนหัวใจกระเด็นหลุดออกจากร่างด้วยกันทั้งคู่
ธามทรุดเข่าลงกับพื้นอย่างหมดแรง ก่อนจะหันไปหาเสี่ยเล้ง “เพราะลื้อคนเดียว!!!!!!” ธามประเคนหมัดอัดใส่เสี่ยเล็งไม่ยั้ง จนหน้าตาแหกเยิน
ผู้กองชานนท์เดินออกมาจากตัวตึกโรงพยาบาลกับจ่าแย้มและลูกน้อง
“เดี๋ยวจ่าส่งคนไปเฝ้าพยานที่โรงพยาบาลด้วยนะ แล้วเรื่องมิสเตอร์ลีล่ะ”