บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 3
เช้าวันใหม่ เฉียงเคาะประตูห้องนอนธาม ธามยังอยู่ในชุดนอนเปิดประตูออกมา “มีอะไรอาเฉียง มาแต่เช้า”
“อาจิวไปเจอลูกน้องเสี่ยซ่งที่ร้านถ่ายรูปเลยได้หลักฐานชิ้นนี้มาครับเฮีย”
เฉียงส่งซองเอกสารสีน้ำตาลให้ธาม
ธามรับมาเปิดซอง แล้วดึงรูปถ่าย 5-6ใบ ที่อยู่ในซองออกมาดู ธามยิ้มกริ่ม “เรียกเฮียฟงมา”
ตอนสาย ย่าหยาวางน้ำชาและผลไม้เซ่นไหว้ตี่จูเอี๊ยะประจำฉั่วเทียนเหลา โดยมีหยกมณีคอยกำกับอยู่ข้างๆ
“ถ้าจะทำงานที่นี่ก็ต้องมาไหว้ขอพรเจ้าที่ ไม่ต้องขอให้เฮงหรอก เอาเป็นขอให้อยู่รอดปลอดภัยจากเฮียกระทิงก่อนก็แล้วกัน”
ย่าหยายกมือไหว้ซาบซึ้ง “หยาขอบคุณคุณหยกมากนะคะที่รักและเป็นห่วงหยา อุตส่าห์เตรียมของไหว้ให้ด้วย”
“เล็กน้อยน่า ทีเธอยังยอมเสี่ยงชีวิตช่วยฉันได้เลย”
“หยามาอยู่ที่นี่ก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียว มีคุณหยกคอยชี้แนะอยู่ข้างๆ หยารู้สึกอุ่นใจ หยาเองก็..ไม่มีพี่ ถ้าหยาจะขอนับคุณหยกเป็นพี่สาวของหยา..จะได้มั้ยคะ”
หยกมณีชะงึกกึก เหมือนมีอะไรกระแทกใจ “ไม่เคยมีใครขอนับญาติกับผู้หญิงเต้นกินรำกินอย่างฉันมาก่อน เธอเป็นคนแรก..ย่าหยา”
“แล้ว..คุณหยกจะเมตตารับหยาเป็นน้องสักคน..ได้มั้ย”
หยกมณีน้ำตาคลอ “ฉันอยากมีน้องสาวสวยๆอย่างนี้ตั้งนานแล้ว นับแต่นี้ไปเธอคือน้องสาวของแจ้นะ อาหยา”
ย่าหยาดีใจ..น้ำตาคลอ “ขอบคุณนะคะคุณหยก”
“แจ้หยก”
“ค่ะ แจ้หยก”
ทั้งคู่โผเข้ากอดกัน การเป็นลูกกำพร้า ความขาด เหมือนกัน ดึงผู้หญิงคู่นี้เข้าหากันอย่างแนบแน่น
ย่าหยากระพือผ้าปูโต๊ะสีแดง หยกมณีถือถ้วย จาน ตะเกียบตามมาช่วยจัดโต๊ะ ปากก็เม้ามอยไม่หยุด
“ไหว้เจ้าที่แล้วใจค่อยสงบลงหน่อย รู้มั้ย..ตี่จูเอี๊ยะที่นี่ใจดีและศักดิ์สิทธิ์มาก ขอพรอะไรได้หมด เมื่อกี้ขออะไรบ้างล่ะ”
ย่าหยาชะงัก..เศร้า “หยาอยากเจอใครบางคน”