รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 3 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 3 หน้า 3
11 พฤษภาคม 2558 ( 13:11 )
2.1M
ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 3
17 หน้า

“ถ้าเฮียกระทิงจะเอาเรื่องจริงๆ  ต่อให้หนีไปสุดหล้าฟ้าเขียวยังไง อีก็ตามตัวกลับมาจนได้ ดีไม่ดีตามถึงบรรพบุรุษป๊าม้าอาหยาจะพลอยเดือดร้อนไปด้วย”

เสียงหยกมณีเบาลง “ก็จริง”

“อีโทรมาบอกว่าขอเคลียร์ สัญญาว่าจะไม่ทำร้ายอาหยา แต่ขอแลกกับอะไรบางอย่างเท่านั้น”  

หยกมณีงง..แลกอะไรบางอย่างคือ..อะไร                                                                              

 

ในห้องวีไอพีชั้นบน ย่าหยายืนอึดอัดที่เห็นลูกน้องธามนั่งจ้องเธอ ในขณะที่ธามเปิดเมนูด้วยท่าทางชิวๆ เหมือนไม่สนใจว่ามีใครรอรับออเดอร์อยู่  ในที่สุดความอดทนของย่าหยาก็สิ้นสุดลง “ถ้าไม่มีใครสั่งอาหาร ฉันขอตัวกลับไปทำงานนะคะ” ย่าหยาหมุนตัวกลับออกมาทันที

“กล้าดียังไงถึงกลับมาที่นี่อีก”  

ย่าหยาชะงักกึก แล้วหันมาตอบทันที “ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมจะไม่กล้า”      

ธามโยนซองเอกสารสีน้ำตาลลงบนโต๊ะ  ตรงหน้าหญิงสาว “ดูซะ”

ย่าหยาหยิบซองขึ้นมาเปิดดู  ย่าหยาเห็นรูปถ่ายในงานวันเกิดเสี่ยซ่ง 6 รูป เป็นรูปย่าหยาถือเค้กวันเกิดเข้ามาแลมีอยู่ 2 รูปที่ถ่ายติดอาแปะโต๊ะข้างๆ กำลังจับตูดย่าหยาอย่างเมามันขณะตัดแบ่งเค้ก ย่าหยานึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น

 

ย่าหยาเอาอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะอาแปะ อาแปะตักอาหารให้อาม่าและหลานๆทุกคน หน้าตาทุกคนยิ้มแย้ม แจ่มใสมีความสุข ย่าหยารินน้ำให้ทุกคน ย่าหยาพูดกับหลานๆ “หนูโชคดีมากเลยนะคะที่มีอากงน่ารักและใจดีขนาดนี้”  ย่าหยาบอกกับอาม่า “อาม่าก็เป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกที่ได้อยู่กับผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษอย่างนี้”  ทุกคนยิ้มแย้มให้ย่าหยา อาแปะยิ้มใจดีสุดๆ

 

ย่าหยาแค้นใจ แหกปากด่าลั่น “ไอ้แปะลามกกกกกกก!!!!!!” 

ธามแอบชอบใจกับอาการรับไม่ได้ของหญิงสาว ในขณะที่เฉียง จิวกลั้นหัวเราะแทบตาย    

“เฮียฟงต้องเป็นแพะรับบาปเพราะซวยที่เดินผ่านเธอ ช่วงอาแปะนั่นเอามือออกจากก้นเธอพอดี”    

ย่าหยาชักสีหน้า “ไม่ต้องอธิบายรายละเอียดก็ได้ค่ะ” ย่าหยายกมือไหว้ฟง  ฟงอึ้ง..งงตั้งรับแทบไม่ทัน “ฉันกราบขอโทษนะคะคุณฟง  ที่ฉันวู่วาม ไม่ดูตาม้าตาเรือ กรุณายกโทษให้ฉันด้วยนะคะ”

ฟงเหวอ “เออ..ทีหลังลื้อก็ดูให้ดีก่อน เป็นผู้หญิงแล้วอารมณ์เป็นพายุแบบนี้ ใครจะเอาทำเมียห๊า”

“ก็ถ้าโลกนี้มีแต่ผู้ชายที่ต่อหน้าวางตัวดี” ย่าหยาจงใจด่าธามไปด้วย “แต่ลับหลังมือไวเป็นลิงชอบลวนลามผู้หญิงอย่างอาแปะนั่น ฉันก็ไม่อยากมีผัวเหมือนกัน”  

เฉียง จิว ขำย่าหยาที่ตอกกลับฟง ไม่ลดราวาศอก

“อาฟงยกโทษให้เธอแล้ว ทีนี้ก็ตาฉัน หวังว่าคงจำบิลเลียดลูกนั้นได้” 


17 หน้า