บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 6 หน้า 5
เสียงใจเริงขัดขึ้น “ไม่ควรเสิร์ฟซุปร้อนนะคะ สตาร์ทเตอร์ควรจะเสิร์ฟของเย็น”
ทุกคนหันมามอง อึ้ง ฤกษ์งง นึกว่ากลับไปแล้ว
“ซุปแบบนี้ต้องทานร้อน ๆ นะคะ” ปารมีค้าน
“ซุปเย็นก็มีนี่คะ ถ้าจะถือเคล็ดกันจริง ๆ ควรจะเริ่มด้วยของเย็น ชีวิตสมรสจะได้เย็นฉ่ำไปตลอด”
ฤกษ์ยิ่งไม่พอใจ บรรยากาศยิ่งอึดอัด “เริงยังไม่ได้ชิมอะไรเลย ขอชิมหน่อยซีคะ”
“ได้จ๊ะ” แมนและ พิชชี่รีบตักซุปให้ ใจเริงรับมาชิม “เค็มจัง ตาย....ไม่กลัวแขกไตวายกันทั้งงานเหรอคะ แล้วนี่อะไรคะ หมี่หยก ขนมจีบ ซาลาเปา นี่อย่าบอกนะว่าหูฉลามน้ำแดง ใครเซ็ทเมนู”
“หนูค่ะ กับทางโรงแรม”
“ตกลง งานแต่งนี่ ซิทดาวน์ดินเนอร์หรือเลี้ยงโต๊ะจีนคะ”
พิมโพล่ง “ส่วนนึงก็เลี้ยงโต๊ะจีนนั่นแหละ”
“ทำไม มีปัญหาอะไร ลูกค้าผมกับพ่อก็คนจีนทั้งนั้น” ฤกษ์ไม่พอใจ
“อ้อ ถ้าเอาใจลูกค้าก็แล้วแต่ ถ้าอย่างนั้นควรมีเม็ดก๋วยจี๊ไว้แจกในงาน ให้แขกแทะตั้งแต่หน้าโฟเย่มาเลยดีไหมคะ ฮ่ะฮ่ะ” ใจเริงหัวเราะร่วน ฤกษ์สุดทนปัดแก้วที่อยู่ข้างตัวแตกเปรื่อง พิช แมน เปรมอุทานออกมา ปารมีมองนิ่ง พิมปลอบ “พี่ฤกษ์ ใจเย็นค่ะ”
ฤกษ์ลั่น “กลับไปเลย กลับไปเดี๋ยวนี้เลย”
“พี่ฤกษ์”
“บอกแล้วไงว่าไม่ต้องการความเห็น ยิ่งความเห็นลบ ๆ ร้าย ๆ เลว ๆ แบบนี้ เอาไปพูดกับคนในครอบครัวของคุณก็แล้วกัน”
“พี่ฤกษ์ เริงหวังดีนะคะ ไม่อยากให้งานของพิมกลายเป็นงานไม่มีคลาส ให้คนเอาไปนินทาว่าเป็นงานตลาดสดหรืองาน...”
“ช่างหัวมันปะไร ไป๊!!!!! ไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปเดี๋ยวนี้” ฤกษ์กรากเข้ามากระชากใจเริงจะลากออก ใจเริงร้องกรี๊ดเซไปตามแรงกระชาก เปรมเข้ายึดตัวฤกษ์ ดึงให้ถอยออกมา ใจเริงเซล้มไปกับพื้นชนเข้ากับรถเข็นเครื่องดื่ม แก้วในรถตกแตก พิมรีบเข้าไปกอดใจเริง
“เฮ้ย ใจเย็นโว้ย”
“เริง”
“พิม.....พี่ฤกษ์เขาไม่เข้าใจเริง” ฤกษ์สะบัดหลุดจากเปรม หันหลังให้ทุกคน พิมประคองใจเริงลุกขึ้นมา
“ได้....เริงมันตัวยุ่ง ตัวบ่อนทำลาย เริงไม่มางานแต่งก็ได้ ขออวยพรพิมตรงนี้ก็แล้วกัน”