บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 23
บทประพันธ์ - กฤษณา อโศกสินบทโทรทัศน์ - ณัฐิยา ศิรกรวิไล และ Sanctuary
ภายในบ้านฤกษ์ ใจเริงมองกระเป๋าเสื้อผ้าที่พิมถืออยู่
“เริงเชื่อว่าพิมที่โง่ตายไปแล้ว .. เพราะพิมที่ฉลาดกำลังขนเสื้อผ้าไปอยู่กับพ่อแม่”
พิมชะงักนิดๆ ใจเริงพูดต่อด้วยความได้ใจ กระหยิ่มคิดว่าตัวเองเหนือกว่า
“ดีแล้วหล่ะพิม พี่ฤกษ์จะได้ไม่ลำบากใจ เมื่อก่อนต้องไปๆมาๆสองบ้าน แล้วก็ต้องปิดเป็นความลับ เริงสงส๊าร สงสาร ตอนนี้ก็เหลือแค่เริงคนเดียว พี่ฤกษ์จะได้ไม่เหนื่อย” พิมเจ็บจี๊ดดดดดดด ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ สวนกลับไป
“เอาไปเลย !! อยากได้นักก็เอาไป ต่อไปนี้จะได้ไม่ต้องมาลักกินขโมยกิน เชิญกินกันตามสบาย”
พิมสะบัดหน้าหนี หันหลังคว้ากระเป๋าจะเดินไป ใจเริงเรียกขึ้น “เดี๋ยว !!!” พิมหันมา
“ในเมื่อพิมเข้าใจทุกอย่างดีแล้ว เริงพูดตรงๆเลยนะ เริงไม่อยากได้แค่ตัวพี่ฤกษ์ เริงอยากได้การเป็นภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย” พิมสะอึก ใจเริงพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติ เรื่องที่ถูกต้อง และพิมได้ประโยชน์
“พิมเองก็คงไม่อยากเอาตัวมาผูกกับผู้ชายที่เค้า....ไม่ได้รักพิมคนเดียว เริงพูดด้วยความหวังดีนะ ไหนๆพิมก็ตัดสินใจจะไปจากพี่ฤกษ์แล้ว ก็ควรจะปล่อยพี่ฤกษ์ให้หลุดออกมาจากความเป็นสามีของพิม”
ใจเริงพูดตาใส เหมือนแบบว่า..หวังดีมากกกกกก พิมเจ็บอีกรอบ...รอบนี้ทั้งจี๊ด ทั้งปรี๊ด แอ๊ดเดินมากำลังจะก้าวขาเข้ามาในห้องรับแขก แต่ปรายตามาเห็นใจเริงก่อน แอ๊ดเบรคเอี๊ยดดดดดด “เอ้ยยยย ฉิบหายแล้ว”
แอ๊ดลนลาน ตั้งสติได้ รีบล้วงมือถือมาจาก กระเป๋า แล้ววิ่งมากดโทร.หาฤกษ์ กระซิบกระซาบตื่นเต้น
“คุณฤกษ์คะ เรื่องใหญ่แล้วค่ะ !!!!!”
บนถนน ฤกษ์ช็อค “ห๊ะ ???? ฉันจะรีบไป จะถึงแล้วๆ” ฤกษ์รีบวางสาย และเหยียบเร่งไปทันที
ใจเริงย้ำ ยิ้มๆ เลือดเย็น “หย่ากันซะ ปัญหาจะได้จบๆ”
พิมมองหน้าใจเริง แล้วก็สวนนิ่งๆ “รองพื้นยี่ห้อนี้ดีนะ นอกจากจะทำให้หน้าเนียนแล้ว ยังหน้าด้านอีกต่างหาก”
ใจเริงจี๊ด แต่ไม่สน “อยากจะด่าอะไรก็เชิญ เริงไม่สนหรอก ที่พูดเพราะหวังดี ไม่อยากให้นอนกอดทะเบียนสมรสเหมือนเมียหลวงในละคร แต่ชีวิตจริงไม่มีความสุข !!”
พิมสวน “พิมก็คิดแบบนั้น อยู่ไปก็ไม่มีความสุข หย่าๆไปจะได้จบๆ ต่างคนต่างอยู่ ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันอีก”
ใจเริงยิ้ม....ถูกต้อง แล้วพิมก็เปลี่ยนน้ำเสียงแข็งกร้าวขึ้น “แต่ตอนนี้...เปลี่ยนใจแล้ว”