บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 23 หน้า 3
ถนนที่วุ่นวาย รถฤกษ์แล่นมาอย่างเร็ว เหมือนอารมณ์ที่คุกรุ่น รถฤกษ์แล่นเข้ามาจอดอย่างเร็ว เอี๊ยด !
ในรถบรรยากาศตึงเครียดสุดๆ .. ใจเริงแววตาแห้งผาก กลไกเอาตัวรอดทำงาน “ฉันไม่ยอม”
“ลงไป ! แล้วห้ามไปบ้านนั้นอีก” ใจเริงหันขวับ “เริงจะไป ใครก็ห้ามไม่ได้”
ฤกษ์หันมา ตาดุ “ทำไมพูดไม่รู้เรื่องห๊ะ? จะทำแบบนี้ทำไม ? พี่บอกกี่ครั้งแล้วว่าเรื่องของเรามันจบแล้ว !! อย่าทำให้มันวุ่นวายมากไปกว่านี้ !!”
“พี่ฤกษ์อย่ามาพูดเหมือนทุกอย่างเป็นความผิดของเริงคนเดียว!” ฤกษ์สวนแบบแมนๆ ตรงๆ ยืดอกรับ
“เออ พี่ก็ผิด พี่ยอมรับผิด แต่ตอนนี้พี่กำลังพยายามทำให้ถูกต้อง” ฤกษ์ตัดสินใจ มีสติ
“ห้องที่คอนโด พี่จะทำเรื่องยกให้ ถือว่าเป็นการขอโทษแล้วก็ชดใช้ให้กับทุกอย่างที่มันเกิดขึ้น แล้วเราสองคนไม่ต้องมาเจอ ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับอีก”
“เริงไม่เอาคอนโดแค่ห้องเดียว !! พี่ฤกษ์คิดว่าให้แค่นี้แล้วจะเฉดหัวเริงไปได้ง่ายๆหรือไง !! ทำกรรมร่วมกันมาแล้ว จะหนีไปเสวยสุขคนเดียว มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกนะ” ใจเริงแค้นสุดๆ ฤกษ์มองหน้าใจเริง รัศมีมารของใจเริงแผ่ซ่าน “เรื่องระหว่างเรา มันยังไม่จบ มันแค่เริ่มต้น !!!!” ฤกษ์อึ้ง
ใจเริงเชิดใส่ แล้วก็ลงจากรถไปอย่างมั่นใจ ใจเริงปิดประตูอย่างดัง ปัง !!! ฤกษ์ได้แต่แค้น กำหมัดทุบพวงมาลัยรถด้วยความโกรธ
บ้านฤกษ์ บรรยากาศชวนอึดอัด ในห้องนอน พิมกำลังจัดเสื้อผ้าเข้าตู้ หน้าเครียดๆ ฤกษ์วิ่งพรวดเข้ามาในห้อง เห็นพิมถือไม้แขวนเสื้อ ดูเหมือนกำลังเก็บเสื้อผ้า ฤกษ์รีบวิ่งมาห้าม “พิม เอามานี่ พี่ไม่ให้พิมไปไหนทั้งนั้น”
พิมยื้อกลับมา “ใครบอกว่าพิมจะไป” ฤกษ์ชะงัก พิมเอาไม้แขวนเสื้อไปแขวนเก็บเข้าตู้ ฤกษ์เริ่มงงๆ อ้าว
“พิม...พิมไม่ไปอยู่บ้านพ่อแม่แน่นะ พิมจะกลับมาอยู่กับพี่ใช่มั้ยพิม” พิมทำใจ แล้วก็หันมา “ค่ะ”
ฤกษ์ยิ้มกว้าง โผเข้ามารีบจับมือพิม “พิมหายโกรธพี่แล้วใช่มั้ยคะ..พิมยกโทษให้พี่แล้วใช่มั้ย” ฤกษ์ยิ้มค้างลุ้น
“พิมไม่รู้ว่าจะหายโกรธ จะยกโทษให้ได้หรือเปล่า” ฤกษ์เจื่อน “แต่พิมจะให้โอกาสพี่ฤกษ์พิสูจน์ตัวเอง”
ฤกษ์ยิ้มกว้าง “พิมไม่หย่าแล้วนะ”
พิมจี๊ดในใจ แต่กัดฟัน กลั้นน้ำตา “ค่ะ พิมไม่หย่า แต่ถ้าพี่ฤกษ์ยังไม่หยุด พิมหย่าแน่”
“ได้เลยพิม! พี่หยุดแน่ๆ พี่พร้อมจะพิสูจน์ทุกอย่าง พี่จะไม่ไปยุ่งกับใจเริงอีก พี่สัญญา..เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะพิม”
ฤกษ์ยิ้มดีใจแล้วก็ดึงพิมเข้ามากอด พิมรู้สึกฝืนนิดๆอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็ยอมให้กอด..เพราะคิดว่าอยากจะเริ่มใหม่
ฤกษ์กอดพิมด้วยความโล่งใจ พิมค่อยๆยกมือขึ้นจะกอดตอบฤกษ์ แต่มันเหมือนมีอะไรบางอย่างในใจที่ทำไม่ได้...พิมค่อยๆลดมือลงแล้วก็ยืนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดฤกษ์ ความขัดแย้งในใจก่อตัวขึ้นโดยที่พิมไม่รู้ตัว