บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 23 หน้า 10
หน้าโรงแรมเทิดพันธ์ตอนกลางคืน รถมาลัยวรรณจอดอยู่ มาลัยวรรณนั่งอยู่ในรถ สตาร์ทรถ ๒-๓ ครั้งไม่ติด มาลัยวรรณสตาร์ทอีกทีก็ไม่ติด เทิดพันธ์เดินออกมาบอกอย่างรู้ทัน
“จอดทิ้งไว้เถอะคุณ พรุ่งนี้ผมให้ช่างมาดูให้”
มาลัยวรรณเปิดประตูออกมาตอบกลับ “อ้าว !! แล้ววันนี้ฉันจะกลับบ้านยังไงหล่ะคุณ”
รถเทิดพันธ์มาจอดที่หน้าบ้านพิม เทิดพันธ์หันมาพูดกับมาลัยวรรณ
“จะว่าไปบ้านคุณก็อยู่ไม่ไกลโรงแรมผมนะ ถ้ารถไม่ติด แป๊บเดียวเอง” เทิดพันธ์มองๆ บ้าน
“บ้านน่ารักดีนะ ต้นไม้เยอะเลย”
“พ่อแม่ฉันชอบปลูกต้นไม้น่ะ ฉันขอบคุณมากนะที่มาส่ง” มาลัยวรรณกำลังจะลงจากรถ เทิดพันธ์ทักชึ้น
“เดี๋ยว!” มาลัยวรรณหันมา “ยังไม่ได้เคลียร์กับคุณพิมใช่มั้ย”
“คุณรู้ได้ไง ?” เทิดพันธ์ยิ้ม “ก็ตั้งแต่เกิดเรื่องยังทำหน้าหดหู่ไม่เลิก เดาไม่เห็นจะยาก”
มาลัยวรรณถอนใจ “เฮ่อ..ฉันยังไม่มีโอกาสได้ขอโทษพี่พิมเลย แล้วนี่ยังมีเรื่องพี่เริงเปิดศึกไอจี พี่พิมสวนกลับแบบไม่เคยทำมาก่อน ฉันยิ่งไม่อยากพูดอะไรตอนนี้”
“ดีแล้ว พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ และผมเชื่อว่าพี่คุณไม่ได้โกรธ หรือเกลียดคุณ เพราะฉะนั้นเลิกโทษตัวเอง แล้วก็ทำตัวให้พร้อม คอยเป็นกำลังใจให้พี่สาวคุณ” มาลัยวรรณฟังแล้วรู้สึกดี
“ผมว่าคุณพิมยังต้องเจออะไรอีกเยอะ ใจเริงไม่เลิกง่ายๆ”
“ฉันก็คิดแบบนั้น .. ขอบคุณมากนะคุณ นอกจากมาส่งแล้วยังปลอบใจเป็นของแถม ... แบบนี้สิถึงจะเรียกว่า “เจ้านายที่แสนดี” ^^ บัย!! ไนท์ๆ” เทิดพันธ์ขำ “ไนท์ๆ” มาลัยวรรณลงจากรถไปพร้อมกับความรู้สึกดีๆ
เทิดพันธ์ยิ้มรับนิดๆ มองบ้านเบื้องหน้า
วันต่อมา ออฟฟิศฤกษ์ เปรมพูดด้วยความเห็นใจ “แกต้องทำใจว่ะ ช่วงนี้เป็นช่วงรับกรรม ห้ามพูด ห้ามอธิบาย ห้ามเถียง เด็ดขาด ต้องยอมอย่างเดียว”
“พิมเค้าไม่เคยเป็นแบบนี้ ปกติมีเหตุผล ใจเย็น แต่นี่แบบโคตรเหวี่ยง จับผิด พูดอะไรก็ไม่ฟัง แล้วยังเช็คมือถืออีก เมื่อก่อนไม่เคยเป็น” ฤกษ์เครียด “ก็เมื่อก่อนแกไม่ได้ทำวีรกรรมไว้นี่ แหม เล่นจัดหนักขนาดนี้ เป็นใครก็ต้องระแวง” “เฮ่ออออ !! ก็รู้ ก็เข้าใจ แต่ไม่ชิน”
“ฉันว่าพิมยังเป็นน้อย ถ้าเป็นคนอื่น...ผัวบอกว่าไม่ได้โทร. แต่เช็คมือถือแล้วเจอ รับรอง ปามือถือกระจาย เผลอๆแตกทั้งเครื่อง แตกทั้งหัว”
“ก็คนมันลืมนี่หว่า เฮ่อ เมื่อไหร่พิมจะกลับมาเป็นพิมคนเดิมสักทีวะเนี่ย”