บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 23 หน้า 7
“พี่ฤกษ์ปิดไอจีไปแล้วค่ะ ดูที่พี่พิมสวนกลับมั้ยคะ สวนได้แสบมากค่ะ นี่ค่ะๆ”
มาลัยวรรณเปิดให้มาลีกับผ่องใสดู ผ่องใสยิ้มสะใจ มาลีส่ายหน้า
“แม่ว่าทำแบบนี้เหมือนเอาเรื่องเรามาประจานให้คนอื่นดูนะลูก”
“นั่นสิ โบราณว่า ความในอย่านำออก ความนอกอย่านำเข้า เรื่องส่วนตัวในบ้านอย่าเอาไปโพทะนาให้คนอื่นรู้ ยิ่งตอบโต้กันไปมา จะยิ่งบานปลาย”
“ใช่ แล้วไอ้คนที่สนุกที่สุดคือคนนอกที่ไม่ได้เป็นทุกข์ร้อนกับเค้า ได้เสพดราม่ารายวัน แถมยังได้แสดงความคิดเห็นแรงๆเอามันส์ เอาสะใจ คนสมัยนี้จะไม่ดูละครกันแล้ว ดูชีวิตจริงที่มาแฉกันในโลกออนไลน์มันส์กว่าเยอะ”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย ใช่ๆ มาลัยวรรณเริ่มเป็นห่วงพิม
“แต่วรรณคิดว่า..ถึงไม่มีพวกโลกออนไลน์ พี่เริงก็ต้องหาทางเอาชนะพี่พิม คนอย่างพี่เริงไม่มีทางหยุดง่ายๆ”
ไม่มีใครตอบ แต่ก็คิดกันในใจว่า “จริง”
บ้านฤกษ์ตอนกลางคืน บรรยากาศซึมๆ ไม่มีความสุข พิมเดินเข้ามาในบ้านอย่างเหนื่อยอ่อน แล้วก็ชะงักเพราะเสียงดนตรีหว๊านนนหวาน พิมมองรอบๆ ดอกไม้ที่ประดับอยู่ทั้งบ้าน เทียนเก๋ๆ จุดตามมุมต่างๆ สวยงาม
“เกิดเรื่องทีไร ดอกไม้ เทียนต้องมา .. ขาดธูปอย่างเดียว” พิมส่ายหน้า “คอยดูนะ..ทำกับข้าวให้กินอีกแน่ๆ”
ทันใดนั้นเสียงฤกษ์ก็ดังเข้ามา “พิมทำไมกลับช้าจังครับ วันนี้พี่ให้แอ๊ดลาพักหนึ่งวัน พี่ทำกับข้าวเองเลยนะ เมนูพิเศษสุดๆ มีแต่ที่พิมชอบทั้งนั้นเลย หิวมั้ยครับ” ฤกษ์เดินออกมาในชุดทำครัว พิมถอนหายใจเบาๆ “ว่าแล้ว”
“นิดหน่อยค่ะ”
ฤกษ์รีบเข้ามารับกระเป๋า “งั้นรีบมานั่งเลย พี่ไปตักอาหารมาให้ เพิ่งทำเสร็จร้อนๆเลย”
ฤกษ์วางกระเป๋าพิมไว้แถวนั้น แล้วพาพิมมานั่งที่โต๊ะกินข้าวที่จัดไว้อย่างเก๋ไก๋ ฤกษ์รินไวน์ให้พิม
“รอแป๊บนึงนะครับ” พิมพยักหน้า ฤกษ์พุ่งมาหอมแก้มหนึ่งฟอดใหญ่ พิมเอียงแก้มรับ แต่รอยยิ้มกลับเจื่อนๆ
“ชื่นใจที่สุด” ฤกษ์ยิ้มแล้วรีบเข้าครัวไป พิมยิ้มรับเจื่อนๆ ยิ้มแบบไม่สุด ลับหลังฤกษ์พิมหุบยิ้ม
นึกถึงภาพใจเริงที่ลงไอจีแว่บเข้ามา พิมจุก.. พยายามจะมีความสุขกับสิ่งตรงหน้า..แต่ทำไม่ได้
ห้องครัว ฤกษ์กำลังตักอาหารใส่จาน .. โทรศัพท์ดังมีสายเข้า ฤกษ์ปรายตาไปมอง ที่หน้าจอขึ้นชื่อ “ใจเริง” ฤกษ์ใจหายวาบ ด้วยสัญชาตญาณรีบกดสายทิ้งทันที ฤกษ์รีบปิดเสียง แล้วเอาโทรศัพท์มาไว้ที่กระเป๋ากางเกง
คอนโดใจเริง ใจเริงวางสาย หน้าจิกมาก .. เห็นว่าใจเริงอยู่ที่โต๊ะกินข้าวในคอนโด บรรยากาศเหงาๆ
“ไม่รับ! คิดว่าจะหนีพ้นเหรอ?” ใจเริงกดโทรเข้าเบอร์บ้านทันที