บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 1

บทประพันธ์ - กฤษณา อโศกสินบทโทรทัศน์ - ณัฐิยา ศิรกรวิไล

ดวงอาทิตย์แสงจ้ากลางท้องฟ้ายามเที่ยง เป็นความร้อนที่พร้อมจะแผดเผาทุกอย่างให้มอดไหม้ .. แสงอาทิตย์แผ่กระจายเป็นรังสีแทรกซ้อนกระจายออกโดยรอบ  แสงอาทิตย์ตกกระทบที่กระจกประตูหน้าบ้าน..เงาในกระจกเห็น “พิม” หรือพิมาลายืนอยู่ด้วยแววตาสับสน ทั้งกล้าทั้งกลัว โกรธ เสียใจ ไม่มั่นใจ วุ่นวายเต็มไปหมด..พิมยื่นมือที่สั่นเทามาบิดเปิดประตูเข้าไป..

พิมกำลังเดินเข้ามาตามทางในบ้าน..เสียงหัวใจเต้นแรงและเสียงฝีเท้าที่แผ่วเบาดังอย่างขัดแย้ง พิมเดินมาหยุดที่ห้องที่ใหญ่ที่สุดในบ้าน ประตูห้องเปิดแง้มอยู่ เสียงหัวใจเต้นแรงขึ้น...พิมยื่นมือที่สั่นหนักกว่าเดิมออกไปผลักเปิดประตู ผัวะ!

พิมเห็น “ใจเริง” คร่อมอยู่บนร่างของ “ฤกษ์” ที่นอนอยู่บนเตียง แม้จะยังใส่เสื้อผ้ากันอยู่ แต่สภาพรุ่งริ่ง บ่งบอกได้ว่าทั้งสองคนอยู่ในอารมณ์ไหน หัวใจพิมเหมือนโดนกระชากออกมาในทันที .. ทั้งสองคนหันมาที่พิมด้วยความตกใจ

“พิม !! “

ฤกษ์อุทาน พิมยืนหน้าซีด ตัวสั่นด้วยความโกรธ ความเสียใจ เหมือนโลกทั้งใบตกมาแตกตรงหน้า พิมกรี๊ดอย่างเสียสติ “กรี๊ดดดดดดดด !!!”

ฤกษ์รีบดันตัวใจเริงออกจากตัวและวิ่งพุ่งเข้ามาหาพิม “พิมฟังผมก่อน”

พิมร้องไห้ปล่อยโฮออกมาอย่างยากจะควบคุม ทั้งร้องไห้ ทั้งร้องกรี๊ด

“ไม่ฟัง ! อ๊ากกกกกกซ์ !!!! “

ฤกษ์เข้ามารวบกอดพิมด้วยความรู้สึกผิดอย่างแรง “พิม !! พิม !!”

พิมทั้งดิ้น ทั้งเหวี่ยง “ปล่อย !!”

พิมดิ้นสุดแรง ทั้งมือ ทั้งขา พิมทั้งสะบัด เตะ ถีบ กวาดเอาของที่วางอยู่แถวนั้นหล่นกระจัดกระจาย สถานการณ์วุ่นวาย พิมดิ้นไปพร้อมกับมองหน้าใจเริงที่นั่งอยู่บนเตียง ใจเริงทำหน้าเหมือนรู้สึกผิด พิมเห็นแล้วอารมณ์ยิ่งขึ้น

“พิมออกไปคุยกันก่อน”

“กรี๊ดดด ไม่ไป ปล่อย !!!” พิมถีบสะบัดและกัดมือฤกษ์อย่างแรง ฤกษ์ร้อง “โอ้ยยยยย”

ฤกษ์ปล่อยมือจากพิม พิมสะบัดตัวออก และคว้าตุ๊กตาที่วางอยู่แถวนั้นปาใส่ใจเริง ใจเริงหลบได้อย่างหวุดหวิด ตุ๊กตาตกแตกกระจาย เพล้ง !! ใจเริงหันขวับมามองหน้าพิมแววตาร้ายความรู้สึกผิดหายไปปลิดทิ้ง พิมสู้ตาและกรีดร้องออกมาอย่างชิงชัง  “เพื่อนก็ชั่ว ผัวก็เลว !!!!”

พิมกรีดร้องอีกครั้งอย่างสุดเสียง “กรี๊ดดดดดดด !!!! ฮืออออออออ !!!”

พิมร้องไห้ออกมาอย่างรุนแรง เหมือนจะขาดใจ

ใจเริงมองพิมด้วยสีหน้าสะใจ   พิมมองกลับด้วยอาการช็อค  สีหน้าใจเริงรู้สึกสำนึกในความ ผิดแม้แต่นิด พิมรู้แล้วว่าพลาด  พลาดเพราะความโง่เขลาเบาปัญญาในความดีของตนเอง

ติดตาม Dara.trueid.net ได้อีกช่องทางที่

และ แอปพลิเคชั่น