รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 12 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 12 หน้า 3
Pannaput_tvs
12 สิงหาคม 2560 ( 09:29 )
10.8M
เพลิงบุญ ตอน 12
15 หน้า

“ต้องอย่างนั้น  ฉันก็ยืนยันกับคุณหมี่ว่าผู้ชายอย่างแกอย่างฉัน ไม่มีวันเพลี่ยงพล้ำ ตกเป็นเหยื่อสวาทยายใจเริง

หรอก”

“คุณหมี่เหรอ”

“ใช่ เขากลัวผู้ชายอย่างเราจะเสียดุลการค้ากับผู้หญิงเซ็กส์เอ็กซ์แตกอย่างยายเริง ไม่มีวัน  ใช่ไหมวะ”

ฤกษ์มองไปทางกลุ่ม ปารมีที่ประชุมงานไป หัวเราะกันไป ฤกษ์พูดขรึม ๆ

“บอกคุณหมี่ ไม่ต้องห่วง อีกไม่กี่วันเขาก็ย้ายออกแล้ว” ฤกษ์จิบกาแฟ สายตาขรึม ๆ ไป

 

ใจเริงยืนอยู่ที่ป้ายรถเมล์ ร้อน เหนื่อย ชะเง้อมองรถเมล์ รถเมล์แล่นมาจอด ใจเริงจะขึ้นแล้วตัดสินใจไม่ขึ้นให้รถผ่านไป รถฤกษ์แล่นออกมา ใจเริงเห็น..ลุ้นๆ ว่าจะจอดมั้ย ? แต่ทำเป็นไม่มอง ไม่สนใจ ฤกษ์มองแล้วก็ไม่จอด ขับผ่านไปเลย ใจเริงเห็นไม่จอดก็แค้น…กัดฟัน  “สักวันฉันจะทำให้จอดให้ได้” ใจเริงเชิดหน้า..ไม่ยอมแพ้

 

บ้านเทิดพันธ์  เทิดพันธ์โค้งคำนับให้ป้านอมและลุงหยัดที่กำลังปรบมือให้  ที่สนามหน้าบ้าน เห็นแม่น้ำสวยอยู่ด้านหลัง

“ยินดีด้วยจริง ๆ ค่ะ ในที่สุดคุณเทิดก็มีเงินทุนก้อนย่อม ๆ กลับมาอยู่ในมืออีกครั้ง”

เทิดพันธ์มองบ้านตัวเอง “ไม่น่าเชื่อ อยู่ ๆ บ้านเก่า  ที่ดินเก่าที่ผมไม่เคยสนใจก็ทำให้ผมมีทุนมาตั้งต้นชีวิตใหม่  ต้องขอบคุณคุณพ่อที่ให้ที่ดินผืนนี้มาต่อชีวิตผมไว้   เหมือนปาฏิหารย์นะครับ”

“ไม่ใช่ปาฏิหารย์หรอกค่ะ เมื่อเราเห็นค่าในสิ่งใด สิ่งนั้นย่อมสนองคุณให้เราเสมอ”

“ยังเหลือที่อีกตั้งครึ่ง คุณเทิดสร้างบ้านใหม่อยู่ได้สบาย ๆ  ไปทั้งชีวิตเลยนะครับ”

“คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน   แต่คิดว่าผมคงไม่อยู่คนเดียวหรอกครับ”

ป้าน้อมกับลุงหยัดมองหน้ากัน  เทิดพันธ์มองไปที่ตัวบ้าน ครุ่นคิด

“คุณเทิดอย่าบอกนะคะว่าจะมีผู้หญิงคนใหม่มาอยู่ร่วมบ้านด้วย คุณเลขาสุพรรญา รึเปล่าคะ”

เทิดพันธ์หัวเราะ “โธ่....ไม่ใช่คุณญาครับ  คราวนี้ผมจะรับฝรั่ง”

ลุงหยัดกระซิบ “เมียแหม่มแน่เลย”

“รับทั้งแบบเหมาเป็นดือน หรืออยู่ค้างรายคืน”

“งั้นไม่ใช่เมียแหม่มคนเดียวแล้ว  คงมีหลายคน   มีแบบเหมารายเดือน  กับแบบชั่วคราว”

“หรือไม่ก็มาเป็นกรุ๊ป” ลุงหยัดตกใจ “มีแบบหมู่ด้วย” ป้านอมหน้าเสีย

“มีเรือหรือแพ  ให้นอนกลางแจ้งได้เลย”

“เย้ยฟ้าท้าดาวด้วย” ป้านอมจิตตกลงทุกที รีบตัดบทไล่หยัดไป”นายหยัด ไปทำงานก่อนไป”

“ครับ” ลุงหยัดแยกไป ป้านอมอึ้ง ๆ  เทิดยังจมอยู่กับความคิด

“ป้าครับ  ผมจะจ้างป้าทำอาหารให้ผมด้วย อยู่ประจำเลยครับ เช้า กลางวัน เย็นมื้อค่ำ  ฝรั่งต้องชอบแน่ ๆ”

ป้านอมเครียด “คุณเทิดขา ที่พูดมานี่จะทำบ้านเป็นอะไรคะ พูดเหมือนเป็นโมเต็ล”


15 หน้า