บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 12 หน้า 4
“ครับ ทำนองนั้น” ป้านอมผงะ “งั้นป้าไม่ทำค่ะ ที่ดินคุณพ่อนะคะ คุณจะแปลงเป็นม่านรูด แล้วจ้างแหม่มมาเล่น
กามกรีฑากันเป็นหมู่คณะ แถมจัดกลางแจ้ง ลงแพอีกต่างหาก มันไม่มากไปหน่อยเหรอคะ”
“ป้าพูดอะไรครับ”
“ก็พูดเรื่องบัดสีที่คุณคิดอยู่น่ะซี” เทิดพันธ์อึ้ง แล้วนึกออก หัวเราะลั่นออกมา
“โทษครับป้า ผมมัวแต่คิดเริ่องธุรกิจ เลยไม่ได้พูดให้ชัดๆ สิ่งที่ผมจะทำไม่ใช่ม่านรูดครับ ผมจะดัดแปลงบ้านหลังนี้เป็นโรงแรมเล็ก ๆ ที่เรียกว่า Bed and Breakfast รับแขกต่างชาติน่ะครับ”
“คุณพระ…! โล่งอกไปที แบบที่อัมพวาเขาเรียก “ฮัมสะเตย์” ใช่ไหมคะ”
“โฮมเสตย์ครับป้า ฮัมเสตย์ชื่อน่ากลัว คงอยู่ยาก”
“งั้น ยินดีช่วยเต็มที่ค่ะ”
“ขอบคุณครับป้า ว่าแต่ร้านอาหารของป้าละครับ”
“ลูกหลานมันดูแลอยู่แล้วค่ะ อีกอย่างป้ามีผู้ช่วยนางหนึ่ง ชีเก่งมากเรื่องอาหาร ทั้งจัดทั้งปรุง ได้ทั้งคาวทั้งหวาน ทั้งไทยควบฝรั่งควบจีนควบแขก ชีควบได้หมด”
“ทำอาหารนะครับ ไม่ได้ทำอย่างอื่น”
“อาหารซีคะ คุณสนใจจะจ้างมาทำงานไหมละคะ เพราะนางช่วยอิฉันได้เยอะจริง ๆ”
เทิดพันธ์ยิ้ม “เรียกมาคุยเลยครับ” เทิดพันธ์มองบ้านอีกครั้ง แล้วก็ยิ้ม ๆ
“เฮ้อ พอกันทีอสังหาพันล้าน ทำธุรกิจบ้าน ๆ แบบนี้แหละ สบายใจ” เทิดพันธ์ยิ้ม...ชีวิตเริ่มจะเข้าที่เข้าทาง
ร้านอาหารป้านอม ในครัว มาลัยวรรณถามด้วยสีหน้าแสยะ ทำท่าสูงส่ง มีจานจัดแต่งอาหารพร้อมเสิร์ฟหลายจาน พนักงานเดินขวักไขว่ “ไปออกแบบเมนูให้นายเทิดพันธ์เนี่ยนะคะ
“ใช่ คุณเทิดเค้าอยากได้เมนู เขาเรียกอะไร แฟชั่น ฟิ้งชั่นน่ะ”
“ฟิวชั่นค่ะ”
“เออนั่นแหละ ป้าเห็นว่าเป็นแนวหนูวรรณ ก็เลยมาชวนไปช่วยกัน .. ว่าแต่เรายังอคติกับเค้าอยู่หรือเปล่า ?”
“ตรง ๆ เลยนะคะ “ไม่ชอบ” เหมือนเดิมค่ะ”
“งั้นตกลงไม่ทำ”
“คำตอบสุดท้าย ไม่ทำแน่นอนค่ะ”
“เงินเดือนสองหมื่นอาจจะถึงสามหมื่นนะ”
“หา.....พูดอีกทีซีคะ”
“เงินเดือนสองถึงสามหมื่น ค่าทิปต่างหาก”
“งั้นทำค่ะ”
“เอาไงยะแม่คุณ”
“วรรณเป็นมืออาชีพ วรรณต้องแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว ตกลง.วรรณจะขอรับงานนี้ แต่สองหมื่นขึ้นนะคะ ทิปต่างหาก”