บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 12 หน้า 2
จิ้มลิ้มลอยหน้าใส่ไฟต่อไป “เมื่อเช้า คุณดวงสวาทก็มาหาคุณหญิงอีก ให้เชิญท่านผู้ใหญ่ทั้งหลายมา คุณหญิงก็เลยจัดมาให้จนครบ คุณดวงสวาท มีบารมีแท้ๆ ชาวบ้านธรรมดาอย่างเรา มีหรือจะเชิญคนระดับนี้มาคุยกันได้”
รินเจ็บ เพราะเมื่อเทียบกับดวงสวาทตนต่ำต้อยมาก
“ดิฉันรู้จักศรัณย์มาตลอดชีวิต เขาจะไม่ทำให้ใครตายอีก เขาจะไม่พลาดอีกในคราวหน้า รัณย์มีแผนอย่างนั้น ถูกไหมคะ”
“ครับ”
“ที่จริงก็จะมาเรียนท่านผู้ว่าพอดี ย้ายปลัดศรัณย์ไป ก็อาจจะได้คนอื่นที่ไม่เต็มใจมาทำงานในพื้นที่อันตรายแบบนี้ ผมก็เลยอยากขอร้องท่านสารวัตร กรุณาทบทวนอีกครั้ง” นายอำเภมสมทบ
“ท่านสารวัตรว่าไงครับ” ผู้ว่าหันไปทางสารวัตร
“คุณยังอยากทำงานที่นี่แน่นะครับ” สารวัตรครุ่นคิดหนัก
“แน่ครับ”
“วันก่อนผมอาจจะใจร้อนไปหน่อย แต่พอมาคิดดูอีกที จากรายงานของเด็กๆ วันนั้นเราโชคไม่ดี .... ตกลงครับ ผมจะให้คุณอยู่ต่อ”
ศรัณย์ ยิ้มดีใจมาก อยากได้ยินประโยคนี้ หันไปมองดวงสวาท ที่พยักหน้าว่าเห็นไหม ตนจัดการได้ง่ายนิดเดียว รินเห็นทั้งสองคนมองกันแล้วรู้สึกเจ็บปวด คุณหญิงแก้วหันไปมองเจอรินยืนแอบอยู่ คุณหญิงแก้วหน้าเสีย รินรู้เรื่องหมดแล้ว
รินสงสัย “แล้วเรื่องที่ให้คนไปตามฉันมา”
“คุณดวงสวาทค่ะ เธอเป็นคนเสนอว่าที่บ้านมี” จิ้มลิ้มเน้น “”แม่ครัว”มือดีจะให้มาทำอาหารวันนี้”
“แม่ครัว ?”
“ค่ะ ก็คุณแค่ทำอาหาร ดูแลบ้าน แค่นั้น ... แค่นั้นไม่ใช่หรือคะ”
“ฉันเข้าใจแล้ว” รินพยักหน้าเดินกลับไปด้วยความห่อเหี่ยว
จิ้มลิ้มยิ้มสะใจเดินตาม
รินเดินกลับมาที่ในครัวหน้าเครียด คนใช้เริ่มยกอาหารออกไป จะหมดแล้ว
จิ้มลิ้มตามมา “คุณจะกลับเลยก็ได้นะคะ รถรับจ้างของจิ้มลิ้มรออยู่”
“ไม่เป็นไร งานยังเหลืออยู่ ในครัว เป็นที่ของฉัน ฉันไม่เคยทิ้งงานไว้ครึ่งๆกลางๆ”
“ก็ดีค่ะ งั้นฝากของหวานด้วย ฝากด้วยนะคะ จิ้มลิ้มถนัดทำงานด้วยปาก งานเสร็จแล้ว เฮ้อ ... เรียบร้อย ...ไปพักล่ะค่ะ” จิ้มลิ้มลั้นลา น่าตบ เดินออกไป
รินนั่งลง จิตใจห่อเหี่ยว