บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 12 หน้า 5
ผู้ว่าเข้ามาช่วย “เอาน่า มันต้องมีวันของเราบ้าง ถ้ามีอะไรต้องการความช่วยเหลือให้คนมาบอกได้เลย มาได้ตลอดเวลา ดึกดื่นแค่ไหน จวนผู้ว่า เปิดต้อนรับพวกคุณเสมอ”
“สบายใจแล้วนะคะคุณหญิงแก้ว คุณดวงสวาท” คุณหญิงพิมเข้าไปแตะสนิทสนม “หนูนี่เป็นภรรยาที่เข้าใจสามีจริงๆ เป็นคนอื่น คงอยู่กรุงเทพ ไม่ยอมมาตกระกำลำบากที่นี่หรอก เมียแบบนี้ หาไม่ได้แล้วนะคะคุณปลัด”
ดวงสวาท ยิ้มปลื้ม แผนสำเร็จ ศรัณย์ยิ้มแห้ง
หน้าบ้านปลัด รถมาจอด มีศรัณย์เป็นคนขับพาคุณหญิงแก้ว และดวงสวาทกลับมา เสนอ สาย เสริม รีบเดินออกมา กำลังตกใจ
สายรายงาน “มากันแล้ว นี่มันอะไรกันคะ คุณนายเก็บกระเป๋า ตามคุณอรุณฤกษ์ไปเมื่อครู่นี้เองค่ะ”
ศรันย์อึ้ง “อะไรนะ”
ดวงสวาทยิ้มกว้างสะใจ ...สำเร็จ !
เสนอรีบเสนอ “คุณนายบอกว่าจะไปกรุงเทพ นี่ครับจดหมาย คุณนายฝากให้คุณหญิง”
คุณหญิงแก้วอ่าน “ที่บ้านคุณพ่อต้องการตัวดิฉัน ขออนุญาตกลับบ้านที่พระนคร ....บราลี เขียนมาแค่นี้เองหรือ”
ดวงสวาท แอบถอนใจโล่ง เรียบร้อยเสียที
“โธ่โว้ย” ศรัณย์โมโหขาด เตะถีบเก้าอี้ไปด้านหนึ่ง จนทุกคนสะดุ้ง
“ศรัณย์ จะไปไหนน่ะลูก” คุณหญิงแก้วเดินตาม
ดวงสวาท ตามด้วย เสริม สาย เสนอ หน้าตื่นตามเป็นพรวน
ในบ้าน ศรัณย์เดินมาเปิดลิ้นชักหยิบปืนออกมา
“ศรัณย์ หยิบปืนผาหน้าไม้ขึ้นมาทำไม จะทำอะไรลูก”
ดวงสวาทหน้าซีด ศรัณย์มองมา ดวงสวาทผงะ
สายอุทาน “เอาแล้วเอาหล่า คุณดวงสวาทตายโหงแน่ !”
“อีบ้า เขาไม่มีทางยิงฉันหรอก”
ศรัณย์เดินไปที่หน้าต่าง ยิงลงไปที่กระถางเปรี้ยงๆๆ กระถางต้นไม้มุมนั้นแตกกระจาย ทุกคนตกใจมากกับอาการฉุนขาดของศรัณย์ “ไอ้อรุณฤกษ์ ไอ้ตี๋ ชาตินี้ แกกับฉัน อย่าอยู่ร่วมโลกกันเลย !” ศรัณย์ยิงเปรี้ยงๆๆ อีกสองสามใบ ก่อนจะกระแทกปืนวางลง เครียด
คุณหญิงแก้วหันมาบอกดวงสวาท “สะใจใช่ไหม ทำลายครอบครัวเขาได้ สบายใจไหม”
ดวงสวาทมองคุณหญิงแก้วคอแข็งขึ้นมา พวกสาย เสริม เสนอมองดวงสวาทอย่างรังเกียจเช่นเดียวกับคุณหญิงแก้วที่เดินเหนื่อยใจออกไป