บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 2
บ้านพักปลัดอำเภอ คุณหญิงแก้วนั่งรอหน้าบ้าน สายตาจ้องไปที่ตู้ไปรษณีย์ เพราะวันนี้เป็นวันพฤหัส ล้อจักรยานวิ่งมา และแล้วบุรุษไปรษณีย์ขี่จักรยานผ่านบ้านไป คุณหญิงแก้วถอนใจ ไม่มีจดหมาย
ศรัณย์ยืนมองสะใจ พูดเสียงดัง “สัปดาห์ที่ 1”
คุณหญิงแก้วค้อนให้ เดินเข้าบ้าน ศรัณย์ยิ่งขำ
ที่คฤหาสน์บำรุงประชากิจ พณิชพาลุงของพณิชมาพบเจ้าคุณบำรุงและคุณหญิงเพ็ญแข บราลีนั่งอยู่ด้วย “พ่อแม่ของผมเสียหมดแล้ว. นี่คุณลุงของผมครับ”
“พณิชมีกิจการค้าขึ้นล่องภาคใต้กับพระนคร ฐานะของเราจัดว่าดีพอจะเลี้ยงดูคุณหนูให้มีความสุขได้ หากไม่รังเกียจครอบครัวของเรา ผมใคร่จะสู่ขอ หนูบราลีให้กับพณิชหลานชายของผม”
เจ้าคุณบำรุงบ่ายเบี่ยง “ขอบคุณนะครับที่ให้เกียรติครอบครัวเรา แต่ผมคิดว่าบราลียังเด็ก”
บราลีแทรกขึ้นทันที “หนูไม่เด็กแล้ว หนูตกลงค่ะ !”
บุรณี และรินที่แอบดูอยู่ที่หลืบ ตกใจมาก กระซิบกัน
“พี่ราลี เซี้ยวจริง พูดออกไปได้ยังไง”
รินเป็นห่วง “เดี๋ยวโดนคุณหญิงดุแน่”
คุณหญิงเพ็ญแขยิ้มที่มุมปากพอใจมาก
บุรณีงง “ตาฝาดหรือเปล่า ตัวเห็นไหม แม่ถอนใจโล่งอก”
“นั่นสิคะ คุณหญิงเป็นอะไรไป”
เจ้าคุณบำรุงซัก “ลูกชอบคุณพณิชขนาดนั้นเลยรึ” บราลีอายๆ เจ้าคุณบำรุงถอนใจ คิดไปถึงเรื่องจะให้แต่งกับศรัณย์คงยากแล้ว
คุณหญิงเพ็ญแขเสนอ “อย่างนี้ดีไหมคะ เอาเป็นว่าหมั้นกันไว้ก่อน ในเมื่อท่านเจ้าคุณเห็นว่าบราลียังเด็ก ก็รอสักสองสามปีค่อยแต่ง”
รินตกใจกับบุรณี “คุณหญิงเห็นด้วยกับการแต่งงาน?”
พณิชรับปากหนักแน่น “ผมยินดีรอ นานแค่ไหนก็จะรอครับ”
เจ้าคุณบำรุงคิดหนัก จะปฏิเสธดีไหม คุณหญิงเพ็ญแข บราลีมองลุ้น คุณหญิงเพ็ญแขถาม “ท่านเจ้าคุณคิดว่ายังไงคะ”
บุรณี กับริน ลุ้นไปด้วย
ข่าวที่เกี่ยวข้อง