บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 3 หน้า 3
ประภาพรรณกำลังนั่งหวีผมอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง เตรียมตัวจะเข้านอน
พันกรเดินเข้ามา สวมกอดประภาพรรณจากด้านหลัง สีหน้าเครียด “ผมต้องขอโทษแทนคุณแม่ด้วยนะครับ ผมไม่รู้เลยว่ามิวโดนคุณแม่แกล้งหนักขนาดนี้”
“คุณกรไม่โกรธมิวเหรอคะ”
พันกรยิ้มและจับให้ประภาพรรณหันมาสบตาอย่างรักใคร่ “จริงๆ ก็อยากจะโกรธที่โดนหลอกให้กินหนูนา แต่ถ้าเทียบกับไหวพริบที่มิวสามารถพลิกสถานการณ์ ได้แบบนี้ ผมก็โกรธมิวไม่ลง...”
ประภาพรรณเขิน ยิ้มตอบพันกร “คุณกรก็รู้...คนอย่างมิวไม่ยอมให้ใครมารังแกอยู่ฝ่ายเดียว” สีหน้าประภาพรรณมุ่งมั่น และ เด็ดเดี่ยวมาก
พันกรแอบหวั่นใจว่าศึกแม่สามีลูกสะใภ้จะไม่จบง่ายๆ
ขณะเดียวกัน ที่ห้องนอนปทุมวดี คุณหญิงใส่ชุดนอนเดินไปมาในห้องด้วยความหงุดหงิด ปรีชาชาญนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง มองท่าทางของปทุมวดีแล้วอดขำไม่ได้ “นี่แหละน้า ที่เค้าเรียกว่าให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว”
ปทุมวดีมองค้อนปรีชาชาญตาเขียวปั๊ด “คุณพี่ ตกลงจะเข้าข้างแม่มิวใช่มั้ยคะ”
แต่ปรีชาชาญก็ตอบกลับ อย่างไม่ทุกข์ร้อน “ผมไม่ได้เข้าข้าง แต่อยากให้คุณหญิงเปิดใจยอมรับหนูมิวดูบ้าง เหมือนตอนที่เราแต่งงานกันใหม่ๆ ไง”
ปทุมวดีทนไม่ได้ที่ปรีชาชาญเอาประภาพรรณมาเปรียบเทียบกับตัวเอง โมโหหนักกว่าเดิม “เอ๊ะ! คุณพี่อย่าเอาแม่มิวมาเทียบชั้นกับน้องนะคะ จริงอยู่ว่า ช่วงแรกคุณหญิงแม่ของคุณพี่จะไม่ยอมรับ น้อง แต่ยังไงสถานะและพื้นฐานครอบครัวของน้องก็ดีกว่าเด็กกำพร้าไม่มีที่มาที่ไปอย่างมันราวฟ้ากับเหวค่ะ” ปรีชาชาญส่ายหน้าแบบระอาใจที่ปทุมวดีใจอคติเกินไป ปทุมวดียิ่งแค้นมาก “คนอย่างแม่มิวไม่เหมาะที่จะมาเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลนรินทร์จรรยาเลยสักนิด ไม่ว่ายังไง น้องก็ไม่มี วันยอมรับมิวเป็นสะใภ้เด็ดขาด!”
ปรีชาชาญเห็นว่าป่วยการที่จะพูดเกลี้ยกล่อมปทุมวดีในเวลานี้ ได้แต่ลอบถอนหายใจแล้วนั่งอ่านหนังสือ ของตัวเองต่อไปเงียบๆ คนเดียว
เช้าวันใหม่ ที่บ้านนรินทร์จรรยา ประภาพรรณเดินเล่นอยู่ในสวน ชมนกชมดอกไม้สีหน้าสดใส ปทุมวดีเดินนำป้าม้วน และแต้วเข้ามาขัดจังหวะ “แหม หลังจากก่อเรื่องแย่ๆ แล้ว ดูหล่อนจะอารมณ์ดีจริงนะ”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ มิวก็แค่มีความสุขกับคำชมเรื่องอาหารเมื่อคืน ปลื้มมากกกก จนเก็บเอาไปฝันเลยล่ะค่ะ” ประภาพรรณเห็นปทุมวดีเข้ามาหาเรื่อง ก็ฉีกยิ้มรับตั้งใจกวนประสาท จีบปากจีบคอพูด จนปทุมวดีหมั่นไส้