บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 3 หน้า 4
“อย่ามัวแต่เหลิงดีใจกับความสำเร็จเล็กๆ น้อยๆ คนอย่างหล่อนคงมีดีแค่ทำอาหารละมั้ง” ปทุมวดีหันไป พยักหน้าเรียกแต้วและป้าม้วนเข้ามา แต้วและป้าม้วนช่วยกันเดินถือไม้กวาด ไม้ม็อบ ที่ปัดขนไก่ และอุปกรณ์ทำความสะอาดอีกมากมายเข้ามา ปทุมวดียิ้มเยาะ หันไปสบตาท้าทายประภาพรรณ “ว่าไง…”
ประภาพรรณหันไปสู้สายตากับปทุมวดีอย่างไม่กลัวเกรง “แค่เรื่องงานบ้าน ถ้าคุณแม่สามีขอ มิวก็จัดให้ค่ะ!”
ด้านในห้องรับแขก ประภาพรรณก้มหน้าก้มตากวาดบ้านอย่างขยันขันแข็ง หญิงสาวกวาดบ้านผ่านหน้าปทุมวดีที่นอนอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาไป ปทุมวดีเห็นประภาพรรณกวาดพื้นตรงหน้าเรียบร้อย แกล้งทำขนมหกเลอะเทอะ ประภาพรรณหันกลับมาเจอ เซ็งมากที่ต้องทำความสะอาดใหม่อีกรอบ แต่ก็ทำให้...
ที่ห้องโถง ประภาพรรณถูบ้านอย่างขะมักเขม้น แต้วและป้าม้วนช่วยกันแบกกล่องรองเท้าของปทุมวดี เข้ามาเป็นตั้งๆ ปทุมวดีเริ่มหยิบลองรองเท้าทีละคู่ แล้วเดินเล่นไปรอบๆ บ้าน จนพื้นที่ประภาพรรณเพิ่งถูสกปรกเต็มไปด้วยรอยรองเท้า ปทุมวดีแกล้งทำท่าขอโทษขอโพยสำนึกผิดใส่ประภาพรรณ ป้าม้วนและแต้วพากันหัวเราะคิกคักชอบใจ ประภาพรรณเริ่มเครียดแต่ก็ยอมกลับไปถูบ้านตรงบริเวณนั้นใหม่อีกครั้งโดยไม่ปริปากบ่น ปทุมวดีเดินไปที่ผ้าม่าน แล้วชี้...ประภาพรรณพยักน้ารับรู้ว่าต้องเอาผ้าม่านไปซัก...
ประภาพรรณ ป้าบัวเผื่อนและน้อยต่างช่วยกันนั่งซักผ้าม่านอยู่หลังบ้าน ป้าบัวเผื่อน และน้อยบ่นอุบอิบไม่ชอบใจการกระทำของคุณหญิง
“คุณหญิงนะคุณหญิง นี่ใจคอจะแกล้งคุณมิวไปถึงไหนกัน”
“นั่นน่ะสิจ๊ะป้า วันนี้ทั้งวันก็สั่งให้คุณมิวทำงานบ้านงกๆ อยู่คนเดียว แล้วไอ้ผ้าม่านเนี่ย ปกติก็ส่งร้านซัก ทำไมต้องให้ซักเองด้วย ไหนเคยบอกว่าแพงมากไง...”
ประภาพรรณเห็นป้าบัวเผื่อน และน้อยบ่น ก็หัวเราะออกมา “เอาเถอะจ้ะ ป้าบัวเผื่อน น้อย ขอบใจที่มีน้ำใจช่วยนะจ๊ะ คุณแม่สามีคงกำลังนึกว่าตัวเองทำศึกแม่ผัวลูก สะใภ้แบบในละครน้ำเน่าอยู่ละมั้ง เราก็เล่นบทตามๆ น้ำไปหน่อย ท่านจะได้มีความสุขไงจ๊ะ” ป้าบัวเผื่อนกับน้อยเลยหัวเราะคิกคักชอบใจสิ่งที่ประภาพรรณบอกกันใหญ่
ป้าม้วนและแต้วเดินเข้ามาขัดจังหวะ
“ปากสว่าง นั่งสุมหัวกันนินทาเจ้านายแบบนี้ นี่สินะที่เขาเรียกว่าพวกกินบนเรือนขี้รดบนหลังคา!”
“ป้าบัวเผื่อนกับนังน้อยขัดคำสั่งคุณหญิงแบบนี้ เรารีบไปฟ้องกันดีกว่า ป้าม้วน”
ป้าม้วนเห็นดีด้วยยิ้มอย่างสะใจ แต้วเชิดหน้าแบบเป็นต่อ ป้าบัวเผื่อนหมั่นไส้ทนไม่ไหวระเบิดออกมา “เออ เชิญเอ็งสองตัวคาบข่าวหูตั้งหางชี้ ไปฟ้องคุณหญิงได้เลยข้าไม่กลัวหรอก”
ป้าม้วนถูกป้าบัวเผื่อนด่าก็โกรธมาก “อีบัว! นี่เอ็งด่าข้าเป็นหมาอีกแล้วนะ!”
“เออ! แล้วข้าจะด่าเอ็งหนักกว่านี้ด้วย ถ้าเอ็งไม่หยุดยุแยงให้คุณหญิงกับคุณมิวตีกัน”
“ข้าไม่หยุด” ป้าม้วนไม่ยอมแพ้
“ชั้นก็ไม่หยุด...” แต้วสวนขึ้นมาเหมือนกัน