บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 10 หน้า 2

พันกรเดินกลับมาในล็อบบี้โรงแรม เสี่ยเป้กับทอมที่ใส่ชุดโค้ชนักกีฬากำลังจะเดินออกจากโรงแรม จังหวะนั้นพันกรกับเสี่ยเป้เผชิญหน้ากันอย่างจัง เสี่ยเป้แกล้งถามเยาะๆ “อยากไปเชียร์สาวๆ แข่งกีฬามั้ย ผู้กอง” 

“ไปมั้ย?” ทอมถามย้ำ เสี่ยเป้กับทอมต่างหัวเราะลั่น สะใจที่พันกรทำอะไรไม่ได้

พันกรรู้ทันทีว่าโดนเสี่ยเป้ตบตาพาผู้หญิงปลอมเป็นนักกีฬา เริ่มหัวเสียแต่จำต้อง เก็บอาการ “เจ้าเล่ห์นักนะ เสี่ย”

เสี่ยเป้ เดินเข้าไปชิดตัวพันกรพร้อมพูดรอดไรฟันด้วยเสียงกระซิบ “คุณมานั่งแอบดูแอบถ่ายรูปผมอยู่ตั้งนานแล้ว อย่าคิดว่าผมโง่สิครับ ผมกินข้าวไม่ได้กินหญ้า” พันกรจ้องหน้าเสี่ยเป้เพราะรู้ว่ายังทำอะไรไม่ได้ เสี่ยเป้แกล้งเดินชนไหล่พันกรแล้วหันหน้ากลับมา “เส้นสายผมเยอะ คุณทำอะไรผมไม่ได้หรอก คุณตำรวจ” 

พันกรมองตามเสี่ยเป้เดินออกไปกับทอมอย่าง โกรธแค้น

ด้านหน้าโรงแรม เสี่ยเป้กับทอมเดินไปขึ้นรถตู้ที่รออยู่ รถก็เคลื่อนตัวออกไป พันกรรีบเดินตามออกมา เสี่ยเป้ลดกระจกรถลงมาแล้วบ๊ายบายพันกร พันกรรีบไปที่รถที่เช่ามา เพื่อจะตามเสี่ยเป้ไป เห็นรถยางแบนทั้งสี่เส้น ก็รู้ว่าเป็นฝีมือเสี่ยเป้แน่ พันกรได้แต่โมโหตัวเองที่พลาดซ้ำ ปล่อยให้เสี่ยเป้หลุดมือไปอีกแล้ว “โธ่เว๊ย ไอ้เสี่ยเป้ รอบจัดจริงนะแก”

เช้าวันใหม่ พันกร ประภาพรรณ ปทุมวดี แพน ดวงแก้วรวมตัวกันที่ล็อบบี้โรงแรม มีกระเป๋าเดินทางกองรวมอยู่ หลายไป ทุกคนเตรียมจะเดินทางกลับกทม. 

“รถตู้พร้อมแล้วครับ คุณๆ” คนขับรถเดินเข้ามารายงาน...ทุกคน

“ขนกระเป๋าไปใส่รถตู้สิจ๊ะ ระวังด้วยล่ะ พอส่งพวกชั้นที่สนามบินแล้ว ขับรถกลับกรุงเทพดีๆ ล่ะ” ปทุมวดีหันไปสั่งการ

“ครับ คุณหญิง” คนขับรถไปประจำที่คนขับ ทุกคนพากันขึ้นรถตู้ รถออกจากรีสอร์ตเพื่อไปสนามบิน ขณะนั้นเอง น้ำแอบซุ่มมองทุกคนแล้วถ่ายรูปรถตู้ไว้ เพื่อใช้หาข้อมูลว่าอยู่ที่ไหนเพื่อตามหาต่อไป

เวลากลางคืน ที่บ้านนรินทร์จรรยา ในห้องนั่งเล่น พันกรนั่งหน้าเครียดคิดถึงเรื่องงานเสี่ยเป้ที่พลาดอีกรอบ ชายหนุ่มกำหมัด สีหน้าขรึม แล้วหวนนึกถึงตอนที่ประภาพรรณหัวกระเซิง หน้าตาดูเบลอๆ เปิดประตูเดินเข้ามาในห้องพักตัวเอง แล้วเห็นพันกร แพน อยู่บนเตียงเดียวกัน ประภาพรรณตกใจมาก แทบจะหายมึน “ทำไมถึงเป็นแบบนี้!”

และหลังจากนั้น ที่สวน ประภาพรรณหันมาเผชิญหน้าแล้วสบตาพันกร มีน้ำตาคลออยู่ แล้วน้ำตาค่อยๆ ไหล พันกรเอานิ้วไล้ไปที่น้ำตาซึ่งร่วงลงมาจากดวงตาของประภาพรรณ แล้วจะก้มลงจูบที่ดวงตาหญิงสาวเพื่อเป็นการปลอบขวัญ แต่เธอกลับเบือนหน้าหนีเขา ยังทำใจกับเรื่องที่เกิดไม่ได้ แผลยังสดอยู่ “คุณกรไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้วค่ะ มิวขออยู่คนเดียวนะคะ” 

พันกรยิ่งหน้าเครียดเพิ่มขึ้นพอคิดถึงเรื่องนี้ ตัดสินใจลุกออกไปทำงาน...ขณะเดียวกันกับที่ประภาพรรณเดินถือเครื่องดื่ม ร้อนๆ เข้ามา กะเอามาให้พันกร แต่พันกรไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว

เช้าวันใหม่ ในห้องนอน ประภาพรรณตื่นตอนเช้ามาเห็นเตียงว่างเปล่า แสดงว่าพันกรไม่ได้กลับบ้านมานอน ประภาพรรณถอน หายใจหนัก เป็นห่วงพันกร