บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 11
ที่บ้านนรินทร์จรรยา ภายในห้องรับแขก ราตรีท่าทางตื่นเต้นวิ่งเข้ามาหาปทุมวดีในห้องรับแขก ปรีชาชาญก็นั่งอยู่ด้วย “คุณพี่!! เห็นตัวเองในทีวีหรือยังคะ!”
ปทุมวดีหัวเราะคิกคัก ด้วยความเขิน“เห็นแล้วค่ะ คุณน้อง”
“ออกข่าวกันใหญ่โต ว่าคุณพี่เป็นแม่พระเลยนะคะ”
ปทุมวดีหัวเราะอย่างพอใจ ที่ถูกเยินยอ“แหม คุณพี่ก็แค่ทำหน้าที่พลเมืองดี...”
ราตรีชะโงกหน้าเข้ามาถามกระซิบกระซาบ“แล้วจริงรึเปล่าคะที่คุณพี่ยอมทุ่มเงินหลายแสน เป็นเหยื่อล่อพวก 18 มงกุฎ จนตำรวจมีหลักฐานตาม ไปจับได้ยกแก๊ง...”
ปทุมวดีกลับตอบเสียงดัง ไม่เก็บอาการอีกต่อไป พูดจบก็หัวเราะอย่างต่อเนื่องอารมณ์ดีมาก“ก็...ประมาณนั้นล่ะค่ะคุณน้อง”
ปรีชาชาญแซวภรรยา“โดนชมทั้งวันจนตัวจะลอยไปถึงเพดานบ้านอยู่แล้ว”
“โถ คุณพี่ปรีชาขา ทำดีก็ต้องชมซิคะ แล้ว...เด็กผู้หญิงที่ถูกหลอกมา โดนบังคับให้ทำงาน คุณพี่ไม่คิดจะช่วยเหรอคะ
“ก็...คิดอยู่เหมือนกันค่ะว่าจะช่วยยังไงดี น่าเวทนา...” ปทุมวดีทำท่าเหมือนนางงามรักเด็ก แล้วกลอกตาไปมา หวังจะได้หน้าอีก แล้วหันไปสั่งการแต้ว “แต้ว ไปเรียกนัง...เอ๊ยคุณมิวมาพบชั้นหน่อย”
“ได้ค่ะ คุณหญิง”
ประภาพรรณพาปทุมวดีกับราตรีมาที่บ้านเสริมบุญเพื่อช่วยน้ำ ปทุมวดีและราตรีเดินเข้ามาในบ้าน มือปทุมวดีถือพัดไปมาด้วยอาการเก้ๆ กังๆ
ประภาพรรณเห็นมีชุดรับแขกในบ้าน เลยหันมาบอกปทุมวดี กับราตรี “คุณแม่สามี คุณหญิงราตรีนั่งรอตรงนั้นก่อนก็ได้ค่ะ” ทั้งคู่เลยตัดสินใจเดินไปทรุดตัวลงนั่ง
ประภาพรรณกำลังจะเดินไปหาว่ามีใครอยู่หรือไม่ ก็เห็นน้ำหิ้วกระเป๋าเตรียมตัวจะออกไปจากบ้าน เลยรีบถาม “น้ำ จะไปไหน”
น้ำทำหน้าเศร้าๆ หางตาเห็นแล้วว่าประภาพรรณมากับใคร ก็เล่นละครให้น่าสงสารต่อ“น้ำก็ไม่รู้จะไปไหนเหมือนกันค่ะ แต่ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว น้ำอยากหางานทำ อยากมีชีวิตใหม่”
ประภาพรรณเข้าไปกอด ปลอบโยน “ไม่ต้องห่วงนะทุกอย่างจะดีขึ้น” เธอกระซิบบอก “เมื่อก่อนพี่ก็เคยถูกหลอกเหมือนกัน นี่คุณหญิงอยากจะพาน้ำไปอยู่ด้วยนะจ๊ะ”
น้ำเผลอดีใจ “เหรอคะ!”