บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 16 หน้า 5
น้ำทำเป็นหัวเราะประภาพรรณ “น้ำว่า..พี่มิวคงจะเบลอแน่ๆ เลยค่ะ ดูตาโบ๋ๆ แก้มตอบๆ” ประภาพรรณส่ายหน้า ยิ้มกับคำพูดของน้ำ “พี่มิวคงคิดเรื่องคุณกรจะไปญี่ปุ่น แล้วจะไม่ได้เจอกันหลายวันเลยเครียด นอนไม่หลับใช่มั้ยคะ?”
“อือ..สงสัยจะจริง เก่งนะเราเป็นหมอก็ได้ด้วย” ประภาพรรณยีหัวน้ำด้วยความเอ็นดู
ภายในห้องนอนของประภาพรรณกับพันกร ประภาพรรณนั่งจัดเสื้อผ้าของพันกรใส่กระเป๋าเดินทางให้ หญิงสาวแอบมองพันกรที่นั่งเงียบๆ อยู่อีกมุมนึง พูดลอยๆ ขึ้นมา “ไปญี่ปุ่นตั้งสองอาทิตย์จะคิดถึงมิวมั้ยน้า..” พันกรก็เงียบเฉยจนประภาพรรณอึดอัด จึงขยับไปนั่งข้างๆ เอียงหัวไปซบที่บ่าของพันกร “คุณกรขา มิวไม่มีความสุขเลยที่เห็นคุณกรไม่สบายใจแบบนี้” ประภาพรรณกอดพันกรด้วยความห่วงใย “หายเครียดเร็วๆ นะ” จากนั้นกระโดดมายืนตรงหน้าพันกร เอามือจุ๊บปากตัวเอง แล้วเอาไปแตะที่ปากของพันกร “จุ๊บๆ เที่ยวให้สนุก แล้วกลับมาเป็นคุณกรของประภาพรรณคนเดิมนะคะ” หญิงสาวกลับมาจัดกระเป๋าให้พันกรต่อ พันกรมองตามอีกฝ่ายแอบยิ้มไม่ได้
เช้าวันใหม่ ที่หน้าบ้านนรินทร์จรรยา เดช และน้ำจัดกระเป๋าขึ้นรถด้วยความเรียบร้อย แล้วมายืนรอส่งทุกคนอยู่ ปรีชาชาญ ปทุมวดี พันกร และประภาพรรณเดินออกมาจากในบ้าน
“คุณพี่อย่าลืมดูเครื่องประดับ พวกแหวน สร้อยคอสวยๆ ให้ด้วยนะ” ปทุมวดีเอ่ยกับสามี
“ได้ซิคุณหญิง ผมจะดูให้นะ ถ้าอันไหนสวยมากเป็นพิเศษ ผมจะถ่ายรูปกลับมาให้คุณหญิงดูถึงบ้านเลย” ปรีชาชาญพูดติดตลก
ปทุมวดีตีแขนปรีชาชาญเบาๆ “คุณพี่ก็แกล้งน้องอีกแล้ว..อันไหนสวยก็ซื้อสิคะ ซื้อเลย..น้องอนุญาต”
ประภาพรรณอ้อยอิ่งอยู่กับพันกรด้วยหัวใจที่แห้งเหี่ยว แล้วสวมกอดพันกรด้วยความอาลัยอาวรณ์
พันกรค่อยๆ กอดตอบ แล้วพูดกับประภาพรรณเบาๆ“มิวดูแลตัวเองนะครับ ผมจะต้องดีขึ้น ผมสัญญา”
ประภาพรรณเงยหน้ามองพันกร ยิ้มทั้งน้ำตาที่เห็นว่าพันกรยังเป็นห่วงเธอ“คุณกรยังรักมิวเหมือนเดิมใช่มั้ยคะ?” พันกรพยักหน้าให้
ปทุมวดีที่มองพันกรกับประภาพรรณอยู่ แอบค้อนประภาพรรณด้วยความหมั่นไส้ น้ำแอบค้อนพันกรไม่ให้ใครเห็น
ปรีชาชาญยิ้มที่เห็นพันกรคุยกับประภาพรรณ “อยู่ห่างกันบ้างจะได้คิดถึงกัน รักกันมากขึ้นนะหนูมิว”
“ค่ะคุณพ่อ” ประภาพรรณเอ่ยตอบยิ้มๆ
ปรีชาชาญหันไปเอ่ยกับพันกร “ไปกันได้แล้วเดี๋ยวสาย”
เดชวิ่งไปเปิดประตูรถให้ปรีชาชาญ พันกร ขึ้นไปนั่ง แล้วปิดประตูรถให้เรียบร้อย จากนั้นเข้าไปประจำตรง ที่นั่งคนขับ แล้วรถก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากบ้านนรินทร์จรรยา ประภาพรรณโบกมือบ๊ายบายพันกรจนรถลับสายตาไป