บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 12
ที่กองปราบปราม ในห้องทำงานของพันกร เอกราชคุยโทรศัพท์เสร็จหันมาบอกพันกรด้วยความตื่นเต้น “เสี่ยเป้กับทอมกลับมาแล้วครับ”
พันกรตื่นเต้นมาก สายตามุ่งมั่น“งั้นเราต้องรีบสืบต่อว่าพวกมันไปมาเก๊าทำไม...”
“ผมส่งสายไปรอแล้วครับ ผู้กอง”
พันกรพยักหน้ารับรู้แล้วบอกเอกราช“ครั้งนี้เราต้องไม่พลาดอีก ค่อยๆ เก็บข้อมูลไปเงียบๆ”
“ได้ครับ”
ที่ร้านกาแฟของนิโรบล นิโรบลยกกาแฟมาให้ประภาพรรณและน้ำที่นั่งอยู่มุมหนึ่ง นิโรบลถามน้ำ “แล้วน้ำเริ่มมารู้จักลุงเสริมบุญได้ยังไง”
น้ำตีหน้าเศร้าเล่าเรื่องอดีตที่ขมขื่นของตัวเองให้ประภาพรรณและนิโรบลฟัง “ตอนนั้นน้ำเก็บขวดเก็บของเก่าขายอยู่น่ะค่ะ ลุงเสริมแกเข้ามาเห็นเลยชวนน้ำไปทำงานด้วย แกบอกว่าจะเป็นงานที่ดีกว่านี้ แต่ก็…”
ยิ่งฟังเรื่องเล่าของน้ำ ความรู้สึกเจ็บปวดของนิโรบลและประภาพรรณยิ่งสะท้อนอยู่ในอก ประภาพรรณและนิโรบลเข้าใจ และ สงสารน้ำที่ต้องมีชะตากรรมแบบเดียวกันเหลือเกิน
ประภาพรรณจับมือน้ำอย่างให้กำลังใจ “อย่าไปยืดติดอยู่กับอดีตเลยนะน้ำ”
นิโรบลเสริม “ใช่..เมื่อเราได้โอกาสเริ่มต้นใหม่แล้ว เราต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด พี่เอาใจช่วยนะจ๊ะ”
“ขอบคุณพี่มิว พี่นิดมากเลยนะคะที่ให้กำลังใจน้ำ” น้ำมองหน้าประภาพรรณและนิโรบลอย่างตื้นตัน น้ำตาเอ่อล้น ออกมาอย่างเด็กไร้เดียงสา
ประภาพรรณและนิโรบลมองท่าทางใสซื่อของน้ำอย่างเอ็นดู ทั้งสามสาวยังพูดคุยต่อไปอย่าง สนุกสนาน คอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
ที่บ้านนรินทร์จรรยา ปทุมวดียืนหงอยๆ มองแพน และดวงแก้วกำลังเล่นละคร ตีหน้าเศร้ากันอยู่ กล้ากำลังขนข้าวของของแพนและดวงแก้วขึ้นรถ
“คุณดวงแก้ว หนูแพนจะไปจริงๆ เหรอคะ”
ดวงแก้วหนักใจ “น้องก็อยากจะอยู่นะคะคุณหญิงพี่ แต่ลูกแพนต้องเร่งเปิดร้านเสื้อให้ทันงานแฟชั่นซีซั่นหน้า ใช่มั้ยลูก”
แพนรีบเสริมอวดๆ “ใช่ค่ะ ไหนจะต้องเร่งเปิดร้าน เร่งดีไซน์ชุดสำหรับซีซั่นหน้า เผลอๆ ต้องบินไปดีลงานที่แพรีสอีกค่ะ”